نوشتار پیشنهادی هفته ۴۰: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول
 
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول
|عنوان=اربعين حسینی
+
|عنوان=ابوریحان بیرونی
 
|متن=
 
|متن=
'''اربعين حسینی''' چهلمين روز شهادت [[حسين بن على‌ علیه السلام]] است كه مصادف با روز بيستم [[ماه صفر]] است. مطابق با روایتی از [[امام حسن عسکری(ع)]]، نشانه‌های مؤمن پنج چیز است که یکی از آنها زیارت اربعین است. [[جابر بن عبدالله انصاری]] که از [[صحابه]] [[پیامبر اسلام(ص)]] است به عنوان نخستین [[زیارت|زائر]] امام حسین(ع) شناخته می‌شود. او در اولین چهلم شهادت امام حسین(ع)، یعنی [[۲۰ صفر]] [[سال ۶۱ قمری|سال ۶۱ق]]، به همراه [[عطیه عوفی]] به [[کربلا]] آمد و قبر امام حسین(ع) را زیارت کرد. همچنین مطابق با برخی روایات اهل بیت امام حسین علیه السلام که در این واقعه به اسارت در آمده بودند در روز اربعین به زیارت آن حضرت آمدند. در سالهای اخیر توجه به زیارت اربعین به نحو چشمگیری افزایش یافته است و سالانه میلونها نفر از مردم عراق و ایران و سایر کشورها در اجتماع  سالیانه پیاده روی اربعین شرکت می کنند.
+
'''ابوریحان بیرونی''' (۳۶۲-۴۴۰ق) دانشمند بزرگ، ریاضیدان، ستاره شناس و تاریخ نگار سده چهارم و پنجم هجری ایران است. از آثار مهم او می توان [[آثار الباقیه]]، [[التفهیم (کتاب)|التفهیم]] و [[قانون مسعودی (کتاب)|قانون مسعودی]] را نام برد
  
==زیارت اهل بیت امام حسین علیهم السلام==
+
==ولادت==
در [[لهوف]] [[سید بن طاووس]] آمده است: راوى گفت چون زنان و عيال حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام از شام بازگشتند
+
ابوریحان محمد بن احمد بیرونی در سوم ذیحجه سال 362 ق در یکی‌ از‌ نواحی‌ کاث خوارزم (خـیوه کـنونی) مـتولد شد. زادگاه او که در آن زمان روستای کوچکی بود بعدا به افتخار او به «بیرونی» تجدید نام داده شده است.
 +
 
 +
اینکه چرا به ابوریحان لقب بیرونی دادند، علتهای متعددی ذکر کرده‌اند که مشهورترین آن این است که: بیرون همان معنای فارسی امروزی را دارد، لذا منظور از بیرونی یعنی خارج از شهر خوارزم.
 
}}
 
}}
  

نسخهٔ ‏۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۰

مقاله پیشنهادی

ابوریحان بیرونی

ابوریحان بیرونی (۳۶۲-۴۴۰ق) دانشمند بزرگ، ریاضیدان، ستاره شناس و تاریخ نگار سده چهارم و پنجم هجری ایران است. از آثار مهم او می توان آثار الباقیه، التفهیم و قانون مسعودی را نام برد

ولادت

ابوریحان محمد بن احمد بیرونی در سوم ذیحجه سال 362 ق در یکی‌ از‌ نواحی‌ کاث خوارزم (خـیوه کـنونی) مـتولد شد. زادگاه او که در آن زمان روستای کوچکی بود بعدا به افتخار او به «بیرونی» تجدید نام داده شده است.

اینکه چرا به ابوریحان لقب بیرونی دادند، علتهای متعددی ذکر کرده‌اند که مشهورترین آن این است که: بیرون همان معنای فارسی امروزی را دارد، لذا منظور از بیرونی یعنی خارج از شهر خوارزم. ...ادامه