آیه ۶ علق: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←متن آیه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
− | {{قرآن در قاب|«كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ | + | {{قرآن در قاب|«كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى».|سوره=96|آیه=6}} |
==ترجمه== | ==ترجمه== |
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۰۸
متن آیه
ترجمه
حقا که آدمی نافرمانی می کند.
نزول
شأن نزول آیات 6 و 7:
مقاتل گوید: این آیات درباره ابوجهل نازل شد که از اثر مال و ثروت فراوان به طغیان پرداخته بود.[۱]
ابوهریره گوید: ابوجهل مى گفت: آیا محمد باز هم روى خود را در سجده به خاک مى گذارد. به او گفتند: آرى، سپس گفت: سوگند به لات و عزى اگر او را به این وضع ببینم پاى خود را روى گردنش مى گذارم و صورتش را به خاک میمالم سپس این آیات براى او نازل گردید.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 869.