لات: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ معارف و معاریف}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} نام بتى ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | ||
| − | |||
| − | نام بتى است كه در جاهليت طايفه [[ثقیف]] آن را | + | نام بتى است كه در جاهليت طايفه [[ثقیف]] آن را مي پرستيده اند. {{متن قرآن|«افرأيتم اللات والعزّى و...»}}. ([[سوره نجم]]:2) |
| − | مرحوم طبرسى در تفسير آيه | + | مرحوم طبرسى در تفسير آيه مي گويد: بنا به قولى مردم جاهليت بتهاى لات وعزّى را دختران خدا مي پنداشتند و از اين رو نام يكى را لات مؤنث الله و ديگرى را [[عزّی]] مؤنث اعز نهادند.(مجمع البيان) |
| − | ابن كلبى در كتاب اصنام آورده كه لات سنگى مكعب بود در طائف كه بنى عتاب بن مالك نگهبان آن بوده | + | |
| + | ابن كلبى در كتاب اصنام آورده كه لات سنگى مكعب بود در طائف كه بنى عتاب بن مالك نگهبان آن بوده و بتخانه اى بر آن بنا كرده بودند، قريش و تمام عرب آن را تعظيم مي نمودند و بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيد لات» و «تيم لات» نام مي نهادند. | ||
| + | |||
| + | اين صنم همچنان برپا بود تا اين كه قبيله ثقيف اسلام آوردند، رسول خدا صلی الله علیه و آله مغيرة بن شعبه را فرمود تا آن را منهدم نمود و به آتش كشيد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف. | سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف. | ||
[[رده:دوران جاهلیت]] | [[رده:دوران جاهلیت]] | ||
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۵۶
نام بتى است كه در جاهليت طايفه ثقیف آن را مي پرستيده اند. «افرأيتم اللات والعزّى و...». (سوره نجم:2)
مرحوم طبرسى در تفسير آيه مي گويد: بنا به قولى مردم جاهليت بتهاى لات وعزّى را دختران خدا مي پنداشتند و از اين رو نام يكى را لات مؤنث الله و ديگرى را عزّی مؤنث اعز نهادند.(مجمع البيان)
ابن كلبى در كتاب اصنام آورده كه لات سنگى مكعب بود در طائف كه بنى عتاب بن مالك نگهبان آن بوده و بتخانه اى بر آن بنا كرده بودند، قريش و تمام عرب آن را تعظيم مي نمودند و بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيد لات» و «تيم لات» نام مي نهادند.
اين صنم همچنان برپا بود تا اين كه قبيله ثقيف اسلام آوردند، رسول خدا صلی الله علیه و آله مغيرة بن شعبه را فرمود تا آن را منهدم نمود و به آتش كشيد.
منابع
سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.
