وفات حضرت زینب سلام الله علیها: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= ۱۵ رجب|سال= سال ۶۲ هجری قمری}}  
+
{{تقویم|روز= 15 رجب|سال= سال ۶۲ هجری قمری}}  
پس از شهادت [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] علیها السلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان [[کربلا]] و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] در [[کوفه|کوفه]] و در مجلس [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]] در [[شام]]، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانیش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به [[مدینه|مدینه]] منوره برگردانید.
+
پس از شهادت [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] علیهاالسلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان [[کربلا]] و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] در [[کوفه|کوفه]] و در مجلس [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]] در [[شام]]، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانی‌اش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به [[مدینه|مدینه]] منوره برگردانید.
  
'''حضرت زینب سلام الله علیها''' پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا و در ۵۶ سالگی در ۱۵ [[رجب]] سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.</ref>  
+
[[حضرت زینب]] سلام الله علیها پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا، در ۵۶ سالگی در ۱۵ [[رجب]] سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.</ref>  
  
علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات حضرت زینب کبری توسط عوامل [[یزید بن معاویه|یزید]] مسموم شد و به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید که این احتمال هم دور نیست چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.</ref>
+
علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها، آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد، چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات، حضرت زینب کبری توسط عوامل [[یزید بن معاویه|یزید]] مسموم شد و به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید که این احتمال هم دور نیست، چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.</ref>
  
همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان [[بقیع]] در [[مدینه]] برخی در [[شام]] و برخی در [[مصر]] می‌دانند.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.</ref> طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه [[دمشق]]، پایتخت [[سوریه]] امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران [[شیعه]] از جمله «[[سید محمد مهدی بحرالعلوم|علامه بحرالعلوم]]»، و مورخان [[اهل سنت]] از جمله «[[ابن بطوطه]]» نیز معتقدند که زینب سلام الله در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را [[واقعه حره|واقعه حرّه]] به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش [[عبدالله بن جعفر طیار|عبدالله بن جعفر]] به دمشق که زمین هایی در آنجا داشته رفته است.
+
همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان [[بقیع]] در [[مدینه]]، برخی در [[شام]] و برخی در [[مصر]] می‌دانند.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.</ref>  
 +
 
 +
طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه [[دمشق]]، پایتخت [[سوریه]] امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران [[شیعه]] از جمله «[[سید محمد مهدی بحرالعلوم|علامه بحرالعلوم]]»، و مورخان [[اهل سنت]] از جمله «[[ابن بطوطه]]» نیز معتقدند که حضرت زینب در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را [[واقعه حره|واقعه حرّه]] به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش [[عبدالله بن جعفر طیار|عبدالله بن جعفر]] به دمشق -که زمین هایی در آنجا داشته- رفته است.
  
 
<gallery mode="packed" heights="170">
 
<gallery mode="packed" heights="170">
سطر ۱۳: سطر ۱۵:
  
 
</gallery>
 
</gallery>
 
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
 
<references />
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام، مؤسسه تبیان.
* موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
 
 
* اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.
 
* اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.
  
سطر ۲۸: سطر ۲۶:
 
* [[حرم حضرت زینب عليها السلام|'''حرم حضرت زینب عليها السلام''']]
 
* [[حرم حضرت زینب عليها السلام|'''حرم حضرت زینب عليها السلام''']]
  
[[رده:وقایع ماه رجب]]
+
[[رده:وقایع ماه رجب]][[رده:سال ۶۲ هجری قمری]][[رده:حضرت زینب علیهاالسلام]][[رده:تاریخ اسلام]]
[[رده:سال ۶۲ هجری قمری]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۸

تقویم هجری قمری

روز واقعه:15 رجب
سال ۶۲ هجری قمری

پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی حضرت زینب علیهاالسلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان کربلا و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس عبیدالله بن زیاد در کوفه و در مجلس یزید بن معاویه در شام، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانی‌اش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به مدینه منوره برگردانید.

حضرت زینب سلام الله علیها پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا، در ۵۶ سالگی در ۱۵ رجب سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.[۱]

علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها، آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد، چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات، حضرت زینب کبری توسط عوامل یزید مسموم شد و به شهادت رسید که این احتمال هم دور نیست، چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.[۲]

همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان بقیع در مدینه، برخی در شام و برخی در مصر می‌دانند.[۳]

طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه دمشق، پایتخت سوریه امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران شیعه از جمله «علامه بحرالعلوم»، و مورخان اهل سنت از جمله «ابن بطوطه» نیز معتقدند که حضرت زینب در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را واقعه حرّه به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش عبدالله بن جعفر به دمشق -که زمین هایی در آنجا داشته- رفته است.

پانویس

  1. شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.
  2. قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.
  3. شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.

منابع

  • نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام، مؤسسه تبیان.
  • اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.

مطالب مرتبط

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه