آیه ۱ حمد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تغییرمسیر به آیه 1 سوره فاتحه)
 
(۵۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن در قاب|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ|سوره=1|آیه =1}}
+
#تغییرمسیر[[آیه 1 سوره فاتحه]]
 
 
==ترجمه==
 
{| align="center" border="1" cellpadding="4" cellspacing="0" class="wikitable" style="text-align: ritgh; font-weight: normal; font-size: 100%; margin: auto;"
 
|-
 
|
 
مکارم شیرازی
 
|به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
 
|-
 
|بهرامپور
 
|به نام خداوند هستى بخش مهربان
 
|-
 
|فولادوند
 
|به نام خداوند رحمتگر مهربان
 
|-
 
|الهی قمشه‌ای
 
|به نام خداوند بخشنده مهربان
 
|-
 
|انصاریان
 
|به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.
 
|-
 
|آیتی
 
|به نام خداى بخشاينده مهربان‌
 
|-
 
|خرمشاهی
 
|به نام خداوند بخشنده مهربان‌
 
|-
 
|مجتبوی
 
|به نام خداى بخشاينده مهربان
 
|-
 
|خرمدل
 
|به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان.
 
|-
 
|صادقی تهرانی
 
|به نام خدای رحمتگر بر آفریدگان، رحمتگر بر ویژگان‌
 
|-
 
|معزی
 
|بنام خداوند بخشاینده مهربان‌
 
|}
 
 
 
==معنی کلمات و عبارات==
 
«بِسْمِ»: فراهم آمده است از (بِ) و (اِسْمِ). یعنی: کارم را با نام خدا آغاز می‌کنم؛ نه به نام چیز دیگری، و نه به فرمان دل یا کس دیگری. واژه (اِسْم) از ماده (سُمُوّ) به معنی عُلُوّ، یا (وسم) به معنی علامت و نشانه است. «اللهِ»: اسم خاصّ است برای خدا. اصل آن (إِلاه) بوده و مصدری است بر وزن (فِعال) به معنی مفعول، یعنی (مَأْلُوه) به معنی معبود می‌باشد. همان گونه که مصدر (خَلْق) به معنی مخلوق است (نگا: لقمان / ). «الرَّحْمنِ»: دارای مهر فراوان (نگا: أعراف / . «الرَّحِیمِ»: دارای مهر همیشگی. <ref> ترجمه خرمدل </ref>
 
 
 
== تفسیر ==
 
تفاسیر مختلف این آیه را می توانید در [http://quran.ahlolbait.com/explain/1/1 سایت قرآن] ببینید.
 
 
 
== روایات و احادیث ==
 
 
 
# عبداللّه بن سنان مى گوید از امام صادق (ع) از معناى «بسم اللّه الرحمن الرحیم» سؤال کردم، آن حضرت فرمود: «الباء بهاء اللّه و السین سناء اللّه و المیم مجد اللّه - و روى بعضهم ملک اللّه - واللّه إله کل شىء [و] الرحمن لجمیع العالم و الرحیم بالمؤمنین خاصة;<ref>معانى الاخبار، ص ۳، ح ۱; نورالثقلین، ج ۱- ، ص ۱۲، ح ۴۶.</ref> «باى» بسم اللّه، نشانگر خوبى و حسن خداوند و «سین» اشاره به رفعت او و «میم» اشاره به مجد و عظمت اوست. و بعضى روایت کرده اند که: [میم] اشاره به ملک و سلطنت خداوند است و «اللّه» معبود همه چیز است [و] «رحمان» نظر به رحمت او در باره همه عالم و «رحیم» نظر به رحمت او فقط درباره مؤمنان دارد.
 
# اسماعیل بن مهران گوید: امام رضا (ع) فرمود: «ان بسم اللّه الرحمن الرحیم أقرب إلى إسم اللّه الأعظم من سواد العین إلى بیاضها;<ref>تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۲۱، ح ۱۳; نورالثقلین، ج ۱، ص ۸، ح ۲۳ و ۲۵.</ref> «بسم الله الرحمن الرحیم» به اسم اعظم خدا نزدیکتر از سیاهى چشم به سفیدى آن است.
 
# حسن بن فضال گوید: «سألت الرضا (ع) على بن موسى (ع) عن «بسم اللّه»، فقال: معنى قول القائل «بسم اللّه» اسم على نفسى سمة من سمات اللّه عز و جل و هى العبادة ... ;<ref>معانى الاخبار، ص ۳، ح ۱; نورالثقلین، ج ۱- ، ص ۱۱، ح ۴۱.</ref> امام رضا(ع) در پاسخ سؤال از معناى «بسم اللّه» فرمود: معناى سخن کسى که مى گوید «بسم اللّه» این است که یکى از نشانه هاى بندگى خداى عز و جل را بر خود مى نهم ...».
 
# ابو سعید خدرى روایت مى کند که رسول خدا (ص) فرمود: «... قال عیسى (ع) ... «الرحمان» رحمان الدنیا و الآخرة و «الرحیم» رحیم الآخرة;<ref>الدر المنثور، ج ۱، ص ۲۳.</ref> ... حضرت عیسى (ع) فرمود: ... «رحمان» نظر به رحمت واسعه خدا در دنیا و آخرت و «رحیم» نظر به رحمت ویژه او در آخرت دارد».
 
 
 
==پانویس==
 
<div style="font-size:smaller"><references/></div>
 
 
 
==منابع==
 
*[http://www.alketab.org/%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%AD%D8%A9_%D9%A1 سایت الکتاب]
 
 
 
*[http://quran.ahlolbait.com/explain/1/1 سایت قرآن]
 
 
 
[[رده:آیات سوره حمد]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۳۰

تغییرمسیر به: