آیه ۱۱ احقاف: تفاوت بین نسخهها
(←متن آیه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
− | {{قرآن در قاب|«وَقَالَ | + | {{قرآن در قاب|«وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ».|سوره=46|آیه=11}} |
==ترجمه== | ==ترجمه== |
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۴۵
متن آیه
ترجمه
کافران مؤمنان را گفتند: اگر در آن خیری می بود، اینان در پذیرفتنش. بر ما سبقت نمی گرفتند و چون بدان راه نیافته اند، خواهند گفت که این دروغی دیرینه است.
نزول
قتاده گوید: عده اى از مشرکین مى گفتند، ما عزیزتریم و اگر در دین اسلام خیرى وجود مى داشت فلان و فلان بر ما سبقت نمى جستند و اسلام نمى آوردند.[۱]
و نیز گویند این مشرکین عرب طوائف بنوعامر و غطفان و اسد و اشجع بودند و منظورشان از فلان و فلان که در پذیرش دین از آنها سبقت جسته بودند و اینان خود را از آنها ثروتمندتر و عزیزتر محسوب میداشتند. طوائف جهینه و مزینه و اسلم و غفار بوده اند.[۲]
عون بن ابىشداد و نیز ابن سعد از ضحاک و حسن بصرى روایت کنند که عمر بن الخطاب کنیزى داشت به نام زنین و این کنیز مسلمان شده بود و عمر او را مضروب میساخت که چرا مسلمان شده است و کفار قریش درباره این کنیز مى گفتند: اگر در دین اسلام خیرى وجود میداشت. هر آینه این کنیز در پذیرش آن بر ما سبقت نمىگرفت.[۳]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 711.