ابتدای بیماری پیامبر صلی الله علیه و آله: تفاوت بین نسخهها
جز (پروژه4: اولویت بندی و رتبه بندی) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ تقویم: ابتداى بيمارى پيامبر صلى الله عليه و آله را به ابتدای بیماری پیامبر صلی الله علیه و آله منتقل کرد) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
+ | بيمارى [[پيامبر اسلام]] صلى الله عليه و آله كه منجر به رحلت آن حضرت شد از نيمه ماه [[صفر]] آغاز شد.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۳۱، ص ۶۳۳ و ج ۳۷، ص ۱۱۶.</ref> | ||
− | + | دلایل و روایات بسیاری وجود دارد که [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله ناشی از خوراندن سم به آن حضرت بوده است. از جمله [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام می فرماید: چون پیامبر اسلام (ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن [[یهود|یهودی]] با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمود.<ref>کلینی، کافی، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش، ج ۶، ص ۳۱۵، ح ۳.</ref> | |
+ | |||
+ | در جای دیگری آن حضرت فرمود: "پیامبر اکرم (ص) در جریان [[غزوه خیبر|جنگ خیبر]] مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با [[شهادت در راه خدا|شهادت]] از دنیا می رود".<ref>محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۰۳، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، ۱۴۰۴ ق.</ref> در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که [[مرگ]] تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید. | ||
+ | |||
+ | علاوه بر روایات [[شیعه]]، روایات فراوانی در [[صحاح سته|صحاح]] و دیگر کتب [[اهل سنت]] وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید، از جمله: در [[صحیح بخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]، نقل شده که پیامبر (ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان [[عایشه|عائشه]] فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نمودهام، در بدنم احساس میکردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷، دار الفکر، بیروت، ۱۴۰۱ ق.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
− | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | عبدالحسين نيشابورى، تقويم شيعه | + | * عبدالحسين نيشابورى، تقويم شيعه. |
− | + | * [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa4348 "آیا پیامبر گرامی اسلام (ص) به شهادت رسیدند؟"، سایت اسلام کوئست.] | |
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده |
نسخهٔ کنونی تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۵
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:15 صفر |
سال 11 هجری قمری |
بيمارى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله كه منجر به رحلت آن حضرت شد از نيمه ماه صفر آغاز شد.[۱]
دلایل و روایات بسیاری وجود دارد که رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ناشی از خوراندن سم به آن حضرت بوده است. از جمله امام صادق علیه السلام می فرماید: چون پیامبر اسلام (ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن یهودی با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمود.[۲]
در جای دیگری آن حضرت فرمود: "پیامبر اکرم (ص) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا می رود".[۳] در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که مرگ تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.
علاوه بر روایات شیعه، روایات فراوانی در صحاح و دیگر کتب اهل سنت وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید، از جمله: در صحیح بخاری، نقل شده که پیامبر (ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان عائشه فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نمودهام، در بدنم احساس میکردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".[۴]
پانویس
منابع
- عبدالحسين نيشابورى، تقويم شيعه.
- "آیا پیامبر گرامی اسلام (ص) به شهادت رسیدند؟"، سایت اسلام کوئست.