کهیعص: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
+
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
 
از حروف مقطعه قرآن در اول [[سوره مريم]]. طبق برخى تفاسير، اين حروف رمزى ‌اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلى دارد كه اهل بيت به علم آن آگاهند.
 
از حروف مقطعه قرآن در اول [[سوره مريم]]. طبق برخى تفاسير، اين حروف رمزى ‌اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلى دارد كه اهل بيت به علم آن آگاهند.
سطر ۱۶: سطر ۱۶:
 
==منابع==
 
==منابع==
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 +
 +
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
 +
[[رده:حروف مقطعه قرآن]]

نسخهٔ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۰

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مريم. طبق برخى تفاسير، اين حروف رمزى ‌اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلى دارد كه اهل بيت به علم آن آگاهند.

از جمله تفسيرها و تاويل هاى اين حروف، انطباق آن با حادثه كربلاست. در روايات است: حضرت زكريا نام ‌پنج تن آل عبا را از جبرئيل فراگرفت و چون به نام امام حسين‌ علیه السلام مى‌رسيد، اندوهگين‌ مى‌شد و اشك در چشمش مى‌آمد، اما با نام هاى ديگر، اندوهش مى‌رفت.

راز آن را از خداوند پرسيد. خداوند با «كهيعص‌» قصه آن را خبر داد. «كاف‌»، نام كربلاست، «ها»، كشته شدن عترت طاهره است، «ياء» يزيد ستمگر، قاتل حسين علیه السلام است، «عين‌» عطش‌ حسين علیه السلام و «صاد» صبر و مقاومت اوست.

زكريا سه روز در مصيبت ‌حسين علیه السلام گريست ‌و از خدا خواست كه فرزندى به او عطا كند و با محبت او، آزمايشش كند و آن گونه كه‌ محمد صلی الله علیه و آله را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار كند.

خداوند، يحيى را به‌ او عطا كرد. يحيى هم همچون حسين‌ علیه السلام شش ماهه به دنيا آمد.[۱] ميان يحيى بن زكريا و حسين بن على شباهت هاى ديگر نيز وجود دارد. سر هر دو مظلومانه بريده شده و سر هر دو در طشت و طبقى پيش طاغوت زمانشان نهاده شد.

پانویس

  1. تفسير البرهان، ج 3، ص 3، بحارالانوار، ج 44، ص 223. آيات ديگرى نيز به شهادت امام حسين علیه السلام تاويل شده ‌است. ر.ك: بحارالانوار، ج 44، ص 217 باب ‌«الايات الماولة لشهادته‌».

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.