سوره مجادله: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
==عدد آيات== | ==عدد آيات== | ||
| سطر ۸: | سطر ۶: | ||
ابى بن كعب گويد: [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه سوره مجادله را قرائت كند در روز قيامت از حزب اللَّه مكتوب شود. | ابى بن كعب گويد: [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه سوره مجادله را قرائت كند در روز قيامت از حزب اللَّه مكتوب شود. | ||
| + | |||
| + | == محتوای سوره == | ||
| + | |||
| + | ين سوره متعرض مطالب گوناگون از احكام و آداب و صفات است. قسمتى از آن مربوط به حكم ظهار است، قسمتى هم مربوط به نجوى و بيخ گوشى سخن گفتن است. | ||
| + | قسمتى هم مربوط به آداب نشستن در مجلس. و قسمتى راجع به اوصاف كسانى است كه با خدا و رسولش مخالفت مى‌كنند، و يا با دشمنان دين دوستى می‌ورزند، و كسانى را كه از دوستى با آنان احتراز می‌كنند معرفى نموده، به وعده‌اى جميل در دنيا و آخرت دلخوش میسازد<ref> ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312 </ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج24، ص258. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج24، ص258. |
| − | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312 | |
| + | ، قم 1374. | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره مجادله/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره مجادله/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۲۸
عدد آيات
بيست و يك آيه مكى و مدنى اخير و بيست و دو آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در يك آيه (فِي الْأَذَلِّينَ) غيرمكّى و مدنى اخير است.
فضيلت آن
ابى بن كعب گويد: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه سوره مجادله را قرائت كند در روز قيامت از حزب اللَّه مكتوب شود.
محتوای سوره
ين سوره متعرض مطالب گوناگون از احكام و آداب و صفات است. قسمتى از آن مربوط به حكم ظهار است، قسمتى هم مربوط به نجوى و بيخ گوشى سخن گفتن است. قسمتى هم مربوط به آداب نشستن در مجلس. و قسمتى راجع به اوصاف كسانى است كه با خدا و رسولش مخالفت مى‌كنند، و يا با دشمنان دين دوستى می‌ورزند، و كسانى را كه از دوستى با آنان احتراز می‌كنند معرفى نموده، به وعده‌اى جميل در دنيا و آخرت دلخوش میسازد[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج24، ص258.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312
، قم 1374.
پیوست
