سوره فجر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش فنی)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
'''منبع:''' ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص: 51
 
 
'''نویسنده:''' فضل بن حسن طبرسی
 
  
 
سوره فجر در [[مکه]] نازل شده، سى و سه آيه حجازى و سى آيه كوفى و شامى بيست و نه آيه بصرى است.اختلاف عدد آيات در چهار آيه است:
 
سوره فجر در [[مکه]] نازل شده، سى و سه آيه حجازى و سى آيه كوفى و شامى بيست و نه آيه بصرى است.اختلاف عدد آيات در چهار آيه است:
سطر ۱۷: سطر ۱۳:
  
 
داود بن فرقد از حضرت [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده كه فرمود، [[سوره فجر]] را در نماز واجب و مستحب خود بخوانيد، زيرا آن سوره حضرت [[امام حسين علیه السلام]] است، كسى كه آن را بخواند در روز [[قيامت]] با حضرت حسين علیه السلام در درجه او از [[بهشت]] باشد.
 
داود بن فرقد از حضرت [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده كه فرمود، [[سوره فجر]] را در نماز واجب و مستحب خود بخوانيد، زيرا آن سوره حضرت [[امام حسين علیه السلام]] است، كسى كه آن را بخواند در روز [[قيامت]] با حضرت حسين علیه السلام در درجه او از [[بهشت]] باشد.
 +
 +
==منابع==
 +
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص51.
  
 
==پیوست==
 
==پیوست==

نسخهٔ ‏۹ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۶

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


سوره فجر در مکه نازل شده، سى و سه آيه حجازى و سى آيه كوفى و شامى بيست و نه آيه بصرى است.اختلاف عدد آيات در چهار آيه است:

  1. «و نَعّمه»
  2. «فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ»، هر دوى اين آيه حجازى است.
  3. «بجهنّم» حجازى و شامى.
  4. «فى عبادى» كوفى است.

فضيلت سوره

ابى بن كعب از پیامبر صلى اللَه عليه و آله روايت نموده كه آن حضرت فرمود، كسى كه آن را در ده شب اول ماه ذى الحجه بخواند خداوند او را بيامرزد و كسى كه در ساير روزها بخواند براى او در روز قيامت نورى باشد.

داود بن فرقد از حضرت امام صادق عليه السلام روايت نموده كه فرمود، سوره فجر را در نماز واجب و مستحب خود بخوانيد، زيرا آن سوره حضرت امام حسين علیه السلام است، كسى كه آن را بخواند در روز قيامت با حضرت حسين علیه السلام در درجه او از بهشت باشد.

منابع

فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص51.

پیوست

متن و ترجمه سوره