|
|
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | بيشتر مفسران گفته‌اند كه اين سوره در [[مكه]] نازل شده ولى ابن عباس و قتاده معتقدند: سه آيه آن يعنى از آيه {{متن قرآن|«فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ...»}} تا سه آيه در [[مدينه]] و مابقى در مكه نازل گرديد و ابن مبارك گويد: جز آيه {{متن قرآن|«وَ مِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ...»}} كه در شأن يهود نازل شد مابقى آن مكى است.<ref>فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج11، ص25.</ref>
| + | #تغییر_مسیر [[سوره یونس]] |
| − | | |
| − | ==فضيلت سوره==
| |
| − | | |
| − | ابى بن كعب از [[رسول خدا]] صلى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه حضرت فرمودند:
| |
| − | هر كس اين سوره را بخواند ده حسنه خدا بدو عطا مي كند بشماره هر كس كه يونس پيغمبر را تصديق كرده و يا تكذيب نموده و بشماره هر كس كه همراه فرعون غرق شده است.
| |
| − | | |
| − | و از [[امام صادق]] علیه السلام روايت شده كه فرمود:
| |
| − | هر كه سوره يونس را در هر دو ماه يا سه ماه (يك بار) بخواند ترس آن كه وى از جاهلان باشد براى او نيست و در روز قيامت از مقربان خواهد بود.<ref>فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج11، ص25.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==هدف سوره==
| |
| − | علامه طباطبائی ره در مورد هدف این سوره می گوید:
| |
| − | غرض اين سوره که سوره براى بيان آن نازل شده، تاكيد مسئله توحيد است از راه بشارت و انذار. گويا اين سوره بعد از آنكه مشركين، مساله وحى را انكار كردند و قرآن را سحر خواندند نازل شده، و خدا در این سوره ادعاى آنان را به اين بيان رد كرده كه: قرآن كتابى است آسمانى و نازل شده به علم خداى تعالى، و آنچه از معارف توحيد كه در آن است از قبيل وحدانيت خداى تعالى و علم و قدرت او، و اينكه خلقت منتهى به او است، و سنتهاى عجيبى كه در خلقت عالم دارد، و اينكه خلق همگى با اعمالشان به سوى او بر مىگردند، و در برابر آنچه كردهاند از خیر و شر جزاء داده مىشوند، امورى است كه آيات آسمان و زمين بر آن دلالت دارد، و عقل سالم نيز به سوى آن راهنمايى مىكند. پس، همه اينها معانى و معارفى است حق، و معلوم است كه كلامى كه بر چنين معارفى دلالت مىكند كلام حكيم است، و سحر فریبنده‌ی باطل نمىتواند حاكى از چنين معارفى باشد.
| |
| − | | |
| − | دليل بر آنچه گفتيم اين است كه خداى تعالى سوره مورد بحث را با گفتار در باره تكذيب دشمنان نسبت به قرآن كريم آغاز نموده و فرموده:" أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا ... قالَ الْكافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبِينٌ" و با لحنى چون:" وَ اتَّبِعْ ما يُوحى إِلَيْكَ" ختم فرموده است، و آن آغاز و اين انجام را در خلال آيات آن نيز چند بار تذكر داده، يك جا فرموده:" وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا" و جاى ديگر فرموده:" وَ ما كانَ هذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرى مِنْ دُونِ اللَّهِ ..."، و جاى ديگر فرموده:" يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ ..."، و نيز فرموده:" فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ ...".
| |
| − | | |
| − | پس همين كه مىبينيم اين مطلب، يعنى سخن از حقانيت قرآن در چند جاى سوره تكرار شد و در اول و آخر آن آمده، بايد بفهميم كه زمينه و اساس آيات اين سوره همان پاسخگويى و رد انكار كفارى است كه وحى بودن قرآن را انكار مىكردند، و به همين جهت است كه باز مىبينيم تهديدهايى كه در اين سوره آمده- كه قسمت عمده سوره است- در باره مكذبين آيات خدا از اين امت است، اينها هستند كه تهديدشان كرده است به قضاء بين آنان، و بين پيامبرشان (صلوات اللَّه عليه) و فرموده: اين قضاء، سنتى است كه خداى تعالى در بين هر امتى با پيغمبرش جارى كرده. و نيز مىبينيم كه سوره مورد بحث را با تعقيب همين جريان ختم نموده، بطورى كه گويى بيان حقيقت نامبرده از مختصات اين سوره است.
| |
| − | | |
| − | بنا بر اين جا دارد كه ما سوره يونس را به سوره انذار و قضاء عدل بين رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) و بين امتش معرفى كنيم، و اتفاقا سوره با همين قضاء ختم شده، آنجا كه خطاب به رسول گرامى خود فرموده:" وَ اصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ".<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج10، ص7</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | {{پانویس}}
| |
| − | ==پیوست==
| |
| − | | |
| − | [[سوره يونس/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:سوره های قرآن]] | |
