آل حیدر: تفاوت بین نسخهها
جز (پروژه4: اولویت بندی و رتبه بندی) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
− | + | سید احمد کاظمینی (متوفای ۱۲۹۵ ق) فرزند آیت کبری سید حیدر (متوفای ۱۲۶۵ ق) -از علما و مبلغین بزرگ در اواسط قرن ۱۳ قمری- است. سید احمد خود یکی از اساتید فقهای [[شيعه|شیعه]] در شهر [[کاظمين|کاظمین]] محسوب بوده که از محضرش عده ای از فضلا و همچنین فرزندان او به مقام [[اجتهاد]] و استادی رسیدند. ارشد آنها سید محمد از افاضل شاگردان [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] بود (و برادر دیگرش سید مهدی آل حیدر نیز) که مدتها از درس [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزای بزرگ]] نیز استفاده نمود و خود به مقام استادی و ارشاد رسید. | |
+ | |||
+ | «آل حیدر» مروّج مکتب [[تشیع]] در شهر کاظمین بودند. سید محمد حدود چهار سال نیز در [[مشهد]] رضوی در عداد اساتید فضلا بود. او منظومه ای در [[اصول فقه|اصول]] و حاشیه ای بر [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم]] نوشت و سرانجام در سال ۱۳۱۵ ق. در شهر کاظمین وفات نمود. | ||
+ | |||
+ | پس از وفات سید محمد برادرش سید مهدی وارث علوم آل حیدر گردید. سید مهدی در شهر کاظمین در بیت علم دیده به جهان گشود، و از اوایل زندگی از علوم آل محمد توشه ها اندوخت و سالها در [[سامرا]] و کاظمین از محضر میرزای بزرگ و شیخ محمدحسین کاظمینی و شیخ محمدحسن آل یاسین به مقام علمی و مراتب کمال نایل آمد. سید مهدی یکی از مدرسین و مبلغین شهیر عصر خود بود. واعظی مجاهد و عالمی متقی اهل علم و عمل بود. معظم له رسائلی در عبادات به رشته تحریر برد و رساله دیگر برای عمل مقلدین خود نوشت و سرانجام در [[ماه محرم|محرم]] ۱۳۳۶ ق. در شهر کاظمین به اجداد عظامش ملحق شد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | سایت شعائر | + | |
+ | * سایت شعائر | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده |
نسخهٔ کنونی تا ۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲
سید احمد کاظمینی (متوفای ۱۲۹۵ ق) فرزند آیت کبری سید حیدر (متوفای ۱۲۶۵ ق) -از علما و مبلغین بزرگ در اواسط قرن ۱۳ قمری- است. سید احمد خود یکی از اساتید فقهای شیعه در شهر کاظمین محسوب بوده که از محضرش عده ای از فضلا و همچنین فرزندان او به مقام اجتهاد و استادی رسیدند. ارشد آنها سید محمد از افاضل شاگردان شیخ انصاری بود (و برادر دیگرش سید مهدی آل حیدر نیز) که مدتها از درس میرزای بزرگ نیز استفاده نمود و خود به مقام استادی و ارشاد رسید.
«آل حیدر» مروّج مکتب تشیع در شهر کاظمین بودند. سید محمد حدود چهار سال نیز در مشهد رضوی در عداد اساتید فضلا بود. او منظومه ای در اصول و حاشیه ای بر معالم نوشت و سرانجام در سال ۱۳۱۵ ق. در شهر کاظمین وفات نمود.
پس از وفات سید محمد برادرش سید مهدی وارث علوم آل حیدر گردید. سید مهدی در شهر کاظمین در بیت علم دیده به جهان گشود، و از اوایل زندگی از علوم آل محمد توشه ها اندوخت و سالها در سامرا و کاظمین از محضر میرزای بزرگ و شیخ محمدحسین کاظمینی و شیخ محمدحسن آل یاسین به مقام علمی و مراتب کمال نایل آمد. سید مهدی یکی از مدرسین و مبلغین شهیر عصر خود بود. واعظی مجاهد و عالمی متقی اهل علم و عمل بود. معظم له رسائلی در عبادات به رشته تحریر برد و رساله دیگر برای عمل مقلدین خود نوشت و سرانجام در محرم ۱۳۳۶ ق. در شهر کاظمین به اجداد عظامش ملحق شد.
منابع
- سایت شعائر