|
|
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 11 سوره احقاف]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ».|سوره=46|آیه=11}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | کافران مؤمنان را گفتند: اگر در آن خیری می بود، اینان در پذیرفتنش. بر ما سبقت نمی گرفتند و چون بدان راه نیافته اند، خواهند گفت که این دروغی دیرینه است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | قتاده گوید: عده اى از مشرکین مى گفتند، ما عزیزتریم و اگر در دین [[اسلام]] خیرى وجود مى داشت فلان و فلان بر ما سبقت نمى جستند و اسلام نمى آوردند.<ref> تفسیر جامع البیان از طبرى.</ref>
| |
| − | | |
| − | و نیز گویند این مشرکین عرب طوائف بنوعامر و غطفان و اسد و اشجع بودند و منظورشان از فلان و فلان که در پذیرش دین از آن‌ها سبقت جسته بودند و اینان خود را از آن‌ها ثروتمندتر و عزیزتر محسوب می‌داشتند. طوائف جهینه و مزینه و اسلم و غفار بوده اند.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | عون بن ابى‌شداد و نیز ابن سعد از ضحاک و حسن بصرى روایت کنند که عمر بن الخطاب کنیزى داشت به نام زنین و این کنیز مسلمان شده بود و عمر او را مضروب می‌ساخت که چرا مسلمان شده است و کفار قریش درباره این کنیز مى گفتند: اگر در دین اسلام خیرى وجود می‌داشت. هر آینه این کنیز در پذیرش آن بر ما سبقت نمى‌گرفت.<ref> تفسیر ابن المنذر از عامه.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 711.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره احقاف]]
| |
| − | * [[سوره احقاف/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره احقاف]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
