شیخ محسن خنفر نجفی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اصلاح الگو) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
شيخ محسن نجفی یکی از علما و مراجع بزرگان شيعيان عراق بود. معظم له از شاگردان مرحوم کاشف الغطاء و موسی بن جعفر و حسن بن جعفر (فرزندان کاشف الغطاء) بود که خود به درجه استادی و اجتهاد رسيد. اين دانشمند زاهد و فقيه جامع از اهالی نجف بود و در زهد، ورع و تقوی زبانزد عموم مردم بود. با مرحوم صاحب جواهر معاصر بود و پس از فوت مرحوم صاحب جواهر در برهه ای از زمان از مراجع شيعيان گرديد. لکن اجل او را مهلت نداد و در سال 1271 در نجف اشرف وفات نمود. محدث قمی به نقل از محدث نوری و محدث کاظمينی شرحی از کرامات و فضائل و مراتب علمی شيخ مذکور را نقل می نمايند و اضافه می کنند که از کرامات مرحوم نجفی اين بود نانی را که طباخ آن زن حائض بود تا به دهان می برد متوجه می شد، و ميل نمی کرد و می فرمود طبع من خوردن آن را قبول نمی کند. عمری طولانی یافت و سالها در عداد مدرسين بود. شيخ محمد طه نجفی و سيد محمد هندی و افاضلی ديگر از مدرس او به مقام استادی رسيدند. خدايش درجات او عالی است متعالی فرمايد انشاء الله تعالی. | شيخ محسن نجفی یکی از علما و مراجع بزرگان شيعيان عراق بود. معظم له از شاگردان مرحوم کاشف الغطاء و موسی بن جعفر و حسن بن جعفر (فرزندان کاشف الغطاء) بود که خود به درجه استادی و اجتهاد رسيد. اين دانشمند زاهد و فقيه جامع از اهالی نجف بود و در زهد، ورع و تقوی زبانزد عموم مردم بود. با مرحوم صاحب جواهر معاصر بود و پس از فوت مرحوم صاحب جواهر در برهه ای از زمان از مراجع شيعيان گرديد. لکن اجل او را مهلت نداد و در سال 1271 در نجف اشرف وفات نمود. محدث قمی به نقل از محدث نوری و محدث کاظمينی شرحی از کرامات و فضائل و مراتب علمی شيخ مذکور را نقل می نمايند و اضافه می کنند که از کرامات مرحوم نجفی اين بود نانی را که طباخ آن زن حائض بود تا به دهان می برد متوجه می شد، و ميل نمی کرد و می فرمود طبع من خوردن آن را قبول نمی کند. عمری طولانی یافت و سالها در عداد مدرسين بود. شيخ محمد طه نجفی و سيد محمد هندی و افاضلی ديگر از مدرس او به مقام استادی رسيدند. خدايش درجات او عالی است متعالی فرمايد انشاء الله تعالی. | ||
| − | == | + | ==منابع== |
سایت شعائر | سایت شعائر | ||
[[رده:علمای قرن سیزدهم]] | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] | ||
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۱۹
شيخ محسن نجفی یکی از علما و مراجع بزرگان شيعيان عراق بود. معظم له از شاگردان مرحوم کاشف الغطاء و موسی بن جعفر و حسن بن جعفر (فرزندان کاشف الغطاء) بود که خود به درجه استادی و اجتهاد رسيد. اين دانشمند زاهد و فقيه جامع از اهالی نجف بود و در زهد، ورع و تقوی زبانزد عموم مردم بود. با مرحوم صاحب جواهر معاصر بود و پس از فوت مرحوم صاحب جواهر در برهه ای از زمان از مراجع شيعيان گرديد. لکن اجل او را مهلت نداد و در سال 1271 در نجف اشرف وفات نمود. محدث قمی به نقل از محدث نوری و محدث کاظمينی شرحی از کرامات و فضائل و مراتب علمی شيخ مذکور را نقل می نمايند و اضافه می کنند که از کرامات مرحوم نجفی اين بود نانی را که طباخ آن زن حائض بود تا به دهان می برد متوجه می شد، و ميل نمی کرد و می فرمود طبع من خوردن آن را قبول نمی کند. عمری طولانی یافت و سالها در عداد مدرسين بود. شيخ محمد طه نجفی و سيد محمد هندی و افاضلی ديگر از مدرس او به مقام استادی رسيدند. خدايش درجات او عالی است متعالی فرمايد انشاء الله تعالی.
منابع
سایت شعائر
