عباس بن عبدالمطلب: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 14 رجب|سال= -- }}
+
«عباس بن [[عبدالمطلب]]»، عموی [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] (صلی الله علیه و آله) بود که در سال دوم هجری در [[جنگ بدر]] مسلمان شد. وی مقام سقایت (آب‌رسانی) حاجیان [[مکه]] را به عهده داشت.  
ابوالفضل عباس فرزند [[عبدالمطلب]]، عموي پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله سه سال پيش از [[عام الفيل]] در [[مكه]] معظمه ديده به جهان گشود.<ref> تاريخ [[مدينه]] [[دمشق]] (ابن عساكر)، ج 62، ص 379.</ref> مادرش "نُتيله" همسر عبدالمطلب بود.<ref> [[منتهی الآمال]] ([[شیخ عباس قمی]])، ج 1، ص 110.</ref>
 
  
وي سه سال به روايتي چهار سال و به روايتي دو سال،<ref> المغازي (واقدي)، ج ص 70؛ تاريخ مدينه دمشق، ج 62، ص 379.</ref> از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله بزرگتر بود. مقام سقايت (آب‌رساني) حاجيان مكه با وي بود و او در [[جنگ بدر]] مسلمان شد و در زمره مسلمانان و ياران پيامبر صلی الله علیه و آله درآمد. همسرش لبابه معروف به ام‌الفضل از زنان بزرگ و متقدم در [[اسلام]] بود و پس از خديجه كبري سلام الله علیها، نخستين زني بود كه دين اسلام را پذيرفت.<ref> منتهي الآمال، ج 1، ص 110.</ref>
+
==ولادت و نسب==
 +
ابوالفضل عباس فرزند [[عبدالمطلب]]، سه سال پیش از [[عام الفیل]] در [[مکه]] معظمه دیده به جهان گشود.<ref>تاریخ مدینه دمشق (ابن عساکر)، ج ۶۲، ص ۳۷۹.</ref> مادرش "نُتیله" همسر عبدالمطلب بود.<ref>منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۱۱۰.</ref> وی سه سال و به روایتی دو سال،<ref>المغازی (واقدی)، ج ۱، ص ۷۰؛ تاریخ مدینه دمشق، ج ۶۲، ص ۳۷۹.</ref> از [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله بزرگتر بود.  
  
عباس بن عبدالمطلب پس از هجرت به [[مدينه]] و پيروي از برادرزاده‌اش [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله، مقامي والا يافت و پس از رحلت پيامبر صلی الله علیه و آله وي شيخ بني‌هاشم بود و همگان با ديده احترام به وي مي‌نگريستند.
+
همسرش لُبابه معروف به ام‌الفضل، از زنان متقدم در [[اسلام]] بود و پس از [[خدیجه کبری|خدیجه کبری]] سلام الله علیها، نخستین زنی بود که دین اسلام را پذیرفت.<ref> منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۱۰.</ref>
  
می‌گویند عباس به دلیل معجزه و پیشگویی‌‌ای که از رسول خدا مشاهده کرده بود، اسلام آورد و به مکه بازگشت و از آن زمان تا فتح مکه به عنوان نیروی اطلاعاتی ایفای نقش کرد. هرگاه مشرکان قصد جنگ با پیامبر خدا را داشتند، وی با فرستادن نامه، به پیامبر خبر می‌داد.
+
عباس، دارای ده پسر و سه دختر بود و پسرانش مانند [[ابن عباس|عبدالله]]، عبیدالله، فضل، قثم هم در زمان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و هم در زمان خلافت [[امام علی]] علیه‌السلام و خلافت [[امام حسن|امام حسن‌]] علیه‌السلام نقش مهمی بر عهده داشتند.  
  
عباس در زمان فتح مکه، جهت استقبال از رسول خدا به بیرون مکه رفت و در هنگام فتح و ورود پیامبر خدا به شهر، سپاه مسلمین را همراهی کرد. پس از آن در نبرد حنین نیز شرکت کرد و شجاعتی وصف‌ناشدنی از خود بروز داد.<ref> [http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3+%D8%A8%D9%86+%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B7%D9%84%D8%A8&SSOReturnPage=Check&Rand=0 عباس بن عبدالمطلب، دانشنامه رشد] </ref>
+
==عباس در دوره اسلامی==
 +
عباس بن عبدالمطلب در [[جنگ بدر]] مسلمان شد و در زمره مسلمانان و یاران [[پیامبر]] صلی الله علیه و آله درآمد. عباس پس از هجرت به [[مدینه]] و پیروی از برادرزاده‌اش [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله، مقامی والا یافت و پس از [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت پیامبر]] صلی الله علیه و آله، وی شیخ [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] بود و همگان با دیده احترام به وی می‌نگریستند.
  
عباس، داراي ده پسر و سه دختر بود و پسرانش مانند عبدالله، عبيدالله، فضل، قثم هم در زمان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و هم در زمان خلافت [[امام علی]] علیه‌السلام و خلافت [[امام حسن]]‌مجتبي علیه‌السلام نقش مهمي بر عهده داشتند. به ويژه عبدالله بن عباس در خلافت اميرمؤمنان علیه‌السلام نقش مؤثر و سازنده‌اي بر عهده داشت و هميشه مورد مشور امام علي علیه‌السلام قرار مي‌گرفت.
+
گفته اند عباس به دلیل [[معجزه]] و پیشگویی‌‌ای که از [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] مشاهده کرده بود، [[اسلام]] آورد و به [[مکه]] بازگشت و از آن زمان تا [[فتح مکه]] به عنوان نیروی اطلاعاتی ایفای نقش کرد. هرگاه مشرکان قصد جنگ با پیامبر خدا را داشتند، وی با فرستادن نامه، به پیامبر خبر می‌داد.[[پرونده:عبباس.jpg|بندانگشتی|آرامگاه عباس بن عبدالمطلب در [[قبرستان بقیع]]]]
  
به هر روي عباس بن عبدالمطلب عمري دراز يافت و پس از رحلت پيامبر صلی الله علیه و آله خلافت سه خليفه نخستين، يعني: [[ابوبكر]]، [[عمر بن خطاب]] و [[عثمان بن عفان]] زنده بود. او در اواخر عمر دچار نابینایی شد و سرانجام در سال 32 هجری قمری در هشتاد و اندی سالگی در شهر مدینه دار فانی را وداع گفت. او را در [[قبرستان بقيع]] در مقبره بني‌هاشم به خاك سپرده شد.<ref> تاريخ مدينه دمشق، ج 62، ص 379؛ وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 301.</ref>
+
عباس در زمان فتح مکه، جهت استقبال از رسول خدا به بیرون مکه رفت و در هنگام فتح و ورود پیامبر خدا به شهر، سپاه مسلمین را همراهی کرد. پس از آن نیز در نبرد [[غزوه حنین|حنین]] شرکت کرد و شجاعتی وصف‌ناشدنی از خود بروز داد.<ref> عباس بن عبدالمطلب، دانشنامه رشد. </ref>
  
گفتني است كه سلسله بني‌عباس كه از سال 132 تا 656 قمري بر عالم اسلام خلافت و حكومت نمودند، همگي از نسل عبدالله بن عباس بودند و چون معروفترين و بزرگترين شخصيت نياكان آن‌ها پس از اسلام، عباس بن عبدالمطلب بود. به بني‌عباس و يا [[عباسیان]] شهرت يافتند.
+
عباس بن عبدالمطلب عمری دراز یافت (حدود ۸۸ سال) و پس از [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت پیامبر]] صلی الله علیه و آله، در عصر [[خلافت]] سه خلیفه نخستین، یعنی: [[ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب]] و [[عثمان بن عفان]] زنده بود. او در اواخر عمر دچار نابینایی شد و سرانجام در سال ۳۲ قمری در [[مدینه]] درگذشت و در [[قبرستان بقیع]] در مقبره بنی‌هاشم به خاک سپرده شد.<ref> تاریخ مدینه دمشق، ج ۶۲، ص ۳۷۹؛ وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص ۳۰۱.</ref>
  
 +
==سلسله عباسیان==
 +
سلسله [[بنی‌عباس]] که از سال ۱۳۲ تا ۶۵۶ قمری بر عالم اسلام [[خلافت]] و حکومت نمودند، همگی از نسل [[ابن عباس|عبدالله بن عباس]] بودند و چون معروفترین و بزرگترین شخصیت نیاکان آن‌ها پس از اسلام، عباس بن عبدالمطلب بود، به بنی‌عباس و یا [[عباسیان]] شهرت یافتند.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
+
<references />
<references/>
 
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
  
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
+
*مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
 +
*"عباس بن عبدالمطلب"، دانشنامه رشد.
  
عباس بن عبدالمطلب، دانشنامه رشد
+
[[رده:اصحاب پیامبر]]
 +
[[رده:مدفونین در بقیع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۴

«عباس بن عبدالمطلب»، عموی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بود که در سال دوم هجری در جنگ بدر مسلمان شد. وی مقام سقایت (آب‌رسانی) حاجیان مکه را به عهده داشت.

ولادت و نسب

ابوالفضل عباس فرزند عبدالمطلب، سه سال پیش از عام الفیل در مکه معظمه دیده به جهان گشود.[۱] مادرش "نُتیله" همسر عبدالمطلب بود.[۲] وی سه سال و به روایتی دو سال،[۳] از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بزرگتر بود.

همسرش لُبابه معروف به ام‌الفضل، از زنان متقدم در اسلام بود و پس از خدیجه کبری سلام الله علیها، نخستین زنی بود که دین اسلام را پذیرفت.[۴]

عباس، دارای ده پسر و سه دختر بود و پسرانش مانند عبدالله، عبیدالله، فضل، قثم هم در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و هم در زمان خلافت امام علی علیه‌السلام و خلافت امام حسن‌ علیه‌السلام نقش مهمی بر عهده داشتند.

عباس در دوره اسلامی

عباس بن عبدالمطلب در جنگ بدر مسلمان شد و در زمره مسلمانان و یاران پیامبر صلی الله علیه و آله درآمد. عباس پس از هجرت به مدینه و پیروی از برادرزاده‌اش حضرت محمد صلی الله علیه و آله، مقامی والا یافت و پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله، وی شیخ بنی‌هاشم بود و همگان با دیده احترام به وی می‌نگریستند.

گفته اند عباس به دلیل معجزه و پیشگویی‌‌ای که از رسول خدا مشاهده کرده بود، اسلام آورد و به مکه بازگشت و از آن زمان تا فتح مکه به عنوان نیروی اطلاعاتی ایفای نقش کرد. هرگاه مشرکان قصد جنگ با پیامبر خدا را داشتند، وی با فرستادن نامه، به پیامبر خبر می‌داد.

آرامگاه عباس بن عبدالمطلب در قبرستان بقیع

عباس در زمان فتح مکه، جهت استقبال از رسول خدا به بیرون مکه رفت و در هنگام فتح و ورود پیامبر خدا به شهر، سپاه مسلمین را همراهی کرد. پس از آن نیز در نبرد حنین شرکت کرد و شجاعتی وصف‌ناشدنی از خود بروز داد.[۵]

عباس بن عبدالمطلب عمری دراز یافت (حدود ۸۸ سال) و پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله، در عصر خلافت سه خلیفه نخستین، یعنی: ابوبکر، عمر بن خطاب و عثمان بن عفان زنده بود. او در اواخر عمر دچار نابینایی شد و سرانجام در سال ۳۲ قمری در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع در مقبره بنی‌هاشم به خاک سپرده شد.[۶]

سلسله عباسیان

سلسله بنی‌عباس که از سال ۱۳۲ تا ۶۵۶ قمری بر عالم اسلام خلافت و حکومت نمودند، همگی از نسل عبدالله بن عباس بودند و چون معروفترین و بزرگترین شخصیت نیاکان آن‌ها پس از اسلام، عباس بن عبدالمطلب بود، به بنی‌عباس و یا عباسیان شهرت یافتند.

پانویس

  1. تاریخ مدینه دمشق (ابن عساکر)، ج ۶۲، ص ۳۷۹.
  2. منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۱۱۰.
  3. المغازی (واقدی)، ج ۱، ص ۷۰؛ تاریخ مدینه دمشق، ج ۶۲، ص ۳۷۹.
  4. منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۱۰.
  5. عباس بن عبدالمطلب، دانشنامه رشد.
  6. تاریخ مدینه دمشق، ج ۶۲، ص ۳۷۹؛ وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص ۳۰۱.

منابع

  • مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
  • "عباس بن عبدالمطلب"، دانشنامه رشد.