دعای جوشن صغیر: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
'''«دعای جوشن صغیر»''' در کتابهاى معتبر به شرحى گسترده‌تر از شرح [[دعای جوشن کبیر|جوشن کبیر]] نقل شده و [[ابراهیم کفعمی|کفعمى]] در حاشیه کتاب «[[بلدالامین (کتاب)|بلدالامین]]» فرموده: که این [[دعا]] دعایى است بس بلند و پرارج و هنگامى که [[هادی (خلیفه عباسی)|هادى عباسى]] کشتن [[امام موسی کاظم علیه السلام|حضرت موسى بن جعفر]] (علیهما السلام) را قصد کرد، آن حضرت این دعا را خواند؛ در نتیجه جدش [[رسول خدا]] (صلى اللّه و علیه و آله) را در خواب دید که به ایشان فرمود: حق تعالى دشمن تو را هلاک خواهد کرد. | '''«دعای جوشن صغیر»''' در کتابهاى معتبر به شرحى گسترده‌تر از شرح [[دعای جوشن کبیر|جوشن کبیر]] نقل شده و [[ابراهیم کفعمی|کفعمى]] در حاشیه کتاب «[[بلدالامین (کتاب)|بلدالامین]]» فرموده: که این [[دعا]] دعایى است بس بلند و پرارج و هنگامى که [[هادی (خلیفه عباسی)|هادى عباسى]] کشتن [[امام موسی کاظم علیه السلام|حضرت موسى بن جعفر]] (علیهما السلام) را قصد کرد، آن حضرت این دعا را خواند؛ در نتیجه جدش [[رسول خدا]] (صلى اللّه و علیه و آله) را در خواب دید که به ایشان فرمود: حق تعالى دشمن تو را هلاک خواهد کرد. | ||
| + | |||
| + | این ماجرا در منابع به نحو دیگری نیز چنین گزارش شده که: «پس از آن كه [[حکومت بنی عباس|عباسیان]]، حسین بن علی، ملقب به [[فخّ|صاحب الفخّ]] را شهید كردند، [[هادی (خلیفه عباسی)|موسی الهادی]]، خلیفه عباسی، تصمیم گرفت بزرگان خاندان پیامبر به خصوص [[امام كاظم]] علیه‌السلام را به قتل برساند. [[علی بن یقطین|علی بن یقطین]] در نامه‌ای این تصمیم را به اطلاع امام رساند. امام نامه را برای بستگان و [[شیعه|شیعیان]] خویش خواندند و نظر آنان را جویا شدند. آنان به امام پیشنهاد كردند كه حضرت خود را مخفی كند؛ اما امام، ضمن خبر دادن از مرگ قریب‌الوقوع موسی الهادی، گفتند كه بر اثر خواندن دعا، جدّ خویش، [[پیامبر اسلام|پیامبر اكرم]] صلی الله علیه و آله را در خواب دیده‌اند و مژده هلاكت دشمن خویش را از ایشان شنیده‌اند. در ادامه روایت آمده است كه جمعی از شیعیان آن حضرت ـ كه بیشتر اوقات با لوح هایی از آبنوس و قلم های ظریف به محضر [[امام كاظم]] علیه السلام می‌آمدند و [[حدیث|احادیثی]] را كه ایشان املا می‌كردند، می‌نوشتند ـ این دعا را از قول ایشان كتابت كردند كه به «دعای جوشن صغیر» معروف است». | ||
این دعا در کتاب «[[مهج الدعوات]]» [[سيد ابن طاووس|سید بن طاووس]] نیز نقل شده، ولى بین نسخه [[كفعمى|کفعمى]] و سید بن طاووس اختلاف وجود دارد. | این دعا در کتاب «[[مهج الدعوات]]» [[سيد ابن طاووس|سید بن طاووس]] نیز نقل شده، ولى بین نسخه [[كفعمى|کفعمى]] و سید بن طاووس اختلاف وجود دارد. | ||
| سطر ۷: | سطر ۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، شیخ عباس قمی. | + | *[[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، شیخ عباس قمی. |
| + | *[[دانشنامه جهان اسلام (کتاب)|دانشنامه جهان اسلام]]، جلد ۱۱، از محسن معینی. | ||
==پیوند== | ==پیوند== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۱۴
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«دعای جوشن صغیر» در کتابهاى معتبر به شرحى گسترده‌تر از شرح جوشن کبیر نقل شده و کفعمى در حاشیه کتاب «بلدالامین» فرموده: که این دعا دعایى است بس بلند و پرارج و هنگامى که هادى عباسى کشتن حضرت موسى بن جعفر (علیهما السلام) را قصد کرد، آن حضرت این دعا را خواند؛ در نتیجه جدش رسول خدا (صلى اللّه و علیه و آله) را در خواب دید که به ایشان فرمود: حق تعالى دشمن تو را هلاک خواهد کرد.
این ماجرا در منابع به نحو دیگری نیز چنین گزارش شده که: «پس از آن كه عباسیان، حسین بن علی، ملقب به صاحب الفخّ را شهید كردند، موسی الهادی، خلیفه عباسی، تصمیم گرفت بزرگان خاندان پیامبر به خصوص امام كاظم علیه‌السلام را به قتل برساند. علی بن یقطین در نامه‌ای این تصمیم را به اطلاع امام رساند. امام نامه را برای بستگان و شیعیان خویش خواندند و نظر آنان را جویا شدند. آنان به امام پیشنهاد كردند كه حضرت خود را مخفی كند؛ اما امام، ضمن خبر دادن از مرگ قریب‌الوقوع موسی الهادی، گفتند كه بر اثر خواندن دعا، جدّ خویش، پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله را در خواب دیده‌اند و مژده هلاكت دشمن خویش را از ایشان شنیده‌اند. در ادامه روایت آمده است كه جمعی از شیعیان آن حضرت ـ كه بیشتر اوقات با لوح هایی از آبنوس و قلم های ظریف به محضر امام كاظم علیه السلام می‌آمدند و احادیثی را كه ایشان املا می‌كردند، می‌نوشتند ـ این دعا را از قول ایشان كتابت كردند كه به «دعای جوشن صغیر» معروف است».
این دعا در کتاب «مهج الدعوات» سید بن طاووس نیز نقل شده، ولى بین نسخه کفعمى و سید بن طاووس اختلاف وجود دارد.
منابع
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.
- دانشنامه جهان اسلام، جلد ۱۱، از محسن معینی.
پیوند
