ام كلثوم روغنى قزوينى: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
«ام‌ّ کلثوم روغنی قزوینی» (متوفی سال ۱۳۲۰ هـ.ق) دختر شیخ کریم روغنی، از زنان مجتهد، [[محدث]]، فاضل و مدرس در قرن ۱۴ قمری است.  
ام‌کلثوم روغنی قزوینی، (مجتهد، [[محدث]]، متوفی سال 1320 هـ.ق) و دختر شیخ کریم روغنی از فضلا و مدرسین قزوین که [[علوم اسلامی]] را از علمای مدرسه صالحیه قزوین فراگرفت.
 
  
سپس در درس [[فقه]] و [[اصول]] شیخ محمد صالح برغانی و [[شهید ثالث]]، و پدرش حضور یافت. وی به همراه خانواده‌اش به [[کربلا]] و [[نجف]] مهاجرت کرد و در درس علمای بزرگ این شهر حاضر شد. با شیخ ابراهیم زنجانی [[ازدواج]] کرد و دارای چهار فرزند شد که همگی آن‌ها از علما و فضلای عصر خود بودند. وی در سال 1320 هـ.ق درگذشت.
+
او [[علوم اسلامی]] را از علمای مدرسه صالحیه قزوین فراگرفت. سپس در درس [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] شیخ محمدصالح برغانی و برادرش [[ملا محمدتقی برغانی]] (شهید ثالث) و پدرش حضور یافت. وی به همراه خانواده‌اش به [[کربلا]] و [[نجف]] مهاجرت کرد و در درس علمای بزرگ این شهر نیز حاضر شد.  
 +
 
 +
ام‌کلثوم روغنی با شیخ ابراهیم زنجانی [[ازدواج]] کرد و دارای چهار فرزند شد، که همگی آن‌ها از علما و فضلای عصر خود بودند.  
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* [[بانوان عالمه و آثار آنها (کتاب)|بانوان عالمه و آثار آن‌ها]]، معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران.
  
== منبع ==
 
معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن‌ها
 
 
[[Category:زنان نمونه قرن چهاردهم]]
 
[[Category:زنان نمونه قرن چهاردهم]]
 
[[Category:زنان راوی حدیث]]
 
[[Category:زنان راوی حدیث]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۴

«ام‌ّ کلثوم روغنی قزوینی» (متوفی سال ۱۳۲۰ هـ.ق) دختر شیخ کریم روغنی، از زنان مجتهد، محدث، فاضل و مدرس در قرن ۱۴ قمری است.

او علوم اسلامی را از علمای مدرسه صالحیه قزوین فراگرفت. سپس در درس فقه و اصول شیخ محمدصالح برغانی و برادرش ملا محمدتقی برغانی (شهید ثالث) و پدرش حضور یافت. وی به همراه خانواده‌اش به کربلا و نجف مهاجرت کرد و در درس علمای بزرگ این شهر نیز حاضر شد.

ام‌کلثوم روغنی با شیخ ابراهیم زنجانی ازدواج کرد و دارای چهار فرزند شد، که همگی آن‌ها از علما و فضلای عصر خود بودند.

منابع