وفات حضرت زینب سلام الله علیها: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(آرشیو عکس و تصویر)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 15 رجب|سال= سال 62 هجری قمری}}  
+
{{تقویم|روز= 15 رجب|سال= سال ۶۲ هجری قمری}}  
پس از [[شهادت]] [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام فصل نويني در حيات سياسي و اجتماعي [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] سلام الله علیها آغاز گرديد. او با سرپرستي اسيران و بازماندگان شهيدان [[كربلا]] و تحمل اسارت [[كوفه]] و [[شام]] و خواندن خطبه‌هاي غرّا در مجلس [[عبیدالله بن زیاد|عبيدالله بن زياد]] در كوفه و در مجلس [[یزید بن معاویه|يزيد بن معاويه]] در شام، قيام برادرش امام حسين علیه‌السلام را به كمال رسانيد و به افشاگري حكومت جائرانه يزيد پرداخت و چنان صحنه را بر وي تنگ كرد كه يزيد با تمام تكبرها و غرورهاي شيطانيش، سر تسليم فرود آورد و از كشتن امام حسين علیه‌السلام و يارانش اظهار ندامت كرد و آن را به گردن عبيدالله بن زياد انداخت و بدين لحاظ در صدد دلجويي از اسيران و بازماندگان واقعه كربلا برآمد و آنان را محترمانه به [[مدینه|مدينه]] منوره برگردانيد.
+
پس از شهادت [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] علیهاالسلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان [[کربلا]] و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] در [[کوفه|کوفه]] و در مجلس [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]] در [[شام]]، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانی‌اش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به [[مدینه|مدینه]] منوره برگردانید.
  
'''حضرت زینب سلام الله علیها''' پس از بازگشت به مدينه بر اثر داغ از دست دادن عزيزان و اندوه بي‌پايان واقعه كربلا، از نظر جسمي روزبروز ضعيف‌تر مي‌شد و توان خويش را از دست مي‌داد و سرانجام پس از هيجده ماه و پنج روز از واقعه كربلا و در 56 سالگي در 15 [[رجب]] سال 62 قمري وفات يافت.<ref> [[شام]] سرزمين خاطره‌ها، ص 206.</ref>
+
[[حضرت زینب]] سلام الله علیها پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا، در ۵۶ سالگی در ۱۵ [[رجب]] سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.</ref>  
  
محل وفات اندوهبار و به تبع آن، محل دفن بدن مطهرش چندان مورد اتفاق مورخان و سيره‌نگاران نيست. برخي آن را در مدینه برخي در شام و برخي در [[مصر]] مي‌دانند.<ref> همان، ص 202.</ref>
+
علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها، آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد، چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات، حضرت زینب کبری توسط عوامل [[یزید بن معاویه|یزید]] مسموم شد و به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید که این احتمال هم دور نیست، چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.</ref>
  
هم‌اكنون غير از قاهره مصر كه بارگاه مجللي به نام وي وجود دارد و مزار دوستداران [[اهل بیت]] علیهم‌السلام در شمال آفريقا است، در حاشيه جنوبي شهر [[دمشق]] پايتخت [[سوریه|سوريه]] و در شهرك زينبيه نيز زيارتگاه باشكوهي وجود دارد كه [[شیعه|شيعيان]] و دوستداران اهل بيت علیهم‌السلام از سراسر دنيا براي [[زیارت]] قبر مطهر آن بانوی بزرگ علوي و فاطمي، بدان جا مي‌روند و با خواندن فاتحه و قرائت [[قرآن]]، بر روح بلند دختر [[امام علی علیه السلام|اميرمؤمنان]] علیه‌السلام يعني حضرت زينب كبري سلام الله علیها درود و سلام مي‌فرستند.
+
همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان [[بقیع]] در [[مدینه]]، برخی در [[شام]] و برخی در [[مصر]] می‌دانند.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.</ref>
  
 +
طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه [[دمشق]]، پایتخت [[سوریه]] امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران [[شیعه]] از جمله «[[سید محمد مهدی بحرالعلوم|علامه بحرالعلوم]]»، و مورخان [[اهل سنت]] از جمله «[[ابن بطوطه]]» نیز معتقدند که حضرت زینب در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را [[واقعه حره|واقعه حرّه]] به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش [[عبدالله بن جعفر طیار|عبدالله بن جعفر]] به دمشق -که زمین هایی در آنجا داشته- رفته است.
 +
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:زینبیه (1).jpg|مرقد حضرت زینب علیها السلام در [[دمشق]] - [[سوریه]]
 +
پرونده:زینبیه (2).jpg|مرقد منسوب به حضرت زینب علیها السلام در قاهره - [[مصر]]
 +
 +
</gallery>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
 
<references />
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
* نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام، مؤسسه تبیان.
 +
* اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.
  
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
+
== مطالب مرتبط ==
==آرشیو عکس و تصویر==
 
<gallery mode="packed" heights="170">
 
پرونده:زینبیه (1).jpg|مرقد حضرت زینب سلام الله علیها در [[دمشق]] - [[سوریه]]
 
پرونده:زینبیه (3).jpg|روضه منوره [[حضرت زینب سلام الله علیها]]
 
پرونده:زینبیه (4).jpg|ضریح حضرت زینب سلام الله علیها
 
پرونده:زینبیه (2).jpg|مرقد منسوب به حضرت زینب سلام الله علیها در قاهره - [[مصر]]
 
 
 
</gallery>
 
  
 +
* '''[[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب علیها السلام]]'''
 +
* [[حرم حضرت زینب عليها السلام|'''حرم حضرت زینب عليها السلام''']]
  
[[رده:وقایع ماه رجب]]
+
[[رده:وقایع ماه رجب]][[رده:سال ۶۲ هجری قمری]][[رده:حضرت زینب علیهاالسلام]][[رده:تاریخ اسلام]]
[[رده:سال ۶۲ هجری قمری]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۸

تقویم هجری قمری

روز واقعه:15 رجب
سال ۶۲ هجری قمری

پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی حضرت زینب علیهاالسلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان کربلا و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس عبیدالله بن زیاد در کوفه و در مجلس یزید بن معاویه در شام، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانی‌اش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به مدینه منوره برگردانید.

حضرت زینب سلام الله علیها پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا، در ۵۶ سالگی در ۱۵ رجب سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.[۱]

علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها، آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد، چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات، حضرت زینب کبری توسط عوامل یزید مسموم شد و به شهادت رسید که این احتمال هم دور نیست، چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.[۲]

همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان بقیع در مدینه، برخی در شام و برخی در مصر می‌دانند.[۳]

طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه دمشق، پایتخت سوریه امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران شیعه از جمله «علامه بحرالعلوم»، و مورخان اهل سنت از جمله «ابن بطوطه» نیز معتقدند که حضرت زینب در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را واقعه حرّه به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش عبدالله بن جعفر به دمشق -که زمین هایی در آنجا داشته- رفته است.

پانویس

  1. شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.
  2. قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.
  3. شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.

منابع

  • نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام، مؤسسه تبیان.
  • اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.

مطالب مرتبط

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه