جهينه

یكى از قبایل بزرگ حجاز در زمان خود بود كه در سطح گسترده اى از این منطقه پراكنده بودند. اماكن بسیارى به نام این قبیله اضافه شده كه معمولاً مضاف آن حذف مى شود، به صورت نام مكان جلوه مى كند؛ مثلا مى گویند: «ذوالعشیره از جهینه است» و مرادشان سرزمین جهینه مى باشد.

از مشهورترین بلاد جهینه «ینبع» است. اما پیشینیان دایره زیستگاه این قبیله را گسترش داده اند تا جایى كه به تمام اراضى ساحل دریاى سرخ، از نزدیك بندر رابغ تا «حقل» در مجاورت عقبه و از غرب ساحل به سمت شرق تا مدینه بلاد جهینه مى گفتند. البته شكى نیست كه جهینه در بیشترین بخش این سرزمین مى زیسته اند. اما در عین حال قبایل دیگرى نیز در اینجاها با آنان بسر مى بردند. از جمله كوه هاى جهینه است: اشعر، اجرد، بواط، آره و قدس.

منابع

محمد محمدحسن شرّاب؛ "فرهنگ اعلام جغرافیایى، تاریخى در حدیث و سیره نبوى"؛ ترجمه حمیدرضا شیخی.