آیات بلاغی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.
(اصلاح الگو) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيات بـلاغی را به آیات بلاغی منتقل کرد) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} | ||
| − | + | {{خوب}} | |
| + | آیات بلاغی در جهان [[تشیع]] عبارتند از: | ||
| − | + | *استاد متبحر، فقیه و دانشمند، شیخ محمدعلی بلاغی، متوفای آخر قرن دهم هجری. | |
| + | *فرزندزاده وی مرحوم شیخ حسن (فرزند شیخ عباس بن محمد علی) یکی از بزرگان علمای شیعه در اوایل قرن دوازدهم) بود. | ||
| + | *شیخ حسن مذکور فرزندی به نام شیخ عباس بلاغی صاحب بغیه را به جهان تشیع تحویل داد. معظم له از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم است که بعد از فوتش شیخ محمدعلی و شیخ طالب وارث علوم پدر گردیدند. | ||
| + | *یکی از بزرگترین علمای شیعه در قرن چهاردهم، [[محمدجواد بلاغی|شیخ محمدجواد بلاغی]] علیه الرحمه است (محمدجواد فرزند حجة الاسلام شیخ حسن بن شیخ طالب بود). معظم له در بین آیات بلاغی فقیهی متبحر، عالمی زاهد، حکیمی کامل، استادی ماهر و نویسنده ای توانا و جامعتر بود. شیخ محمدجواد از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[میرزا محمدتقی شیرازی]] و [[شیخ محمدطه نجف|شیخ محمد طه]] است که خود باعث افتخار اسلام و عالم تشیع گردید و آثاری ارزنده مانند: [[آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (کتاب)|آلاء الرحمن فى تفسیر القرآن]]، بلاغ المبین در اثبات صانع، انوار الهدی در رد مادیین، نصایح الهدی در رد [[وهابیت|وهابیه]]، الهدی الی دین المصطفی در رد نصاری که تماما از کتب سودمندند به رشته تحریر برده است. آیت الله بلاغی رسائلی در فروع و کتابهائی به نام: اعاجیب و اکاذیب و مصابیح نیز دارد که اغلب اینها ضمن تجدید چاپ در سراسر جهان، آسیا و اروپا (در دنیای [[اسلام]] و [[مسیحیت|مسیحیت]]) منتشر گردید. وی یکی از اساتید بزرگ و نویسندگان معروف قرن اخیر بود. او را از پایه گذاران علم [[کلام]] نوین در جامعه روحانیت می دانند. مرحوم [[حاج شیخ عباس قمی|محدث قمی]] معاصر او می نویسد: شیخ محمدجواد بلاغی دانشمندی متقی و پرهیزکار بود. او مردی ضعیف و لاغر اندام بود که نیروی خود را تدریس و تألیف و امور مختلف مردم و وظایف واجب و مستحب صرف می نمود. در اواخر عمر سرگرم نوشتن تفسیری بر [[قرآن|قرآن مجید]] بود که اجل مهلتش نداد، و در شب دوشنبه ۲۲ [[شعبان]] سال ۱۳۵۲ در [[نجف]] اشرف وفات نمود. | ||
| − | + | در خاتمه بلاغیون در جهان اسلام و [[تشیع]] از دودمان شیخ محمدعلی متوفای ۱۰۰۰ تا به امروز خیلی زیادند و اغلب از علمای بزرگ و پرچمداران جهان تشیع بوده و هستند. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | * سايت شعائر | |
| − | + | {{سنجش کیفی | |
| − | + | |سنجش=شده | |
| − | + | |شناسه= خوب | |
| − | + | |عنوان بندی مناسب= خوب | |
| − | + | |کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط | |
| − | در خاتمه | + | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب |
| − | + | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= متوسط | |
| − | == | + | |جامعیت= خوب |
| − | سايت شعائر | + | |رعایت اختصار= خوب |
| − | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | + | |سیر منطقی= خوب |
| + | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
| + | |رده= دارد | ||
| + | }} | ||
| + | [[رده:علمای قرن چهاردهم]][[رده:علماء شیعه]] | ||
| + | [[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۲
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
آیات بلاغی در جهان تشیع عبارتند از:
- استاد متبحر، فقیه و دانشمند، شیخ محمدعلی بلاغی، متوفای آخر قرن دهم هجری.
- فرزندزاده وی مرحوم شیخ حسن (فرزند شیخ عباس بن محمد علی) یکی از بزرگان علمای شیعه در اوایل قرن دوازدهم) بود.
- شیخ حسن مذکور فرزندی به نام شیخ عباس بلاغی صاحب بغیه را به جهان تشیع تحویل داد. معظم له از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم است که بعد از فوتش شیخ محمدعلی و شیخ طالب وارث علوم پدر گردیدند.
- یکی از بزرگترین علمای شیعه در قرن چهاردهم، شیخ محمدجواد بلاغی علیه الرحمه است (محمدجواد فرزند حجة الاسلام شیخ حسن بن شیخ طالب بود). معظم له در بین آیات بلاغی فقیهی متبحر، عالمی زاهد، حکیمی کامل، استادی ماهر و نویسنده ای توانا و جامعتر بود. شیخ محمدجواد از شاگردان آخوند خراسانی، میرزا محمدتقی شیرازی و شیخ محمد طه است که خود باعث افتخار اسلام و عالم تشیع گردید و آثاری ارزنده مانند: آلاء الرحمن فى تفسیر القرآن، بلاغ المبین در اثبات صانع، انوار الهدی در رد مادیین، نصایح الهدی در رد وهابیه، الهدی الی دین المصطفی در رد نصاری که تماما از کتب سودمندند به رشته تحریر برده است. آیت الله بلاغی رسائلی در فروع و کتابهائی به نام: اعاجیب و اکاذیب و مصابیح نیز دارد که اغلب اینها ضمن تجدید چاپ در سراسر جهان، آسیا و اروپا (در دنیای اسلام و مسیحیت) منتشر گردید. وی یکی از اساتید بزرگ و نویسندگان معروف قرن اخیر بود. او را از پایه گذاران علم کلام نوین در جامعه روحانیت می دانند. مرحوم محدث قمی معاصر او می نویسد: شیخ محمدجواد بلاغی دانشمندی متقی و پرهیزکار بود. او مردی ضعیف و لاغر اندام بود که نیروی خود را تدریس و تألیف و امور مختلف مردم و وظایف واجب و مستحب صرف می نمود. در اواخر عمر سرگرم نوشتن تفسیری بر قرآن مجید بود که اجل مهلتش نداد، و در شب دوشنبه ۲۲ شعبان سال ۱۳۵۲ در نجف اشرف وفات نمود.
در خاتمه بلاغیون در جهان اسلام و تشیع از دودمان شیخ محمدعلی متوفای ۱۰۰۰ تا به امروز خیلی زیادند و اغلب از علمای بزرگ و پرچمداران جهان تشیع بوده و هستند.
منابع
- سايت شعائر
