سریه حمزة بن عبدالمطلب: تفاوت بین نسخهها
(افزودن و تکمیل محتوا به کمک منبع جدید) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | [[سریه]] در اسلام به جنگهایی گفته میشود که پیامبر صلی الله علیه و آله در آن حضور نداشتند و فرماندهی سپاه را در آن جنگها به شخص دیگری غیر از خود میسپردند و تعداد آنها چهل و هفت سریه شمرده شده است و در برابر آنها غزوات قرار داشت که خود پیامبر صلی الله علیه و آله در آن جنگها حضور داشتند و فرماندهی سپاه را به عهده میگرفتند و تعداد آنها بیست و هفت غزوه میباشد.<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه، چاپ اول، 1374، 2/2.</ref> | |
− | [[سریه]] در اسلام به جنگهایی گفته میشود که پیامبر | ||
− | اولین سريهای که در اولین سال بعد از هجرت رسول اکرم | + | اولین سريهای که در اولین سال بعد از هجرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه روی داد؛ سریه حمزة بن عبدالمطلب در ماه [[رمضان]] و آغاز هفتمين ماه هجرت پيامبر صلی الله علیه و آله بوده است.<ref>واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی تاریخ جنگهای پیامبر صلی الله علیه و آله، ترجمه، محمود مهدوی دامغانی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، چاپ دوم، 1369، ص6.</ref> |
==سريه حمزة بن عبدالمطلب== | ==سريه حمزة بن عبدالمطلب== | ||
− | [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مطلع شد كه كاروانى از [[قريش]] تحت نظارت و رياست [[ابوجهل]] به همراهى سيصد نفر از مردم [[مكه]] به سوى [[شام]] مى | + | [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مطلع شد كه كاروانى از [[قريش]] تحت نظارت و رياست [[ابوجهل]] به همراهى سيصد نفر از مردم [[مكه]] به سوى [[شام]] مى رود. آن حضرت حمزة بن [[عبدالمطلب]] را با سى نفر از [[مسلمانان]] كه همگى از [[مهاجران]]<ref>بنا بر نقلی دیگر، نیمی از مهاجر و نیمی از انصار بودند.</ref> و اهل مكه بودند به سوى آنها فرستاد. |
− | |||
− | + | آنان به سيف البحر كه از نواحى «عيص» و كرانههاى بحر احمر بود، روانه شدند<ref>ابن هشام، زندگانی محمد صلی الله علیه و آله پیامبر اسلام، 1/394.</ref> و چون به قریش رسيدند يكى از آنها به نام '''مجدى بن عمرو''' كه با هر دو دسته پيمان صلح داشت وساطت كرد و از زد و خورد ميان دو دسته جلوگيرى نمود و بدون آن كه جنگى و برخوردى رخ دهد از يكديگر جدا شدند. | |
− | + | ==پایان سریه== | |
− | == | ||
+ | حمزه بن عبدالمطلب با ياران خود به [[مدينه]] برگشت و ابوجهل با ياران و كاروان خود به [[مكه]] روانه شد و ميان آنها درگيرى به وجود نيامد، چون حمزه به مدينه آمد به پيامبر صلی الله علیه و آله گزارش داد كه مجدى بن عمرو واسطه ميان دو گروه شده است و مسلمانان از او انصاف و مروت ديدهاند و چون گروهى از خويشان مجدى بن عمرو به حضور پيامبر صلی الله علیه و آله رسيدند، نسبت به ايشان نيكى فرمود و بر آنها جامه پوشاند و چون صحبت از مجدى بن عمرو به ميان آمد، فرمودند: «نمىدانستم كه چنين نيك نفس و فرخنده كردار است و يا فرمود: چنين كار آمد باشد».<ref>واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی، ص8 و ابن هشام، زندگانی محمد صلی الله علیه و آله پیامبر اسلام، 1/395.</ref> | ||
+ | |||
+ | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
+ | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | *هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص283. | + | * هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص283. |
− | *[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=32471 سريه حمزة بن | + | * [http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=32471 سريه حمزة بن عبدالمطلب، رحمان فتاح زاده، سایت پژوهه]، بازیابی: 14 بهمن 1392. |
+ | |||
[[رده:سریه های پیامبر اکرم]] | [[رده:سریه های پیامبر اکرم]] | ||
[[رده:جنگ های صدر اسلام]] | [[رده:جنگ های صدر اسلام]] |
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۵:۵۷
سریه در اسلام به جنگهایی گفته میشود که پیامبر صلی الله علیه و آله در آن حضور نداشتند و فرماندهی سپاه را در آن جنگها به شخص دیگری غیر از خود میسپردند و تعداد آنها چهل و هفت سریه شمرده شده است و در برابر آنها غزوات قرار داشت که خود پیامبر صلی الله علیه و آله در آن جنگها حضور داشتند و فرماندهی سپاه را به عهده میگرفتند و تعداد آنها بیست و هفت غزوه میباشد.[۱]
اولین سريهای که در اولین سال بعد از هجرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه روی داد؛ سریه حمزة بن عبدالمطلب در ماه رمضان و آغاز هفتمين ماه هجرت پيامبر صلی الله علیه و آله بوده است.[۲]
سريه حمزة بن عبدالمطلب
رسول خدا صلی الله علیه و آله مطلع شد كه كاروانى از قريش تحت نظارت و رياست ابوجهل به همراهى سيصد نفر از مردم مكه به سوى شام مى رود. آن حضرت حمزة بن عبدالمطلب را با سى نفر از مسلمانان كه همگى از مهاجران[۳] و اهل مكه بودند به سوى آنها فرستاد.
آنان به سيف البحر كه از نواحى «عيص» و كرانههاى بحر احمر بود، روانه شدند[۴] و چون به قریش رسيدند يكى از آنها به نام مجدى بن عمرو كه با هر دو دسته پيمان صلح داشت وساطت كرد و از زد و خورد ميان دو دسته جلوگيرى نمود و بدون آن كه جنگى و برخوردى رخ دهد از يكديگر جدا شدند.
پایان سریه
حمزه بن عبدالمطلب با ياران خود به مدينه برگشت و ابوجهل با ياران و كاروان خود به مكه روانه شد و ميان آنها درگيرى به وجود نيامد، چون حمزه به مدينه آمد به پيامبر صلی الله علیه و آله گزارش داد كه مجدى بن عمرو واسطه ميان دو گروه شده است و مسلمانان از او انصاف و مروت ديدهاند و چون گروهى از خويشان مجدى بن عمرو به حضور پيامبر صلی الله علیه و آله رسيدند، نسبت به ايشان نيكى فرمود و بر آنها جامه پوشاند و چون صحبت از مجدى بن عمرو به ميان آمد، فرمودند: «نمىدانستم كه چنين نيك نفس و فرخنده كردار است و يا فرمود: چنين كار آمد باشد».[۵]
پانویس
- ↑ ابن سعد، طبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه، چاپ اول، 1374، 2/2.
- ↑ واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی تاریخ جنگهای پیامبر صلی الله علیه و آله، ترجمه، محمود مهدوی دامغانی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، چاپ دوم، 1369، ص6.
- ↑ بنا بر نقلی دیگر، نیمی از مهاجر و نیمی از انصار بودند.
- ↑ ابن هشام، زندگانی محمد صلی الله علیه و آله پیامبر اسلام، 1/394.
- ↑ واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی، ص8 و ابن هشام، زندگانی محمد صلی الله علیه و آله پیامبر اسلام، 1/395.
منابع
- هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص283.
- سريه حمزة بن عبدالمطلب، رحمان فتاح زاده، سایت پژوهه، بازیابی: 14 بهمن 1392.