کام برداشتن با تربت: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} مستحب است كام نوزادان را با تربت سیدالشهدا علیه السلام بر...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{خوب}} |
| + | {{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | مستحب است | + | [[مستحب]] است کام نوزادان را با [[تربت امام حسین علیه السلام|تربت سیدالشهدا]] علیه السلام بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک [[شهادت]]، الهام دهنده پیوند با [[عاشورا]] و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روزهاى زندگى است. |
| − | [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: | + | [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: «حنکوا اولادکم بتربة الحسین علیه السلام فانه امان» کام فرزندانتان را با تربت قبر [[امام حسین علیه السلام|حسین]] علیه السلام بردارید، چرا که این سبب امان او خواهد شد. |
| − | + | این [[استحباب]]، نسبت به [[فرات|آب فرات]] هم وجود دارد و به نوعى چشاندن محبت حسینى و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشورا است. «تحنیک» و «سغ برداشتن» هم گفته مى‌شود. بعضى جاها مقدارى از تربت را در آب یا شربت حل مى‌کنند و به افراد مى‌دهند تا شفا یابند و [[تبرک|متبرک]] شوند. به این کار اصطلاحا «تربت نوشانى» مى‌گویند. | |
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
| − | + | *جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | |
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | |
| + | [[رده:آداب و سنن]] | ||
| + | [[رده:حرم امام حسین علیه السلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۵
مستحب است کام نوزادان را با تربت سیدالشهدا علیه السلام بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک شهادت، الهام دهنده پیوند با عاشورا و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روزهاى زندگى است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «حنکوا اولادکم بتربة الحسین علیه السلام فانه امان» کام فرزندانتان را با تربت قبر حسین علیه السلام بردارید، چرا که این سبب امان او خواهد شد.
این استحباب، نسبت به آب فرات هم وجود دارد و به نوعى چشاندن محبت حسینى و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشورا است. «تحنیک» و «سغ برداشتن» هم گفته مى‌شود. بعضى جاها مقدارى از تربت را در آب یا شربت حل مى‌کنند و به افراد مى‌دهند تا شفا یابند و متبرک شوند. به این کار اصطلاحا «تربت نوشانى» مى‌گویند.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
