آیه ۴ بلد: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ |سوره=90|آیه=4}}...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ».|سوره=90|آیه=4}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | که آدمی را در رنج و محنت بیافریده ایم | + | که آدمی را در رنج و محنت بیافریده ایم. |
| − | === شأن نزول آیات 4 و 5 | + | ==نزول== |
| + | |||
| + | '''شأن نزول آیات 4 و 5:''' | ||
کلبى و مقاتل گویند: این آیات درباره مردى از طائفه جمح آمده به نام اسید بن کلدة مکنى به ابوالاشدین که بسیار قوى و زورمند بود که اگر بر روى گلیمى مى ایستاد ده نفر مرد قوى قادر نبودند گلیم را از زیر پاى او بیرون آورند و اگر چنین قصدى می‌نمودند گلیم مزبور پاره می‌شد ولى او بر جاى خود ایستاده بود و علامت پاى وى نیز در آن به جاى می‌ماند.<ref> تفاسیر مجمع البیان و روض الجنان و کشف الاسرار.</ref> | کلبى و مقاتل گویند: این آیات درباره مردى از طائفه جمح آمده به نام اسید بن کلدة مکنى به ابوالاشدین که بسیار قوى و زورمند بود که اگر بر روى گلیمى مى ایستاد ده نفر مرد قوى قادر نبودند گلیم را از زیر پاى او بیرون آورند و اگر چنین قصدى می‌نمودند گلیم مزبور پاره می‌شد ولى او بر جاى خود ایستاده بود و علامت پاى وى نیز در آن به جاى می‌ماند.<ref> تفاسیر مجمع البیان و روض الجنان و کشف الاسرار.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 862. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره بلد]] | |
| − | + | * [[سوره بلد/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره بلد ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره بلد /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره بلد]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۰
متن آیه
ترجمه
که آدمی را در رنج و محنت بیافریده ایم.
نزول
شأن نزول آیات 4 و 5:
کلبى و مقاتل گویند: این آیات درباره مردى از طائفه جمح آمده به نام اسید بن کلدة مکنى به ابوالاشدین که بسیار قوى و زورمند بود که اگر بر روى گلیمى مى ایستاد ده نفر مرد قوى قادر نبودند گلیم را از زیر پاى او بیرون آورند و اگر چنین قصدى می‌نمودند گلیم مزبور پاره می‌شد ولى او بر جاى خود ایستاده بود و علامت پاى وى نیز در آن به جاى می‌ماند.[۱]
پانویس
- ↑ تفاسیر مجمع البیان و روض الجنان و کشف الاسرار.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 862.
پیوندها
