آیه 80 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (آیه 80 بقره را به آیه ۸۰ بقره منتقل کرد)
جز (تغییرمسیر به آیه 80 سوره بقره)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آيه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 80 سوره بقره]]
 
 
{{قرآن در قاب|«وَ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَاللّهِ عَهْدًا فَلَن يُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَتَعْلَمُونَ».|سوره=2|آیه=80}}
 
 
 
==ترجمه آیه==
 
 
 
و گفتند: جز روزهايى چند هرگز آتش به ما نخواهد رسيد. بگو: مگر پيمانى از خدا گرفته‌‌ايد كه خدا پيمان خود را هرگز خلاف نخواهد كرد يا آنچه را نمى‌‌دانيد به [[دروغ]] به خدا نسبت مى‌‌دهيد.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
'''محل نزول:'''
 
 
 
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
 
 
 
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 14.</ref>
 
 
 
«[[شیخ طوسی]]» گوید: يهوديان مى پنداشتند كه طول مدت و زمان دنيا هفت هزار سال است و در هنگام ورود به [[مدينه]] مى گفتند: كه در هزار سال يك روز در آتش معذب خواهند بود و معتقد بودند كه بعد از آن يك روز، عذاب از آن‌ها قطع خواهد شد.
 
 
 
ابو العالية<ref> ابوالعالية رفيع بن مهران از تابعين و از شاگردان ابى بن كعب در [[مدينه]] بوده است بعد از وفات [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله مسلمان گرديد و در زمان خود به قرائت [[قرآن]] از سايرين اعلم بوده و در سال 90 هجرى وفات يافته است.</ref> و قتادة<ref> ابوالخطاب قتادة بن دعامة السدوسى بفتح قاف از مشهورترين تابعين و از شاگردان عبدالله بن مسعود در [[عراق]] بوده و داراى حافظه اى قوى بود و در سال 117 هجرى در سن 56 سالگى وفات يافته است و شيخ بزرگوار او را در رديف مفسرينى كه مورد ستايش است قرار داده است.</ref> و سدى و عكرمة<ref> ابوعبدالله عكرمة البربرى المدنى از مشهورترين تابعين و برده عبدالله بن عباس و از شاگردان او بوده علماء عامة در موثق بودن او ترديد دارند و نيز در نزد خاصه هم موثق نمى باشد. گويند وقتى كه وفات يافت در تشييع جنازه او كسى شركت نكرد و در سال 104 هجرى وفات يافت.</ref> گويند: كه يهوديان مى پنداشتند مدت معدودة و شمرده شده عذاب براى آن‌ها چهل روز است يعنى همان عدد و مدتى را كه گوساله پرستى نموده بودند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> طبرى و ابن ابى حاتم از مفسرين عامه و نيز طبرانى در كبير خود بعد از دو واسطه از عكرمة او از سعيد بن جبير او از ابن عباس سبب نزول مزبور را ذكر نموده اند.</ref>
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
 
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 
 
 
==پیوندها==
 
 
 
* [[سوره بقره]]
 
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۳۳

تغییرمسیر به: