آیه 25 توبه: تفاوت بین نسخه‌ها
(←متن آیه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
| − | {{قرآن در قاب|«لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ | + | {{قرآن در قاب|«لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ».|سوره=9|آیه=25}} |
==ترجمه== | ==ترجمه== | ||
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۳۴
متن آیه
ترجمه
خدا شما را در بسیاری از جایها یاری کرد و نیز در روز حنین، آنگاه که انبوهی لشکرتان شما را به شگفت آورده بود ولی برای شما سودی نداشت و زمین با همه فراخیش بر شما تنگ شد و بازگشتید و به دشمن پشت کردید.
نزول
ربیع بن انس گوید: مردى در جنگ حنین گفت: ما هرگز به خاطر کمى افراد خود بر دشمن غلبه نخواهیم کرد در صورتى که عده مسلمین دوازده هزار نفر بودند. این سخن بر رسول خدا صلى الله علیه و آله گران آمد و این آیه نازل گردید.[۱]
شیخ بزرگوار ما درباره این آیه بدون عنوان شأن و نزول چنین گوید: با وجود بر این که لشکر مسلمین در آن جنگ دوازده هزار نفر بودند با وجود بر این از ترس فرار کردند و مى پنداشتند که به خاطر کم بودن لشکر شکست خواهند خورد ولذا بعد از فرارکردن آن‌ها فقط نه نفر از بنى‌هاشم و نیز ایمن بن ام‌ایمن و عباس بن عبدالمطلب و ابوسفیان بن حرب بن عبدالمطلب و على بن ابى‌طالب علیه‌السلام با رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم باقى مانده بودند. در اینجا پیامبر با دست خود کمى از سنگ‌ریزه برداشت و به طرف مشرکین انداخت و فرمود زشت باد روى مشرکین، فرار کنید سپس مشرکین فرار کردند.
پانویس
- ↑ کتاب دلائل از بیهقى.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 407.
پیوندها
