آیه ۴ بلد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(متن آیه)
سطر ۱: سطر ۱:
 
==متن آیه==
 
==متن آیه==
  
{{قرآن در قاب|«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ».|سوره=90|آیه=4}}
+
{{قرآن در قاب|«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ».|سوره=90|آیه=4}}
  
 
==ترجمه==
 
==ترجمه==

نسخهٔ ‏۱۷ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۰۱

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

که آدمی را در رنج و محنت بیافریده ایم.

نزول

شأن نزول آیات 4 و 5:

کلبى و مقاتل گویند: این آیات درباره مردى از طائفه جمح آمده به نام اسید بن کلدة مکنى به ابوالاشدین که بسیار قوى و زورمند بود که اگر بر روى گلیمى مى ایستاد ده نفر مرد قوى قادر نبودند گلیم را از زیر پاى او بیرون آورند و اگر چنین قصدى می‌نمودند گلیم مزبور پاره می‌شد ولى او بر جاى خود ایستاده بود و علامت پاى وى نیز در آن به جاى می‌ماند.[۱]

پانویس

  1. تفاسیر مجمع البیان و روض الجنان و کشف الاسرار.

منابع

پیوندها