سریه ابوسلمة بن عبدالأسد: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{تقویم|روز=1 محرم|سال=سال 4 هجری قمری}} | {{تقویم|روز=1 محرم|سال=سال 4 هجری قمری}} | ||
| − | + | «[[سریه]] ابوسلمة بن عبدالاسد» به فرماندهی «[[ابوسلمه مخزومی|ابوسلمة بن عبدالأسد]]» پس از [[غزوه احد]] و در مقابل هجوم قبیله بنى اسد به [[مدینه]] واقع شد، که شکست مشرکین و پیروزى سپاه اسلام را دربر داشت. | |
| − | + | == جریان سریه ابوسلمة == | |
| + | مدتی پس از [[جنگ احد]]، دشمنان [[اسلام]] احساس کردند که [[پیامبر اکرم]] صلى الله علیه و آله و مسلمانان رو به ضعف و ناتوانى رفته و مى توان با هجوم دیگران آنان را نابود کرد و شهر [[مدینه]] را با دارایى و ساکنانش را به غنیمت گرفت. به همین جهت در گوشه و کنار [[شبه جزیره عربستان|شبه جزیره]]، به ویژه در میان قبایل نزدیک به مدینه، تحرکاتى به وجود آمد و برخى از آنان براى نبرد با مسلمانان آماده گردیدند. | ||
| − | + | مردان قبیله بنى اسد، از جمله آنانى بودند که به خیال خام خود در صدد نبرد با مسلمانان بر آمدند. طلیحه و سلمه پسران خویلد و از گردنکشان قبیله بنی‌اسد، جنگجویان بادیه‌نشین و مخالفان اسلام را برای نبرد با پیامبر صلی الله علیه و آله و مسلمانان مقیم [[مدینه]]، تحریک و تطمیع نمودند و در حدود ۳۰۰ تن از آنان را آماده هجوم به مدینه کردند، ولی پیش از حرکت آنان و انجام هر گونه عملیاتی، توطئه آنان به اطلاع پیامبر صلی الله علیه و آله رسید و آن حضرت برای خاموش کردن [[فتنه]] گردنکشان و کوتاه‌کردن دست مفسدان و طاغیان، یکی از [[صحابه]] دلیر خویش به نام "[[ابوسلمه مخزومی|ابوسلمة بن عبدالأسد]]" را مأمور مبارزه با توطئه‌گران بنی‌اسد نمود. | |
| − | ==پانویس == | + | ابوسلمه که در نبرد اُحد زخمی شده و پس از درمان و مراقبت‌های لازم بهبودی یافته بود، بار دیگر خود را برای نبردی بزرگ در سایه پرچم اسلام آماده کرد. وی در نخستین روز [[ماه محرم]] سال چهارم هجری، در رأس سپاهی با یکصد و پنجاه رزمنده عازم محل تجمع مفسده‌جویان اسدی شد. سپاه اسلام در مکانی به نام "قطن" در ناحیه "فید" با مشرکان روبرو شد و میان طرفین درگیری آغاز گردید و یک تن از مشرکان و یک تن از مسلمانان به نام مسعود بن عروة کشته شدند و تعدادی از مشرکان زخمی گردیدند. |
| + | |||
| + | در این نبرد دلاورى هاى [[ابوسلمه مخزومی]]، [[سعد بن ابی وقاص|سعد بن ابى وقاص]]، [[ابوحذیفة بن عتبه]] و دیگر مجاهدان مسلمان، موجب پیروزى سپاه اسلام و ناتوانى و شکست مشرکان گردید. دشمنان اسلام که تاب مقاومت نیاورده بودند، به ناچار پراکنده شده و در نتیجه، گروه هجومى آنان از هم پاشید. سپاه اسلام، اسیران و غنیمت هاى فراوانى به دست آورده و با پیروزى شکوهمند به مدینه بازگشت نمود. | ||
| + | |||
| + | پس از بازگشت به مدینه، زخمى که در جنگ احد بر بدن ابوسلمه اصابت کرده بود، دوباره سر باز کرد و به شدت وى را رنج مى داد تا این که در [[ماه جمادی الثانی|جمادى الآخر]] همان سال بدرود حیات گفت. همسرش [[ام سلمه]] که از زنان باتقوا و دوستدار [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله و [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام بود، پس از شهادت [[ابوسلمه مخزومی|ابوسلمه]]، افتخار همسرى با رسول خدا صلى الله علیه و آله را پیدا کرد و در ماه [[شوال]] سال پنجم هجرى به عقد ازدواج آن حضرت در آمد.<ref> المغازی (واقدی)، ج ۱، ص ۳۴۱.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * روز شمار تاریخ اسلام، سید تقی واردی، جلد اول، (ماه محرم). | |
| + | |||
| + | == مطالب مرتبط == | ||
| + | |||
| + | * [[ابوسلمه مخزومی]] | ||
[[رده:وقایع ماه محرم]] | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
| − | [[رده:سال | + | [[رده:سال ۴ هجری قمری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۳
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:1 محرم |
| سال 4 هجری قمری |
«سریه ابوسلمة بن عبدالاسد» به فرماندهی «ابوسلمة بن عبدالأسد» پس از غزوه احد و در مقابل هجوم قبیله بنى اسد به مدینه واقع شد، که شکست مشرکین و پیروزى سپاه اسلام را دربر داشت.
جریان سریه ابوسلمة
مدتی پس از جنگ احد، دشمنان اسلام احساس کردند که پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و مسلمانان رو به ضعف و ناتوانى رفته و مى توان با هجوم دیگران آنان را نابود کرد و شهر مدینه را با دارایى و ساکنانش را به غنیمت گرفت. به همین جهت در گوشه و کنار شبه جزیره، به ویژه در میان قبایل نزدیک به مدینه، تحرکاتى به وجود آمد و برخى از آنان براى نبرد با مسلمانان آماده گردیدند.
مردان قبیله بنى اسد، از جمله آنانى بودند که به خیال خام خود در صدد نبرد با مسلمانان بر آمدند. طلیحه و سلمه پسران خویلد و از گردنکشان قبیله بنی‌اسد، جنگجویان بادیه‌نشین و مخالفان اسلام را برای نبرد با پیامبر صلی الله علیه و آله و مسلمانان مقیم مدینه، تحریک و تطمیع نمودند و در حدود ۳۰۰ تن از آنان را آماده هجوم به مدینه کردند، ولی پیش از حرکت آنان و انجام هر گونه عملیاتی، توطئه آنان به اطلاع پیامبر صلی الله علیه و آله رسید و آن حضرت برای خاموش کردن فتنه گردنکشان و کوتاه‌کردن دست مفسدان و طاغیان، یکی از صحابه دلیر خویش به نام "ابوسلمة بن عبدالأسد" را مأمور مبارزه با توطئه‌گران بنی‌اسد نمود.
ابوسلمه که در نبرد اُحد زخمی شده و پس از درمان و مراقبت‌های لازم بهبودی یافته بود، بار دیگر خود را برای نبردی بزرگ در سایه پرچم اسلام آماده کرد. وی در نخستین روز ماه محرم سال چهارم هجری، در رأس سپاهی با یکصد و پنجاه رزمنده عازم محل تجمع مفسده‌جویان اسدی شد. سپاه اسلام در مکانی به نام "قطن" در ناحیه "فید" با مشرکان روبرو شد و میان طرفین درگیری آغاز گردید و یک تن از مشرکان و یک تن از مسلمانان به نام مسعود بن عروة کشته شدند و تعدادی از مشرکان زخمی گردیدند.
در این نبرد دلاورى هاى ابوسلمه مخزومی، سعد بن ابى وقاص، ابوحذیفة بن عتبه و دیگر مجاهدان مسلمان، موجب پیروزى سپاه اسلام و ناتوانى و شکست مشرکان گردید. دشمنان اسلام که تاب مقاومت نیاورده بودند، به ناچار پراکنده شده و در نتیجه، گروه هجومى آنان از هم پاشید. سپاه اسلام، اسیران و غنیمت هاى فراوانى به دست آورده و با پیروزى شکوهمند به مدینه بازگشت نمود.
پس از بازگشت به مدینه، زخمى که در جنگ احد بر بدن ابوسلمه اصابت کرده بود، دوباره سر باز کرد و به شدت وى را رنج مى داد تا این که در جمادى الآخر همان سال بدرود حیات گفت. همسرش ام سلمه که از زنان باتقوا و دوستدار پیامبر صلى الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام بود، پس از شهادت ابوسلمه، افتخار همسرى با رسول خدا صلى الله علیه و آله را پیدا کرد و در ماه شوال سال پنجم هجرى به عقد ازدواج آن حضرت در آمد.[۱]
پانویس
- ↑ المغازی (واقدی)، ج ۱، ص ۳۴۱.
منابع
- روز شمار تاریخ اسلام، سید تقی واردی، جلد اول، (ماه محرم).
مطالب مرتبط
