اثل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
در [[سوره سباء]] آیه 16 آمده است: {{متن قرآن|«ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ»}}.
+
{{خوب}}
 +
«اَثْل» از واژگان [[قرآن|قرآنی]] و به معنى درخت گَز است. در آیه ۱۶ [[سوره سباء]] می فرماید: {{متن قرآن|«... وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ...»}}؛ و ما آن دو باغ پر حاصلشتان را به دو باغی تبدیل کردیم که دارای میوه هایی تلخ و درخت شوره گز بودند.
  
اثل به معنى درخت گز است. در برهان قاطع ذيل اثل مي نويسد: نوعى از درخت گز را گويند و در ذيل گز گويد: گز درختى است كه بيشتر در كناره‌هاى آب و رودخانه رويد و آن را به عربى طرفاء گويند. در كتب لغت عرب گفته‌اند. اثل درخت طرفاء و يا نوعى از آن است.
+
صاحب کتاب «برهان قاطع» ذیل «اثل» می نویسد: نوعى از درخت گَز را گویند و در ذیل «گز» گوید: گز درختى است که بیشتر در کناره‌هاى آب و رودخانه روید و آن را به عربى «طرفاء» گویند. در کتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و یا نوعى از آن است.
  
در مجمع البحرين هست: «انّ منبر النبىّ كانَ من اثلِ الغابة» منبر [[رسول خدا]] صلى اللَّه عليه و آله و سلّم از درخت گز بيشه بود.<ref> قاموس قرآن، سيد على اكبر قرشی، دارالكتب الإسلامية، تهران‌، 1371 ش‌، ج‌1، ص23.</ref>
+
[[خلیل بن احمد فراهیدی]] در معنای «اثل» می گوید: «شجر یشبه الطرفاء، إلا أنه أعظم منها و أجود منها عودا، تصنع منه الأقداح الصفر الجیاد».<ref>کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، ذیل واژه «اثل».</ref> اثل درختی شبیه طرفاء است جز آن که از آن بزرگتر است و چوبش بهتر از آن است، از آن به عنوان آتش زنه استفاده می شود. بار نمی دهد.
  
خلیل بن احمد می گوید: شجر يشبه الطرفاء، إلا أنه أعظم منها و أجود منها عودا، تصنع منه الأقداح الصفر الجياد.<ref>كتاب العين، خلیل بن احمد فراهیدی، ذیل واژه «اثل».</ref>
+
در «[[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]]» آمده است: «انّ منبر النبىّ کانَ من اثلِ الغابة»؛ منبر [[رسول خدا]] صلى اللَّه علیه و آله از درخت گز بیشه بود.<ref> قاموس قرآن، سید على اکبر قرشی، دارالکتب الإسلامیة، تهران‌، ۱۳۷۱ ش‌، ج‌۱، ص۲۳.</ref>
 
 
اثل درختی شبیه طرفاء است جز آن که از آن بزرگتر است و عودش بهتر از آن است، از آن به عنوان آتش زنه استفاده می شود. بار نمی دهد.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۱

«اَثْل» از واژگان قرآنی و به معنى درخت گَز است. در آیه ۱۶ سوره سباء می فرماید: «... وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ...»؛ و ما آن دو باغ پر حاصلشتان را به دو باغی تبدیل کردیم که دارای میوه هایی تلخ و درخت شوره گز بودند.

صاحب کتاب «برهان قاطع» ذیل «اثل» می نویسد: نوعى از درخت گَز را گویند و در ذیل «گز» گوید: گز درختى است که بیشتر در کناره‌هاى آب و رودخانه روید و آن را به عربى «طرفاء» گویند. در کتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و یا نوعى از آن است.

خلیل بن احمد فراهیدی در معنای «اثل» می گوید: «شجر یشبه الطرفاء، إلا أنه أعظم منها و أجود منها عودا، تصنع منه الأقداح الصفر الجیاد».[۱] اثل درختی شبیه طرفاء است جز آن که از آن بزرگتر است و چوبش بهتر از آن است، از آن به عنوان آتش زنه استفاده می شود. بار نمی دهد.

در «مجمع البحرین» آمده است: «انّ منبر النبىّ کانَ من اثلِ الغابة»؛ منبر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله از درخت گز بیشه بود.[۲]

پانویس

  1. کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، ذیل واژه «اثل».
  2. قاموس قرآن، سید على اکبر قرشی، دارالکتب الإسلامیة، تهران‌، ۱۳۷۱ ش‌، ج‌۱، ص۲۳.