آیه ۱ حمد: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۵۹: | سطر ۵۹: | ||
*[http://quran.ahlolbait.com/explain/1/1 سایت قرآن] | *[http://quran.ahlolbait.com/explain/1/1 سایت قرآن] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیات سوره حمد]] | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۲۸
ترجمه
|
مکارم شیرازی |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
| بهرامپور | به نام خداوند هستى بخش مهربان |
| فولادوند | به نام خداوند رحمتگر مهربان |
| الهی قمشه‌ای | به نام خداوند بخشنده مهربان |
| انصاریان | به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی. |
| آیتی | به نام خداى بخشاينده مهربان |
| خرمشاهی | به نام خداوند بخشنده مهربان |
| مجتبوی | به نام خداى بخشاينده مهربان |
| خرمدل | به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان. |
| صادقی تهرانی | به نام خدای رحمتگر بر آفریدگان، رحمتگر بر ویژگان |
| معزی | بنام خداوند بخشاینده مهربان |
معنی کلمات و عبارات
«بِسْمِ»: فراهم آمده است از (بِ) و (اِسْمِ). یعنی: کارم را با نام خدا آغاز می‌کنم؛ نه به نام چیز دیگری، و نه به فرمان دل یا کس دیگری. واژه (اِسْم) از ماده (سُمُوّ) به معنی عُلُوّ، یا (وسم) به معنی علامت و نشانه است. «اللهِ»: اسم خاصّ است برای خدا. اصل آن (إِلاه) بوده و مصدری است بر وزن (فِعال) به معنی مفعول، یعنی (مَأْلُوه) به معنی معبود می‌باشد. همان گونه که مصدر (خَلْق) به معنی مخلوق است (نگا: لقمان / ). «الرَّحْمنِ»: دارای مهر فراوان (نگا: أعراف / . «الرَّحِیمِ»: دارای مهر همیشگی. [۱]
تفسیر
تفاسیر مختلف این آیه را می توانید در سایت قرآن ببینید.
روایات و احادیث
- عبداللّه بن سنان مى گوید از امام صادق (ع) از معناى «بسم اللّه الرحمن الرحیم» سؤال کردم، آن حضرت فرمود: «الباء بهاء اللّه و السین سناء اللّه و المیم مجد اللّه - و روى بعضهم ملک اللّه - واللّه إله کل شىء [و] الرحمن لجمیع العالم و الرحیم بالمؤمنین خاصة;[۲] «باى» بسم اللّه، نشانگر خوبى و حسن خداوند و «سین» اشاره به رفعت او و «میم» اشاره به مجد و عظمت اوست. و بعضى روایت کرده اند که: [میم] اشاره به ملک و سلطنت خداوند است و «اللّه» معبود همه چیز است [و] «رحمان» نظر به رحمت او در باره همه عالم و «رحیم» نظر به رحمت او فقط درباره مؤمنان دارد.
- اسماعیل بن مهران گوید: امام رضا (ع) فرمود: «ان بسم اللّه الرحمن الرحیم أقرب إلى إسم اللّه الأعظم من سواد العین إلى بیاضها;[۳] «بسم الله الرحمن الرحیم» به اسم اعظم خدا نزدیکتر از سیاهى چشم به سفیدى آن است.
- حسن بن فضال گوید: «سألت الرضا (ع) على بن موسى (ع) عن «بسم اللّه»، فقال: معنى قول القائل «بسم اللّه» اسم على نفسى سمة من سمات اللّه عز و جل و هى العبادة ... ;[۴] امام رضا(ع) در پاسخ سؤال از معناى «بسم اللّه» فرمود: معناى سخن کسى که مى گوید «بسم اللّه» این است که یکى از نشانه هاى بندگى خداى عز و جل را بر خود مى نهم ...».
- ابو سعید خدرى روایت مى کند که رسول خدا (ص) فرمود: «... قال عیسى (ع) ... «الرحمان» رحمان الدنیا و الآخرة و «الرحیم» رحیم الآخرة;[۵] ... حضرت عیسى (ع) فرمود: ... «رحمان» نظر به رحمت واسعه خدا در دنیا و آخرت و «رحیم» نظر به رحمت ویژه او در آخرت دارد».
پانویس
منابع
