آيه خَلق: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 164 سوره بقره/ 2 كه آفرينش آسمان‌ها و زمين و آمد و شد شب و روز را... نشانه‌ه...' ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰

-

آيه 164 سوره بقره/ 2 كه آفرينش آسمان‌ها و زمين و آمد و شد شب و روز را... نشانه‌هاى الهى دانسته، «آيه خلق» نام گرفته است:[۱]

«إِنَّ فِى خَلقِ السَّموتِ وَالأَرضِ و... لاََيَت لِقَوم يَعقِلون».

در شأن نزول اين آيه آمده كه چون خداوند در آيه پيشين فرمود: خداى شما يكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ»، مشركان گفتند: چگونه براى اين همه مردم يك خدا بس است و خداوند اين آيه را فرو فرستاد.[۲]

پانویس

  1. الذريعه، ج‌ 4، ص‌ 327.
  2. روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 267.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 381