وفای به عهد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
«وفای به عهد و پیمان»، از قوانین بین‌المللى [[اسلام]] است و هیچ کس حق ندارد به عهدش بى‌وفایى کند، حتى نسبت به [[کفر|کفار]]. در [[قرآن]] و روایات، وفای به عهد از ویژگی‌های مؤمنان شمرده شده و بر آن بسیار تأکید شده است.
 +
 
==وفای به عهد در قرآن==
 
==وفای به عهد در قرآن==
  
−
* وفای به عهد علامت ایمان است : قرآن مجید یكی از ویژگی ها و خصوصیات افراد باایمان را وفای به عهد می داند و می فرماید: {{متن قرآن|«وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ»}}؛<ref>[[سوره مؤمنون]]/8، [[سوره معارج]]/32.</ref> مؤمنان آنها هستند كه امانت ها و عهد خود را مراعات می كنند.
+
*وفای به عهد علامت [[ایمان]]: [[قرآن|قرآن مجید]] یكی از ویژگی ها و خصوصیات افراد باایمان را وفای به عهد می داند و می فرماید: {{متن قرآن|«وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ»}}؛<ref>[[سوره مؤمنون]]/8؛ [[سوره معارج]]/32.</ref> مؤمنان آنها هستند كه امانت ها و عهد خود را مراعات می كنند.
−
 
 
−
* نشانه نیكوكاران است : در جای دیگر، قرآن مجید وفای به عهد را نشانه افراد نیكوكار دانسته و می فرماید: {{متن قرآن|«...الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا...»}}؛<ref>[[سوره بقره]]/177.</ref> ...نیكوكاران كسانی هستند كه به عهد خود (هنگامی كه عهد بستند) وفا می كنند...
 
−
 
 
−
* اسماعیل صادق الوعد بود: در اهمیت وفای به عهد همین بس كه خدای متعال آنگاه كه می خواهد از [[حضرت اسماعیل]] علیه السلام به عظمت نام ببرد وفای به عهد را به عنوان یكی از اوصاف برجسته او یادآور می شود و می فرماید: {{متن قرآن|«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا»}}؛<ref>[[سوره مریم]]/54.</ref> در كتاب آسمانی خود از اسماعیل یاد كن كه او در وعده هایش صادق و رسول و پیامبر بزرگی بود.
 
−
 
 
−
جالب آن كه در این آیه وفای به عهد را پیش از مقام [[نبوت و رسالت می آورد، گویی كه وفای به عهد پایه نبوت است. به هر حال، قرآن مجید درباره وفای به عهد زیاد سفارش كرده و می فرماید: {{متن قرآن|«...أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلاً»}}؛<ref>[[سوره اسراء]]  /34.</ref> ...به عهد (خود) وفا كنید كه از عهد سؤال می شود.
 
−
 
 
−
==اهمیت وفای به عهد در روایات==
 
−
 
 
−
در روایات نیز به وفای به عهد و پیمان توصیه فراوان شده است .
 
−
 
 
−
* وفای به عهد از ویژگی های مؤمنان است : رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: من كان یؤمن بالله والیوم الاخر فلیف اذا وعد.<ref>اصول كافی، ج2/ص364، حدیث 2.</ref> آن كس كه به خدا و روز جزا [[ایمان]] دارد باید به وعده خود وفا كند.
 
−
 
 
−
حضرت [[علی علیه السلام]] فرمود: ان الوفاء بالعهد من علامات اهل الدین.<ref>سفینه البحار، ج2/ص675.</ref> وفای به عهد از نشانه های مردم متدین است.
 
−
 
 
−
در حدیث دیگری [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: لادین لمن لاعهد له.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج72/ص 96.</ref> كسی كه پای بند به پیمان خود نباشد دین ندارد.
 
−
 
 
−
* خلف وعده، علامت نفاق است : در حدیثی از [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله نقل شده است كه فرمود: آیه المنافق ثلاثٌ إذا حدیث كذب و إذا وعد أخلف و إذا ائتمن خان.<ref>المستطرف، ج1/ ص198.</ref> نشانه منافق سه چیز است: دروغگویی، پیمان شكنی و خیانت در امانت.
 
−
 
 
−
وفای به عهد همانند نذر است: هشام بن سالم می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: عده المؤمن اخاه نذرٌ لاكفاره له فمن أخلف فبخلف الله بدأ ولمقته تعرض و ذلك قوله: «یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لاتفعلون كبر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لاتفعلون؟»<ref>اصول كافی، ج2/ص364، حدیث 1.</ref>
 
−
 
 
−
وعده ای كه مؤمن به برادر دینی خود می دهد نوعی نذر است كه وفاكردن به آن لازم است . جز این كه كفاره ندارد و هر كس از وعده ای كه داده است تخلف كند با خدا مخالفت كرده و خود را در معرض خشم پروردگار قرار داده و این همان است كه [[قرآن]] می فرماید: «ای كسانی كه ایمان آورده اید! چرا سخنی می گویید كه عمل نمی كنید؟».
 
−
 
 
−
خلف وعده، موجب خشم خدا است : امیرمؤمنان علی علیه السلام در فرمان خود به مالك اشتر فرمود: إیاك... ان تعدهم فتتبع موعدك بخلفك... و الخلف یوجب المقت عندالله و الناس قال الله تعالی «كبر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لا تفعلون»...<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، نامه 53. </ref> بپرهیز از این كه به مردم وعده بدهی و تخلّف كنی... زیرا (تخلف از وعده) موجب خشم خدا و مردم خواهد شد، چنان كه قرآن می فرماید: «نزد خدا بسیار خشم آور است كه بگویید چیزی را كه به آن عمل نمی كنید...».
 
−
 
 
−
* وفای به عهد از حقوق ایمانی است: امام صادق علیه السلام فرمود: المؤمن اخوالمؤمن عینه و دلیله لایخونه و لایظلمه و لایغشه ولایعده عده فیخلفه.<ref>اصول كافی، ج2/ص166، حدیث 3.</ref> مؤمن برادر مؤمن و مانند چشم و راهنمای اوست، به او خیانت نمی كند و ستم روا نمی دارد و او را فریب نمی دهد و به او وعده ای نمی دهد كه تخلّف كند.
 
  
−
===نکته مهم===
+
*وفای به عهد نشانه نیكوكاران: در جای دیگر، قرآن مجید وفای به عهد را نشانه افراد نیكوكار دانسته و می فرماید: {{متن قرآن|«...الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا...»}}؛<ref>[[سوره بقره]]/177.</ref> ...نیكوكاران كسانی هستند كه به عهد خود (هنگامی كه عهد بستند) وفا می كنند... .
  
−
همان گونه كه از آیات و روایات استفاده می شود مسئله وفای به عهد از مسائل مهم و اساسی به شمار می رود كه در دین مقدس اسلام مورد كمال عنایت قرار گرفته است، زیرا اگر بنا باشد به این مسئله اساسی توجه نشود زندگی مردم متلاشی خواهد شد و در اثر بی نظمی و هرج و مرج مردم از یكدیگر سلب اعتماد خواهند كرد و در نتیجه زیربنای روابط اجتماعی سست می شود. از این رو اسلام آنقدر به وفای به عهد اهمیت می دهد كه حتی در مورد دشمن و كسی كه از نظر عقیده و مسلك و هدف با انسان توافق ندارد وفای به عهد و پیمان را لازم می شمرد.
+
* وفای به عهد از اوصاف پیامبران: {{متن قرآن|«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا»}}؛<ref>[[سوره مریم]]/54.</ref> در كتاب آسمانی خود از [[اسماعیل صادق الوعد علیه السلام|اسماعیل]] یاد كن كه او در وعده هایش صادق و رسول و پیامبر بزرگی بود. در این آیه وفای به عهد را پیش از مقام [[نبوت]] و رسالت می آورد، گویی كه وفای به عهد پایه نبوت است.  
  
−
[[امام صادق]] علیه السلام فرمود: ثلاثٌ لم یجعل الله عزوجل لاحد فیهن رخصه: أداء الامانه الی البر والفاجر والوفاء بالعهد للبر والفاجر و بر الوالدین برین كانا اوفاجرین.<ref>اصول كافی، چاپ اسلامیه، ج2/ص162، حدیث 15؛ بحارالانوار، چاپ بیروت، ج72/ص92.</ref>  
+
*مسؤلیت در برابر وفای به عهد: {{متن قرآن|«...أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلاً»}}؛<ref>[[سوره اسراء]]/34.</ref> ...به عهد (خود) وفا كنید كه از عهد سؤال می شود.
  
−
سه چیز است كه خداوند به هیچ كس اجازه تخلّف از آن را نداده است: ادای امانت در مورد هر كس خواه نیكوكار باشد یا بدكار و وفای به عهد درباره هر كس خواه نیكوكار باشد یا بدكار و نیكی به پدر و مادر خواه نیكوكار باشند یا بدكار.
+
==وفای به عهد در روایات==
  
−
امیرمؤمنان علی علیه السلام به مالك اشتر فرمان داد كه اگر به دشمن خود هم وعده ای داده ای باید به پیمان خود وفا كنی، آنجا كه فرمود: و إن عقدت بینك و بین عدوك عقده او البسته منك ذمه فحط عهدك بالوفاء وارع ذمّتك بالامانه واجعل نفسك جنه دون ما اعطیت، فإنّه لیس من فرائض الله شیء الناس اشد علیه اجتماعا مع تفرق اهوائهم و تشتّت آرائهم من تعظیم الوفاء بالعهود و قد لزم ذلك المشركون فیما بینهم دون المسلمین لما استوبلوا من عواقب الغدر فلا تعذرنّ بذمّتك ولا تخیسن بعهدك و لاتختلن عدوك فإنه لایجتری علی الله إلا جاهل شقی، و قد جعل الله عهده و ذمّته أمناً أفضاه بین العباد برحمته و حریماً یسكنون إلی منعته...<ref>نهج البلاغه صبحی صالح، نامه 53.</ref>
+
در روایات نیز به وفای به عهد و پیمان توصیه فراوان شده است:
  
−
اگر بین خود و دشمنت پیمانی بستی و یا تعهد كردی كه به او پناه دهی، جامه وفا را بر عهد خود بپوشان و تعهدات خود را محترم بشمار و جان خود را سپر تعهدات خویش قرار ده! زیرا هیچ یك از فرایض الهی مانند وفای به عهد و پیمان نیست كه مردم جهان با تمام اختلافاتی كه دارند نسبت به آن این چنین اتفاق نظر داشته باشند و حتی مشركان زمان جاهلیت آن را مراعات می كردند، چرا كه عواقب پیمان شكنی را آزموده بودند. بنابراین، هرگز پیمان شكنی مكن و در عهد خود خیانت روا مدار و دشمنت را فریب مده، زیرا غیر از شخص جاهل و شقی، كسی گستاخی بر خداوند را روا نمی دارد. خداوند عهد و پیمانی را كه بنام او منعقد می شود با رحمت خود مایه آسایش بندگان و حریم امنی برایشان قرار داده تا به آن پناه برند...
+
الف. وفای به عهد، ویژگی‌ مؤمنان:
 +
 +
*[[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله فرمود: من كان یؤمن بالله والیوم الآخر فلیَفِ اذا وعدَ.<ref>اصول كافی، ج2/ص364، حدیث 2.</ref> آن كس كه به خدا و روز جزا ایمان دارد باید به وعده خود وفا كند.
  
−
در آئین مقدس اسلام ، وفای به عهد یكی از وظایف مسلمین است . خواه موقع جنگ باشد یا در حال عادی، طرف پیمان مسلمان باشد یا غیرمسلمان كه برای نمونه به برخی از آیات و روایاتی كه در این باره وارد شده است، می پردازیم.
+
*[[امام علی]] علیه السلام فرمود: ان الوفاء بالعهد من علامات اهل الدین.<ref>سفینة البحار، ج2/ص675.</ref> وفای به عهد از نشانه های مردم متدین است.  
  
−
قرآن مجید می فرماید: {{متن قرآن|«إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُواْ عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ»}}؛<ref>[[سوره توبه]]/4.</ref> مگر كسانی از مشركان كه با آنها عهد بسته اید و چیزی از آن فروگذار نكرده اند و با احدی بر ضدّ شما همدست نشده اند. پیمان آنها را تا پایان مدتش محترم بشمرید، زیرا خداوند پرهیزكاران را دوست می دارد.  
+
*در [[حدیث]] دیگری [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: لا دینَ لمن لا عهدَ له.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج72/ص 96.</ref> كسی كه پای بند به پیمان خود نباشد دین ندارد.  
  
−
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: المسلمون اخوه تتكافی دمائهم و یسعی بذمتهم ادناهم هم ید علی من سواهم؛<ref>وسائل الشیعه، چاپ بیروت، ج 19، ص 55.</ref> ارزش خون مسلمانان با یكدیگر برابر است و امانی كه كوچكترین فرد آنها می دهد برای همه شان محترم است و آنها در مقابل بیگانگان به هم پیوسته و دارای قدرت متشكل و فشرده اند.
+
ب. وفای به عهد، از حقوق ایمانی:
  
−
==امان دادن پیامبر و وفای به آن در جبهه جنگ==
+
*[[امام صادق]] علیه السلام فرمود: المؤمن اَخو المؤمن عینُه و دلیلُه لایخونُه و لایظلمُه و لایغشّه ولایَعده عِدَة فیُخلفه.<ref>اصول كافی، ج2/ص166، حدیث 3.</ref> مؤمن برادر مؤمن و مانند چشم و راهنمای اوست، به او خیانت نمی كند و ستم روا نمی دارد و او را فریب نمی دهد و به او وعده ای نمی دهد كه تخلّف كند.
  
−
مسلمانان در جنگ خیبر برای تصرف آخرین دژی كه انبار كالا و اموال یهودیان بود و به همین جهت از آن محافظت بیشتری می شد و دشمن مقاومت می كرد، به زحمت افتادند تا این كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله دستور داد قلعه را محاصره كنند.
+
ج. ارزیابی توانایی، هنگام تعهد:
  
−
یكی از یهودیان خدمت پیامبر آمد و عرض كرد:
+
*[[امیرالمؤمنین]] علیه السلام فرمود: لاتَعِد بما تعجزُ عن الوفاء.<ref>فهرست غرر، ص 407، شماره 10177.</ref> چیزی را كه از وفاكردن به آن عاجزی وعده مكن.
−
اگر بدانم جان و مال و فرزندانم در امان هستند راه تسخیر این سنگر را به شما نشان می دهم. حضرت فرمود: تو در امان هستی. گفت: دستور دهید اینجا را حفر كنند تا به راهی كه آب آشامیدنی مردم از آن تأمین می شود،  دست یابید. آنگاه آب را به روی مردم ببندید تا وادار به تسلیم شوند. پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود:
 
−
تو در امان هستی اما من چنین كاری نمی كنم تا این كه خداوند ما را از راه دیگری بر دشمن پیروز كند.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج 21/ص 30.</ref>  
 
  
−
به هر حال، پای بند بودن به تعهدات (با دوست و دشمن) از مهمترین پایه های نظام اجتماعی بشر است كه باید انسان به وعده خود وفا كند و وفای به عهد تا آن حد از نظر اسلام اهمیت دارد كه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: أقربكم منی غدا فی الموقف أصدقكم للحدیث وآداكم للامانه و اوفاكم بالعهد.<ref>همان، ج 72، ص 94؛ تحف العقول، ص 32.</ref> نزدیكترین افراد روز قیامت نسبت به من ، كسانی هستند كه در سخن راستگوتر، در ادای امانت كوشاتر و در عهد و پیمان از یكدیگر باوفاتر باشند.
+
*امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: لا تَعِدَنّ عِدَةً لاتثِقُ من نفسك بِإنجازها.<ref>همان، شماره 10297.</ref> چیزی را كه یقین به وفای آن نداری وعده مده.
  
−
==ارزیابی قدرت هنگام تعهد==
+
د. خُلف وعده، علامت [[نفاق]]:
  
−
به خاطر اهمیت فوق العاده ای كه وفای به عهد دارد در تعلیمات اسلامی آمده است هر كس بخواهد به دیگری وعده ای بدهد باید در موقع دادن وعده، قدرت خود را ارزیابی كند كه آیا می تواند به وعده ای كه می دهد، وفا كند یا نه و در صورتی كه توانایی ندارد وعده ندهد.
+
*رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: آیة المنافق ثلاثٌ إذا حدِث كَذِب و إذا وعدَ أخلفَ و إذا ائتُمن خانَ.<ref>المستطرف، ج1/ ص198.</ref> نشانه منافق سه چیز است: دروغگویی، پیمان شكنی و خیانت در امانت.
  
−
امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: لاتعد بما تعجز عن الوفاء.<ref>فهرست غرر، ص 407، شماره 10177.</ref> چیزی را كه از وفاكردن به آن عاجزی وعده مكن.
+
ه. خُلف وعده، موجب خشم خدا:  
  
−
و فرمود: لاتعدن عده لاتثق من نفسك بإنجازها.<ref>همان، شماره 10297.</ref> چیزی را كه یقین به وفای آن نداری وعده مده.
+
*[[امام علی]] علیه السلام در فرمان خود به [[مالك اشتر نخعى|مالك اشتر]] فرمود: إیاك... ان تَعِدَهم فتتبع موعدَك بخُلفك... و الخُلف یوجب المَقت عندالله و الناس قال الله تعالی {{متن قرآن|«كَبُر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لا تفعلون»}}...<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، نامه 53. </ref> بپرهیز از این كه به مردم وعده بدهی و تخلّف كنی... زیرا (تخلف از وعده) موجب خشم خدا و مردم خواهد شد، چنانكه قرآن می فرماید: «نزد خدا بسیار خشم آور است كه بگویید چیزی را كه به آن عمل نمی كنید...».  
  
 +
*[[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام فرمود: عِدَةُ المؤمن اَخاه نذرٌ لا كفّارَة له فمن أخلف فبخُلف الله بدأ ولِمَقته تعرّض و ذلك قوله: {{متن قرآن|«یا ایها الذین آمنوا لِمَ تقولون ما لاتفعلون كَبُر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لاتفعلون»}}.<ref>اصول كافی، ج2/ص364، حدیث 1.</ref> وعده مومن به برادرش مانند [[نذر|نذری]] است که کرده، پس اگر به آن وفا نکند گویی با خدا خلف وعده کرده و در معرض خشم او قرار گرفته است، چنانكه فرمود: «یا ایها الذین آمنوا لِمَ تقولون ما لاتفعلون كَبُر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لاتفعلون».
 
==پانویس==
 
==پانویس==
−
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
−
محمدرضا مهدوی كنی، نقطه های آغاز در اخلاق عملی.
+
*نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، محمدرضا مهدوی كنی.
  
 
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
 
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
 
[[رده:صفات پسندیده]]
 
[[رده:صفات پسندیده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۳

«وفای به عهد و پیمان»، از قوانین بین‌المللى اسلام است و هیچ کس حق ندارد به عهدش بى‌وفایى کند، حتى نسبت به کفار. در قرآن و روایات، وفای به عهد از ویژگی‌های مؤمنان شمرده شده و بر آن بسیار تأکید شده است.

وفای به عهد در قرآن

  • وفای به عهد علامت ایمان: قرآن مجید یكی از ویژگی ها و خصوصیات افراد باایمان را وفای به عهد می داند و می فرماید: «وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ»؛[۱] مؤمنان آنها هستند كه امانت ها و عهد خود را مراعات می كنند.
  • وفای به عهد نشانه نیكوكاران: در جای دیگر، قرآن مجید وفای به عهد را نشانه افراد نیكوكار دانسته و می فرماید: «...الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا...»؛[۲] ...نیكوكاران كسانی هستند كه به عهد خود (هنگامی كه عهد بستند) وفا می كنند... .
  • وفای به عهد از اوصاف پیامبران: «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا»؛[۳] در كتاب آسمانی خود از اسماعیل یاد كن كه او در وعده هایش صادق و رسول و پیامبر بزرگی بود. در این آیه وفای به عهد را پیش از مقام نبوت و رسالت می آورد، گویی كه وفای به عهد پایه نبوت است.
  • مسؤلیت در برابر وفای به عهد: «...أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلاً»؛[۴] ...به عهد (خود) وفا كنید كه از عهد سؤال می شود.

وفای به عهد در روایات

در روایات نیز به وفای به عهد و پیمان توصیه فراوان شده است:

الف. وفای به عهد، ویژگی‌ مؤمنان:

  • پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: من كان یؤمن بالله والیوم الآخر فلیَفِ اذا وعدَ.[۵] آن كس كه به خدا و روز جزا ایمان دارد باید به وعده خود وفا كند.
  • امام علی علیه السلام فرمود: ان الوفاء بالعهد من علامات اهل الدین.[۶] وفای به عهد از نشانه های مردم متدین است.
  • در حدیث دیگری رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: لا دینَ لمن لا عهدَ له.[۷] كسی كه پای بند به پیمان خود نباشد دین ندارد.

ب. وفای به عهد، از حقوق ایمانی:

  • امام صادق علیه السلام فرمود: المؤمن اَخو المؤمن عینُه و دلیلُه لایخونُه و لایظلمُه و لایغشّه ولایَعده عِدَة فیُخلفه.[۸] مؤمن برادر مؤمن و مانند چشم و راهنمای اوست، به او خیانت نمی كند و ستم روا نمی دارد و او را فریب نمی دهد و به او وعده ای نمی دهد كه تخلّف كند.

ج. ارزیابی توانایی، هنگام تعهد:

  • امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: لاتَعِد بما تعجزُ عن الوفاء.[۹] چیزی را كه از وفاكردن به آن عاجزی وعده مكن.
  • امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: لا تَعِدَنّ عِدَةً لاتثِقُ من نفسك بِإنجازها.[۱۰] چیزی را كه یقین به وفای آن نداری وعده مده.

د. خُلف وعده، علامت نفاق:

  • رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: آیة المنافق ثلاثٌ إذا حدِث كَذِب و إذا وعدَ أخلفَ و إذا ائتُمن خانَ.[۱۱] نشانه منافق سه چیز است: دروغگویی، پیمان شكنی و خیانت در امانت.

ه. خُلف وعده، موجب خشم خدا:

  • امام علی علیه السلام در فرمان خود به مالك اشتر فرمود: إیاك... ان تَعِدَهم فتتبع موعدَك بخُلفك... و الخُلف یوجب المَقت عندالله و الناس قال الله تعالی «كَبُر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لا تفعلون»...[۱۲] بپرهیز از این كه به مردم وعده بدهی و تخلّف كنی... زیرا (تخلف از وعده) موجب خشم خدا و مردم خواهد شد، چنانكه قرآن می فرماید: «نزد خدا بسیار خشم آور است كه بگویید چیزی را كه به آن عمل نمی كنید...».
  • امام صادق علیه السلام فرمود: عِدَةُ المؤمن اَخاه نذرٌ لا كفّارَة له فمن أخلف فبخُلف الله بدأ ولِمَقته تعرّض و ذلك قوله: «یا ایها الذین آمنوا لِمَ تقولون ما لاتفعلون كَبُر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لاتفعلون».[۱۳] وعده مومن به برادرش مانند نذری است که کرده، پس اگر به آن وفا نکند گویی با خدا خلف وعده کرده و در معرض خشم او قرار گرفته است، چنانكه فرمود: «یا ایها الذین آمنوا لِمَ تقولون ما لاتفعلون كَبُر مقتاً عندالله ان تقولوا ما لاتفعلون».

پانویس

  1. ↑ سوره مؤمنون/8؛ سوره معارج/32.
  2. ↑ سوره بقره/177.
  3. ↑ سوره مریم/54.
  4. ↑ سوره اسراء/34.
  5. ↑ اصول كافی، ج2/ص364، حدیث 2.
  6. ↑ سفینة البحار، ج2/ص675.
  7. ↑ بحارالانوار، چاپ بیروت، ج72/ص 96.
  8. ↑ اصول كافی، ج2/ص166، حدیث 3.
  9. ↑ فهرست غرر، ص 407، شماره 10177.
  10. ↑ همان، شماره 10297.
  11. ↑ المستطرف، ج1/ ص198.
  12. ↑ نهج البلاغه، صبحی صالح، نامه 53.
  13. ↑ اصول كافی، ج2/ص364، حدیث 1.

منابع

  • نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، محمدرضا مهدوی كنی.
برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=وفای_به_عهد&oldid=152983»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا