مروج الذهب (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
مروج الذهب یکی از کتابهای مهم [[تاریخ|تاریخی]] است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط [[مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی]]، مورخ و جغرافیدان بزرگ [[شیعه|شیعی]] تألیف شده است.
+
'''«مُروج الذهب و معادن الجوهر»''' تألیف [[علی بن حسین مسعودی]] (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، یکی از کتابهای مهم [[تاریخ|تاریخی]] قرن چهارم هجری است که در آن به شرح مشاهدات، مسافرت‌ها، وضع سیاسی و اجتماعی مناطق مختلف دنیای آن روز پرداخته شده است. «مروج الذهب» تاریخی است عمومى، كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز می‌پردازد.  
{{مشخصات کتاب
+
{{مشخصات کتاب
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
  
|تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|240px|وسط]]
+
|تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|۲۴۰px|وسط]]
  
|نویسنده=علی بن حسین مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی
+
|نویسنده=علی بن حسین مسعودی
  
|موضوع=تاریخ اسلام
+
|موضوع=تاریخ اسلام و جهان
  
|زبان=فارسی
+
|زبان=عربی
  
|تعداد جلد=2
+
|تعداد جلد=۲
  
|عنوان افزوده1=مترجم
+
|عنوان افزوده1=
  
|افزوده1=ابوالقاسم پاینده
+
|افزوده1=
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
  
 
}}  
 
}}  
==معرفی اجمالی مؤلف==
 
  
ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ اسلامی در اواخر قرن سوم هجری، احتمالاً حدود سال ۲۸۰ق در [[بغداد]] متولد شد. خانواده اش اصلا اهل [[کوفه]] بودند. نسبش به [[ابن مسعود|عبدالله بن مسعود]]، [[صحابی]] بزرگوار [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله می رسد. شور و شوق دانش اندوزی او را از اوان  جوانی به سیر و سفر در سرزمین های اسلامی کشاند. [[عراق]] و [[ایران]] و [[مصر]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و ارمنستان و هند و سیلان و [[عمان]] و سواحل شرقی افریقا را تا زنگبار و احتمالا ماداگاسکار زیر پا گذاشت. حتی از چین و مالزی هم دیدار کرد. ظاهراً جز [[اندلس]] (اسپانیا) و غرب افریقا، تمام سرزمین های اسلامی را سیاحت کرده است. سرانجام در ۳۳۶ق در [[مصر]] مقیم شد و در [[جمادی الثانی]] ۳۴۵ق (سپتامبر ۹۵۶میلادی) در شهر فسطاط مصر درگذشت.  
+
==مؤلف==
 +
ابوالحسن على بن حسين بن على بن عبداللّه هذلى مسعودی (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، متکلم، مورخ و جغرافیدان بزرگ [[شیعه]] در قرن چهارم هجری است. [[عبدالله بن جعفر حمیری]]، [[محمد بن یعقوب کلینی]] و [[محمد بن جریر طبری]] را از اساتید او برشمرده اند. [[مسعودی]] علاوه بر بهره‌گيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، [[فقه]]، تاريخ، جغرافيا و [[فلسفه]]، به زبان‌هاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد.  
  
مسعودی بی گمان [[شیعه|شیعی]] مذهب بوده است. محققان معاصر عرب او را [[معتزله|معتزلی]] [[شافعی]] می دانند. درباره شافعی بودن مسعودی، ابن عماد (متوفی۱۰۹۰ق) در شذرات الذهب به تصریح می گوید که مسعودی شافعی جز مسعودی مورخ صاحب «مروج الذهب» است و شخص دیگری است. ظاهراً شبهه معتزلی بودن مسعودی نیز از آنجاست که بسیاری از اصول کلام [[معتزله]] با اصول عقاید [[شیعه]] مشترک است و معتزلیان در نکات بسیاری با شیعه هم سخن اند. علمای [[علم رجال|رجال]] شیعه از [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] (متوفی۴۵۰ق) تا زمان ما در کتب رجال خود، مسعودی را [[شیعه]] دانسته اند. مهمترین دلیل شیعه بودن مسعودی دو کتاب موجود او _ مروج الذهب و [[التنبيه والاشراف (کتاب)|التنبیه و الاشراف]] _ است که عقاید او را آشکار میکند؛ به دنبال نام [[ائمه اطهار|امامان]]، «علیهم السلام» می آورد و در هر باب فصلی جداگانه درباره زندگی و وفات امامان علیهم السلام باز می کند و از قیامهای شیعی با همدلی سخن می گوید.<ref>ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول، پیشگفتار ناشر.</ref>
+
شرح‌حال نگاران شيعه، مسعودى را از اصحاب [[اماميه]] دانسته و به تشيع وى تصريح كرده‌اند. وى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى [[حضرت على|امام على]] علیه‌السلام و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است.  
 +
مسعودی در میان تاریخ‌نگاران مسلمان و غیرمسلمان، جایگاه ویژه‌ای دارد و او را مورد تمجید قرار داده‌اند. برخی از تألیفات او عبارتند از: [[مروج الذهب]]، [[التنبیه والاشراف|التنبیه و الإشراف]]، حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النبی، اثبات الوصیة لعلی بن ابی‌طالب، اخبار الزمان و من اباده الحدثان، الاستبصار فی الامامة.
  
==معرفی اجمالی کتاب==
+
==معرفی کتاب==
  
«مُروج الذهب و معادن الجوهر»<ref>مُروج جمع "مَرج به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر"</ref> یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.  
+
[[مسعودی]] ابتدا كتابى با عنوان «اخبارالزمان و من أباده الحدثان» در ۳۰ جلد نگاشت، سپس آن را مختصر كرد و «الكتاب الاوسط» ناميد، اختصارى از اين كتاب را نيز برگزيد و '''«مُروج الذهب»''' ناميد. او بهترين و عالی‌ترین مطالب ديگر کتاب‌هايش را برگزيد و در اين كتاب آورد. از اين رو كتاب را «مروج الذهب»<ref>مُروج جمع "مَرج" به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر است.</ref> ناميد.
  
مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته است. از مهمترین منابع [[اسطوره|اساطیر]] و [[تاریخ]] قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه [[ایران]] دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، پیشگفتار ناشر.</ref>
+
«مُروج الذهب و معادن الجوهر» در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط مسعودی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست، حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.
 +
 
 +
«مروج الذهب» از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود. این کتاب از مهمترین منابع [[اسطوره|اساطیر]] و [[تاریخ]] قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه [[ایران]] دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، مقدمه.</ref>
 +
 
 +
«مروج الذهب» یکی از تألیفات قابل توجه در زمینه تاریخ عمومی در قرن چهارم ه.ق است که به دلیل توّجه ویژه به منابع دست اول، مشاهده و معاینه و سنجش درستی اخبار، جایگاه ممتازی در میان تواریخ عمومی اسلامی دارد. روش تاریخ نگاری مسعودی در این کتاب مورد توّجه مورخان مسلمان و برخی از مستشرقان قرارگرفته است و تحسین آنها را به واسطه در پیش گرفتن این شیوه در قرن چهارم هجری در پی داشته است. مورخين پس از مسعودى همچون ابن كثير در «البداية و النهاية» و مقريزى در «الخبر عن البشر» و [[ابن خلدون]] در «العبر» از کتاب‌هاى مسعودى بهره برده‌اند.
 +
 
 +
مسعودى در مقدمه «مروج الذهب» فهرستى ارزشمند از مهمترين کتاب‌هاى تاريخى موجود تا آن عصر را آورده و از منابع مورد استفاده خود نام برده است. او «[[تاريخ طبرى]]» را كتابى پرفايده و سودمند دانسته است. عده‌اى از كسانى كه مسعودى از طريق آنان مطالب را نقل كرده است عبارتند از: هيثم بن عدى ابن اسحاق، [[ابومخنف]]، محمد بن سائب کلبی، [[محمد بن عمر واقدی]]، مدائنى و... .
 +
 
 +
كتاب «مروج الذهب و معادن الجوهر»، توسط ابوالقاسم پاينده به فارسى ترجمه شده است.
 +
 
 +
==محتوای کتاب==
 +
«مروج الذهب» داراى دو بخش است؛ در بخش نخست، تاريخ خلقت و انبياء و ملل مختلف تا قبل از [[بعثت]] پيامبر بررسى شده است. بخش دوم كتاب با بعثت [[پیامبر اسلام]] (صلی الله علیه وآله) آغاز شده و با ذكر حوادث تا سال ۳۳۶ ق. پايان مى‌يابد.
 +
 
 +
مروج الذهب تاریخی است عمومى كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز پرداخته است. روش مسعودى در تاريخنگارى، شيوه موضوعى است، هرچند او بين روش موضوعى و سالشمار جمع كرده و هنگام پرداختن به يك موضوع ترتيب زمانى را رعايت كرده است.
 +
 
 +
مسعودى در ارائه مطالب تاريخى، از جغرافيا نیز بهره برده است و در عين آشنايى با علوم مختلف بويژه جغرافيا، به تاريخ پرداخته است. امتياز او بر «[[ابن واضح یعقوبی|يعقوبى]]» در اين است كه تاريخ و جغرافيا را با هم درآميخته و در يك متن ديده است.
 +
 
 +
احاطه او بر علوم مختلف و آشنايى وى با چندين زبان از جمله زبان فارسى، موجب شده نگاه او به حوادث فراتر از نگاهى صرفا تاريخى باشد. او با سفرهاى بسيار، از «مشاهده و معاينه» در تدوين كتابش بهره كافى برده است. آثار اين سفرها كه همراه با برداشت جامعه شناسانه و روانشناسانه وى از زندگى اجتماعى مردمان مختلف بوده، در «مروج الذهب» آشكار است.
 +
 
 +
او با وارد كردن عنصر استدلال عقلائى به قلمرو مباحث تاريخى، از مرز «ديدن حادثه و نقل آن» گذشته و در وراى حوادث به دنبال علل و اسباب وقوع گشته است. طرح مباحث تمدن و فرهنگ و اهتمام به تاريخ و تفكر اقليتها و مذاهب، در «مروج الذهب» چشمگير است.
 +
 
 +
مسعودى در لابلاى مطالب علمى و تاريخى، داستانها و لطايف و ظرايفى را چاشنى كرده است تا خواننده را ملال حاصل نشده و رغبت به خواندن آن هميشگى باشد.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*[[نرم افزار نور السیرة ۲|نرم افزار نور السیرة]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
*[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%AC+%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامه رشد]، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392.
+
*[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%%۸۵%%%%۸۸%%AC+%%%%۸۴%%%%۸۷%%&SSOReturnPage=Check&Rand=۰ "مروج الذهب"، دانشنامه رشد]، بازیابی: ۱۷ بهمن ماه ۱۳۹۲.
*ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول.
+
*ترجمه فارسی مروج الذهب، ابوالقاسم پاینده، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴؛ جلد اول.
 
+
*"شیوه تاریخنگاری مروج الذهب مسعودی"، پژوهشنامه تاریخ سیاست و رسانه، ۱۳۹۹.
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
[[رده: منابع کتاب شناسی]]
+
[[رده: کتاب‌های تاریخی]]
 
[[رده:آثار علی بن حسین مسعودی]]
 
[[رده:آثار علی بن حسین مسعودی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۴

«مُروج الذهب و معادن الجوهر» تألیف علی بن حسین مسعودی (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، یکی از کتابهای مهم تاریخی قرن چهارم هجری است که در آن به شرح مشاهدات، مسافرت‌ها، وضع سیاسی و اجتماعی مناطق مختلف دنیای آن روز پرداخته شده است. «مروج الذهب» تاریخی است عمومى، كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز می‌پردازد.

۲۴۰px
نویسنده علی بن حسین مسعودی
موضوع تاریخ اسلام و جهان
زبان عربی
تعداد جلد ۲

مؤلف

ابوالحسن على بن حسين بن على بن عبداللّه هذلى مسعودی (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، متکلم، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری است. عبدالله بن جعفر حمیری، محمد بن یعقوب کلینی و محمد بن جریر طبری را از اساتید او برشمرده اند. مسعودی علاوه بر بهره‌گيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، فقه، تاريخ، جغرافيا و فلسفه، به زبان‌هاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد.

شرح‌حال نگاران شيعه، مسعودى را از اصحاب اماميه دانسته و به تشيع وى تصريح كرده‌اند. وى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى امام على علیه‌السلام و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است. مسعودی در میان تاریخ‌نگاران مسلمان و غیرمسلمان، جایگاه ویژه‌ای دارد و او را مورد تمجید قرار داده‌اند. برخی از تألیفات او عبارتند از: مروج الذهب، التنبیه و الإشراف، حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النبی، اثبات الوصیة لعلی بن ابی‌طالب، اخبار الزمان و من اباده الحدثان، الاستبصار فی الامامة.

معرفی کتاب

مسعودی ابتدا كتابى با عنوان «اخبارالزمان و من أباده الحدثان» در ۳۰ جلد نگاشت، سپس آن را مختصر كرد و «الكتاب الاوسط» ناميد، اختصارى از اين كتاب را نيز برگزيد و «مُروج الذهب» ناميد. او بهترين و عالی‌ترین مطالب ديگر کتاب‌هايش را برگزيد و در اين كتاب آورد. از اين رو كتاب را «مروج الذهب»[۱] ناميد.

«مُروج الذهب و معادن الجوهر» در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط مسعودی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست، حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.

«مروج الذهب» از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود. این کتاب از مهمترین منابع اساطیر و تاریخ قبل و بعد از اسلام، خاصه ایران دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.[۲]

«مروج الذهب» یکی از تألیفات قابل توجه در زمینه تاریخ عمومی در قرن چهارم ه.ق است که به دلیل توّجه ویژه به منابع دست اول، مشاهده و معاینه و سنجش درستی اخبار، جایگاه ممتازی در میان تواریخ عمومی اسلامی دارد. روش تاریخ نگاری مسعودی در این کتاب مورد توّجه مورخان مسلمان و برخی از مستشرقان قرارگرفته است و تحسین آنها را به واسطه در پیش گرفتن این شیوه در قرن چهارم هجری در پی داشته است. مورخين پس از مسعودى همچون ابن كثير در «البداية و النهاية» و مقريزى در «الخبر عن البشر» و ابن خلدون در «العبر» از کتاب‌هاى مسعودى بهره برده‌اند.

مسعودى در مقدمه «مروج الذهب» فهرستى ارزشمند از مهمترين کتاب‌هاى تاريخى موجود تا آن عصر را آورده و از منابع مورد استفاده خود نام برده است. او «تاريخ طبرى» را كتابى پرفايده و سودمند دانسته است. عده‌اى از كسانى كه مسعودى از طريق آنان مطالب را نقل كرده است عبارتند از: هيثم بن عدى ابن اسحاق، ابومخنف، محمد بن سائب کلبی، محمد بن عمر واقدی، مدائنى و... .

كتاب «مروج الذهب و معادن الجوهر»، توسط ابوالقاسم پاينده به فارسى ترجمه شده است.

محتوای کتاب

«مروج الذهب» داراى دو بخش است؛ در بخش نخست، تاريخ خلقت و انبياء و ملل مختلف تا قبل از بعثت پيامبر بررسى شده است. بخش دوم كتاب با بعثت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) آغاز شده و با ذكر حوادث تا سال ۳۳۶ ق. پايان مى‌يابد.

مروج الذهب تاریخی است عمومى كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز پرداخته است. روش مسعودى در تاريخنگارى، شيوه موضوعى است، هرچند او بين روش موضوعى و سالشمار جمع كرده و هنگام پرداختن به يك موضوع ترتيب زمانى را رعايت كرده است.

مسعودى در ارائه مطالب تاريخى، از جغرافيا نیز بهره برده است و در عين آشنايى با علوم مختلف بويژه جغرافيا، به تاريخ پرداخته است. امتياز او بر «يعقوبى» در اين است كه تاريخ و جغرافيا را با هم درآميخته و در يك متن ديده است.

احاطه او بر علوم مختلف و آشنايى وى با چندين زبان از جمله زبان فارسى، موجب شده نگاه او به حوادث فراتر از نگاهى صرفا تاريخى باشد. او با سفرهاى بسيار، از «مشاهده و معاينه» در تدوين كتابش بهره كافى برده است. آثار اين سفرها كه همراه با برداشت جامعه شناسانه و روانشناسانه وى از زندگى اجتماعى مردمان مختلف بوده، در «مروج الذهب» آشكار است.

او با وارد كردن عنصر استدلال عقلائى به قلمرو مباحث تاريخى، از مرز «ديدن حادثه و نقل آن» گذشته و در وراى حوادث به دنبال علل و اسباب وقوع گشته است. طرح مباحث تمدن و فرهنگ و اهتمام به تاريخ و تفكر اقليتها و مذاهب، در «مروج الذهب» چشمگير است.

مسعودى در لابلاى مطالب علمى و تاريخى، داستانها و لطايف و ظرايفى را چاشنى كرده است تا خواننده را ملال حاصل نشده و رغبت به خواندن آن هميشگى باشد.

پانویس

  1. مُروج جمع "مَرج" به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر است.
  2. ترجمه فارسی مروج الذهب، مقدمه.

منابع

  • نرم افزار نور السیرة، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  • "مروج الذهب"، دانشنامه رشد، بازیابی: ۱۷ بهمن ماه ۱۳۹۲.
  • ترجمه فارسی مروج الذهب، ابوالقاسم پاینده، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴؛ جلد اول.
  • "شیوه تاریخنگاری مروج الذهب مسعودی"، پژوهشنامه تاریخ سیاست و رسانه، ۱۳۹۹.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه