سوره قیامة: تفاوت بین نسخه‌ها
(ایجاد صفحه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | + | سوره قيامت در [[مکه]] نازل شده است. | |
| + | ==عدد آیات== | ||
| − | + | قاريان كوفه كه در رأس آنان [[امیرالمؤمنین]] علىّ بن ابى طالب عليه السّلام است. عدد آيات اين سوره را چهل و ديگران سى و نه دانسته‌اند. قرّاء كوفه در آيه «لتعجل به» اختلاف كرده‌اند. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | ==فضيلت سوره== | |
| − | + | ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلی الله علیه و آله روايت نموده كه هر كه سوره قيامت را قرائت كند من و جبرئيل براى او در روز قيامت گواهى مي دهيم كه او ايمان به روز قيامت داشته، مي آيد در حالى كه چهره‌اش بر افروختگى و زيبايى بر صورتهاى مردم در روز قيامت دارد. | |
| − | + | ابوبصير از [[امام صادق علیه السلام]] روايت نموده كه فرمود هر كه ادامه دهد قرائت سوره (لا اقسم) را و عمل به آن نمايد خداوند آن را در روز قيامت با او در قبرش بر انگيزد در بهترين و زيباترين صورتها كه او را بشارت داده و بخندد در روى او تا از صراط و ميزان بگذرد. | |
| − | + | ==منابع== | |
| + | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص90. | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۴۵
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
سوره قيامت در مکه نازل شده است.
محتویات
عدد آیات
قاريان كوفه كه در رأس آنان امیرالمؤمنین علىّ بن ابى طالب عليه السّلام است. عدد آيات اين سوره را چهل و ديگران سى و نه دانسته‌اند. قرّاء كوفه در آيه «لتعجل به» اختلاف كرده‌اند.
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روايت نموده كه هر كه سوره قيامت را قرائت كند من و جبرئيل براى او در روز قيامت گواهى مي دهيم كه او ايمان به روز قيامت داشته، مي آيد در حالى كه چهره‌اش بر افروختگى و زيبايى بر صورتهاى مردم در روز قيامت دارد.
ابوبصير از امام صادق علیه السلام روايت نموده كه فرمود هر كه ادامه دهد قرائت سوره (لا اقسم) را و عمل به آن نمايد خداوند آن را در روز قيامت با او در قبرش بر انگيزد در بهترين و زيباترين صورتها كه او را بشارت داده و بخندد در روى او تا از صراط و ميزان بگذرد.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص90.
پیوست
