آیه ۱۹ احقاف: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا وَلِیُوَفِّیَه...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا وَلِیُوَفِّیَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَایُظْلَمُونَ».|سوره=46|آیه=19}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | و هر یک را نسبت به کاری که کرده است درجتی است تا خدا پاداش کارهایشان را به تمامی بدهد و به آنان ستم نمی شود | + | و هر یک را نسبت به کاری که کرده است درجتی است تا خدا پاداش کارهایشان را به تمامی بدهد و به آنان ستم نمی شود. |
| − | == | + | ==نزول== |
از طریق عوفى از ابن عباس و نیز از سدى نقل شده است که عبدالرحمن بن ابىبکر پس از نزول آیه 17 که درباره او قبل از مسلمان شدن او نازل شد. اسلام اختیار نمود و در دین خویش استوار و محکم گردیده و از شرک قبلى خود [[توبه]] نمود و این آیه براى او نازل شد.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | از طریق عوفى از ابن عباس و نیز از سدى نقل شده است که عبدالرحمن بن ابىبکر پس از نزول آیه 17 که درباره او قبل از مسلمان شدن او نازل شد. اسلام اختیار نمود و در دین خویش استوار و محکم گردیده و از شرک قبلى خود [[توبه]] نمود و این آیه براى او نازل شد.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 714. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره احقاف]] | |
| − | + | * [[سوره احقاف/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره احقاف ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره احقاف /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره احقاف]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۲۳
متن آیه
ترجمه
و هر یک را نسبت به کاری که کرده است درجتی است تا خدا پاداش کارهایشان را به تمامی بدهد و به آنان ستم نمی شود.
نزول
از طریق عوفى از ابن عباس و نیز از سدى نقل شده است که عبدالرحمن بن ابىبکر پس از نزول آیه 17 که درباره او قبل از مسلمان شدن او نازل شد. اسلام اختیار نمود و در دین خویش استوار و محکم گردیده و از شرک قبلى خود توبه نمود و این آیه براى او نازل شد.[۱]
پانویس
- ↑ طبرى صاحب جامع البیان و تفسیر ابن ابى حاتم.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 714.
پیوندها
