|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 11 سوره نساء]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 184
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 11 سوره نساء==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلادِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «فَإِنْ كُنَّ نِساءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثا ما تَرَكَ وَ إِنْ كانَتْ واحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَواهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِنْ كانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِها أَوْ دَيْنٍ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ لاتَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً حَكِيماً؛ خداوند درباره (ارث) فرزندان شما سفارش مى كند. براى پسر مانند بهره دو دختر است و اگر دختران بيش از دو نفر باشند. دو سوم بهره (از ارث) براى آن‌هاست و اگر يك نفر باشد، نيمى (از ارث بهره او) است و از براى هر يك از پدر و مادر يك ششم (از ارث است). در صورتى كه براى او (ميت) فرزند باشد و اگر داراى فرزند نباشد و بهره برندگان پدر و مادر او باشند. مادر يك سوم مى برد (بقيه به پدر مي‌رسد) اگر براى او (ميت) برادرانى باشد. مادر يك ششم مى برد (آن هم) پس از سفارشى كه بنمايد يا (پرداختن) وامى كه داشته باشد، پدران شما و پسران شما نمى دانند كه بهره كدام يك به شما نزديكتر است (آن) يك بايستگى است از سوى خداوند همانا خداوند دانا و (به كار شما) آگاه است».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسى]]» سدى و ابن عباس گويند: سبب نزول آيه چنين بود كه مردم زنان و دختران و پسران صغار را از ارث محروم مى كردند و جز به كسانى كه شمشير زن بوده و به كارزار جنگ مى پرداختند. به ديگران ارث نمى دادند و اين آيه نازل گرديد و كيفيت ارث را آشكار ساخت.
| |
| − | | |
| − | محمد بن المنكدر از جابر نقل نمايد كه گفت: مريض بودم و [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله از من عيادت فرمود و آب بر روى من پاشيد و من به هوش آمدم و گفتم: يا رسول الله درباره مال خود چكار كنم، سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> صاحبان صحاح ستة اهل سنت و جماعت نيز روايت جابر را نقل نموده اند، صاحب [[مجمع البيان]] گويد: محمد بن المنكدر از جابر روايت كند كه گفت: مريض شدم پيامبر با ابوبكر از من عيادت كردند و من در حالت بيهوشى بودم [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله آب طلب كرد و [[وضو]] ساخت. سپس مقدارى از آب را بر روى من پاشيد من به هوش آمدم و گفتم: يا رسول الله درباره مال خود چكار كنم. پيامبر سكوت اختيار فرمود: سپس آيه مواريث درباره من نازل گرديد، برخى گويند: درباره عبد الرحمن برادر حسّان شاعر نازل شده كه وفات يافته بود و يك زن و پنج برادر وارث او بودند. وراث مزبور مال را به ارث بردند و به زوجه عبدالرحمن چيزى ندادند. زن عبدالرحمن شكايت نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله برد و آيه مواريث نازل گرديد. چنان كه سدى روايت نموده و صاحب جامع البيان نيز از سدى نقل نموده است.</ref><ref> صاحب روض الجنان از عطا نقل كند كه سعيد بن الربيع النقيب را در [[غزوه احد]] كشتند و يك زن و دو دختر و يك برادر داشت. برادر همه اموال او را به ارث برد و چيزى به زن و دختران او نداد. زن سعد شكايت نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله برد و اين آيه نازل گرديد، احمد و ابوداود و ترمذى و حاكم موضوع سعد بن الربيع را از جابر روايت كرده اند.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
