مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابوالبختری (طائی): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز (مهدی موسوی صفحهٔ ابوالبَخْتَرى (سعد) را به ابوالبختری (طائی) منتقل کرد)
 
(۱۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{خوب}}
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}}
+
'''«ابوالبختری سعد (سعید) بن فیروز طائى»''' (م، ۸۳ ق)، از فقها و محدثان [[شیعه]] در قرن اول هجری و از اصحاب [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی]] علیه‌السلام است. او منسوب به قبیله «طی» و از مردم [[یمن]] بود که در [[کوفه]] اقامت داشت.<ref>أعیان الشیعة، ج‏۷، ص: ۲۴۲</ref>
سعيد يا سعد بن فيروز طائى (بالولاء) يا سعد بن عمران (م 82 ق) . به روايت شيخ ابوجعفر طوسى در رجال و علامه حلى در خلاصه از خواص اصحاب اميرالمؤمنين على (ع) و از مردم يمن بود كه در كوفه اقامت داشت . بعضى عمران را نام پدر فيروز دانسته اند . او از فقها و محدثين شيعه و از تابعين و مردى ثقه و مقبول القول بود ، ولى مستقيماً حديثى از حضرت (ع) نشنيده است . حبيب بن ابى ثابت ، روايت كرده است كه من و سعيد بن جبير و ابوالبخترى با هم بوديم ولى ابوالبخترى از ما عالمتر و فقيهتر بود . محدثين اهل سنت در تشيع او اتفاق دارند معذلك احاديث او را معتبر مىشمارند . ابوالبخترى مردى مجاهد بود . در قيام محمد بن اشعث عليه حجاج بن يوسف ثقفى با او همراه شد و در دسته قاريان قرآن جهاد مىكرد . قاريان خواستند او را به امارت برگزينند ولى نپذيرفت و گفت : من از موالى هستم و بهتر است سردارى از نژاد عرب را به اين سمت انتخاب كنيد و ايشان جهم بن زجر خثعمى را امير خود ساختند . ابوالبخترى در واقعه «جماجم» به زخم نيزه يكى از سپاهيان حجاج به شهادت رسيد . (دائرةالمعارف تشيع)
 
==منبع==
 
سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف
 
  
[[رده:اصحاب امام علی علیه السلام]]
+
علمای [[رجال]]، ابوالبختری را فردی ثقه و کثیرالحدیث دانسته، اما معتقدند مستقیماً [[حدیث|حدیثى]] از حضرت علی علیه‌السلام نشنیده است.<ref>أعیان الشیعة، ج‏۷، ص: ۲۴۲</ref> او از [[ابن عباس]] و هم طبقه‌های او روایت کرده است. حبیب بن ابى ثابت، روایت کرده است که من و [[سعید بن جبیر|سعید بن جبیر]] و ابوالبخترى با هم بودیم، ولى ابوالبخترى از ما عالمتر و فقیهتر بود.<ref>أعیان الشیعة، ج‏۷، ص: ۲۴۲</ref> محدثین [[اهل سنت]] در [[تشیع]] او اتفاق دارند، با این وجود احادیث او را معتبر مى شمارند.
 +
 
 +
ابوالبخترى طائی مردى مجاهد بود و در قیام [[محمد بن اشعث]] علیه [[حجاج بن یوسف|حجاج بن یوسف ثقفى]] که به واقعه «[[دیر الجماجم]]» معروف است با او همراه شد<ref>اختیار معرفة الرجال، ج‏۱، ص: ۱۴۴</ref> و در دسته قاریان [[قرآن]] جهاد مى کرد. قاریان خواستند او را به امارت برگزینند ولى نپذیرفت و گفت: من از موالى هستم و بهتر است سردارى از نژاد عرب را به این سمت انتخاب کنید و ایشان جهم بن زجر خثعمى را امیر خود ساختند. ابوالبخترى سرانجام در سال ۸۳ قمری در جنگ دیر الجماجم به زخم نیزه یکى از سپاهیان حجاج ثقفی به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید.
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 +
==منابع==
 +
*سید محسن امین، أعیان الشیعة، دار التعارف للمطبوعات - لبنان - بیروت، ۱۴۰۳ ه.ق.
 +
*ابوعمرو کشى، اختیار معرفة الرجال، موسسة آل البیت لإحیاء التراث - ایران - قم، ۱۴۰۴ ه.ق.
 +
*عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۹.
 +
 
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده=دارد
 +
}}
 +
[[رده:علمای قرن اول]][[رده:اصحاب امام علی علیه السلام]]
 
[[رده:راویان ثقه]]
 
[[رده:راویان ثقه]]
[[رده:راویان حدیث]]
+
[[رده:راویان حدیث]][[رده:فقیهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۴

«ابوالبختری سعد (سعید) بن فیروز طائى» (م، ۸۳ ق)، از فقها و محدثان شیعه در قرن اول هجری و از اصحاب امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است. او منسوب به قبیله «طی» و از مردم یمن بود که در کوفه اقامت داشت.[۱]

علمای رجال، ابوالبختری را فردی ثقه و کثیرالحدیث دانسته، اما معتقدند مستقیماً حدیثى از حضرت علی علیه‌السلام نشنیده است.[۲] او از ابن عباس و هم طبقه‌های او روایت کرده است. حبیب بن ابى ثابت، روایت کرده است که من و سعید بن جبیر و ابوالبخترى با هم بودیم، ولى ابوالبخترى از ما عالمتر و فقیهتر بود.[۳] محدثین اهل سنت در تشیع او اتفاق دارند، با این وجود احادیث او را معتبر مى شمارند.

ابوالبخترى طائی مردى مجاهد بود و در قیام محمد بن اشعث علیه حجاج بن یوسف ثقفى که به واقعه «دیر الجماجم» معروف است با او همراه شد[۴] و در دسته قاریان قرآن جهاد مى کرد. قاریان خواستند او را به امارت برگزینند ولى نپذیرفت و گفت: من از موالى هستم و بهتر است سردارى از نژاد عرب را به این سمت انتخاب کنید و ایشان جهم بن زجر خثعمى را امیر خود ساختند. ابوالبخترى سرانجام در سال ۸۳ قمری در جنگ دیر الجماجم به زخم نیزه یکى از سپاهیان حجاج ثقفی به شهادت رسید.

پانویس

  1. أعیان الشیعة، ج‏۷، ص: ۲۴۲
  2. أعیان الشیعة، ج‏۷، ص: ۲۴۲
  3. أعیان الشیعة، ج‏۷، ص: ۲۴۲
  4. اختیار معرفة الرجال، ج‏۱، ص: ۱۴۴

منابع

  • سید محسن امین، أعیان الشیعة، دار التعارف للمطبوعات - لبنان - بیروت، ۱۴۰۳ ه.ق.
  • ابوعمرو کشى، اختیار معرفة الرجال، موسسة آل البیت لإحیاء التراث - ایران - قم، ۱۴۰۴ ه.ق.
  • عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۹.