محمد بن احمد صفوانی: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} {{مدخل دائرة المعارف|دائره المعارف معارف و معاریف}} ابوعبد...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
{{مدخل دائرة المعارف|دائره المعارف معارف و معاریف}} | {{مدخل دائرة المعارف|دائره المعارف معارف و معاریف}} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | ابوعبدالله محمد (م ب 346 ق) فرزند احمد اسدى كوفى، فقيه و [[محدث]] و پارسا بود. مورخين او را «عالم ربانى» و «مستجاب الدعوة» ناميده اند. گويند نزد سلطان سيف الدولة بن حمدان در [[بغداد]] با قاضى موصل در مسأله امامت و خلافت على بن ابى طالب علیه السلام مناظره و مباحثه كرد و چون قاضى به مكابره و ستيزه گرى پرداخت، ابن قضاعه او را دعوت به مباهله كرد و در روز موعود كف دست خود را بر دست قاضى نهاد و مباهله نمود. |
| + | |||
| + | فرداى آن روز قاضى در مجلس سيف الدوله حاضر نشد، جوياى او شدند و معلوم شد كه بر اثر مباهله دستش سياه شده و آماس كرده و به تبى شديد مبتلا شده فرداى آن روز درگذشته است. | ||
| + | |||
| + | ابن نديم داستان ملاقات خود را با او نقل كرده است. از تأليفات اوست: الامامة؛ انس العالم و ادب المتعلم؛ تحفة الطالب و بغية الراغب ؛ الرد على ابن رياح الممطور. او شاگرد كلينى و على بن ابراهيم قمى و استاد [[شيخ مفيد]] و ابومحمد هارون ابن موسى تلعكبرى (م385 ق) بوده. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف | سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف | ||
[[رده:علمای قرن چهارم]] | [[رده:علمای قرن چهارم]] | ||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۵
این صفحه مدخلی از دائره المعارف معارف و معاریف است
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
ابوعبدالله محمد (م ب 346 ق) فرزند احمد اسدى كوفى، فقيه و محدث و پارسا بود. مورخين او را «عالم ربانى» و «مستجاب الدعوة» ناميده اند. گويند نزد سلطان سيف الدولة بن حمدان در بغداد با قاضى موصل در مسأله امامت و خلافت على بن ابى طالب علیه السلام مناظره و مباحثه كرد و چون قاضى به مكابره و ستيزه گرى پرداخت، ابن قضاعه او را دعوت به مباهله كرد و در روز موعود كف دست خود را بر دست قاضى نهاد و مباهله نمود.
فرداى آن روز قاضى در مجلس سيف الدوله حاضر نشد، جوياى او شدند و معلوم شد كه بر اثر مباهله دستش سياه شده و آماس كرده و به تبى شديد مبتلا شده فرداى آن روز درگذشته است.
ابن نديم داستان ملاقات خود را با او نقل كرده است. از تأليفات اوست: الامامة؛ انس العالم و ادب المتعلم؛ تحفة الطالب و بغية الراغب ؛ الرد على ابن رياح الممطور. او شاگرد كلينى و على بن ابراهيم قمى و استاد شيخ مفيد و ابومحمد هارون ابن موسى تلعكبرى (م385 ق) بوده.
منابع
سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف
