آیه 99 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | '''< | + | __TOc__ |
| + | |||
| + | '''محل نزول''' :مدینه <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==متن و ترجمه آیه== | ||
| + | |||
| + | '''«وَلَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ آياتٍ بَيِّناتٍ وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلَّا الْفاسِقُونَ».<ref> ابن حجر در كتاب فتح البارى گويد: ظاهر سياق آيه آنست كه پيامبر اين آيه را براى رد يهوديان قرائت فرموده و لزومى ندارد اين آيه به جهات مذكور در فوق نازل شده باشد.</ref> | ||
| + | |||
| + | ما به سوى تو (اى پيامبر) نشانه‌هائى روشن فرستاديم كه كافر نمي‌شود به آن مگر بدانديشان. | ||
| + | |||
| + | ==شأن نزول== | ||
«[[شیخ طوسی]]» ابن عباس گويد: كه ابن صوريا القطرانى به [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله گفت: يا محمد از براى ما آيه و نشانه اى نياورده اى كه به وسيله آن به خداى تو ايمان بياوريم و از تو پيروى نمائيم سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> ابن ابى حاتم در تفسير خود نيز از طريق سعيد يا عكرمه او از ابن عباس چنين روايت كرده است.</ref> | «[[شیخ طوسی]]» ابن عباس گويد: كه ابن صوريا القطرانى به [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله گفت: يا محمد از براى ما آيه و نشانه اى نياورده اى كه به وسيله آن به خداى تو ايمان بياوريم و از تو پيروى نمائيم سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> ابن ابى حاتم در تفسير خود نيز از طريق سعيد يا عكرمه او از ابن عباس چنين روايت كرده است.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | |
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 23. | ||
| + | |||
| + | طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111. | ||
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۳۴
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محتویات
محل نزول :مدینه [۱]
متن و ترجمه آیه
«وَلَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ آياتٍ بَيِّناتٍ وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلَّا الْفاسِقُونَ».[۲]
ما به سوى تو (اى پيامبر) نشانه‌هائى روشن فرستاديم كه كافر نمي‌شود به آن مگر بدانديشان.
شأن نزول
«شیخ طوسی» ابن عباس گويد: كه ابن صوريا القطرانى به رسول خدا صلى الله عليه و آله گفت: يا محمد از براى ما آيه و نشانه اى نياورده اى كه به وسيله آن به خداى تو ايمان بياوريم و از تو پيروى نمائيم سپس اين آيه نازل گرديد.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ ابن حجر در كتاب فتح البارى گويد: ظاهر سياق آيه آنست كه پيامبر اين آيه را براى رد يهوديان قرائت فرموده و لزومى ندارد اين آيه به جهات مذكور در فوق نازل شده باشد.
- ↑ ابن ابى حاتم در تفسير خود نيز از طريق سعيد يا عكرمه او از ابن عباس چنين روايت كرده است.
منابع
محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 23.
طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
