فضیلت استماع قرآن

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

مستحب است هنگام تلاوت قرآن، دیگران به احترام آن سکوت کرده، به‌آن گوش جان بسپارند و پیام خدا را بشنوند و در زندگی خود از آن الهام گیرند؛ زیرا قرآن تنها کتاب قرائت نیست؛ بلکه کتاب فهم و درک و سپس عمل است: «وَإِذَا قُرِیءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ» (اعراف// 204) .

در روایات برای «استماع» (گوش دادن به قرآن که در آن به معنا و مفهوم کلام الهی هم توجه بشود) و نیز «سماع» (مطلق شنیدن) فضیلت و پاداش ذکر کرده‌اند. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «قارئ القرآن و المستمع، فی الأجر سواء؛ تلاوت‌کننده و گوش فرادهنده به قرآن، در پاداش مساوی هستند».

امام صادق (ع) فرموند: «کسی که حرفی از کتاب خدا را بشنود، بی‌آن‌که بخواند، خداوند حسنه‌ای برای او می‌نویسد و گناهی را از او می‌بخشد و یک درجه او را بالا می‌برد».

پیامبر اکرم (ص) فرموند: «هر کس آیه‌ای از کتاب خدا را استماع کند، روز قیامت آن آیه برای او نور است». و در روایتی دیگر فرمودند: «ده نیکی برای وی نوشته می‌شود».

پیامبر اسلام (ص) به ابن‌مسعود، یکی از اصحاب و شاگردان مکتب قرآن، فرمودند: «برایم قرآن بخوان! » ابن‌مسعود عرض کرد: «قرآن به شما نازل شده است؛ آن وقت من برای شما بخوانم؟ ! » رسول خدا (ص) فرمودند: «من دوست دارم قرآن را از دیگری بشنوم». ابن‌مسعود قرآن خواند و دیدگان پیامبر (ص) پر از اشک شد.

منابع

ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش فضایل عمومی قرآن)