محمود فرشچیان: تفاوت بین نسخه‌ها
(←تحصیلات) |
|||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| − | حاج غلامرضا، پسرش را برخلاف فرهنگ غالب آن زمان، به مدرسه متجدد گلبهار فرستاد. این مدرسه با شهریه ای که از خانواده ها دریافت می کرد و بر اساس پروگرام اروپا، اداره می شد. محمود نوجوان تا اخذ مقطع سیکل در این مدرسه، زیر نظر اساتیدی همچون، عدنانی، بهشتی و ضیاءالدین امامی مشغول به تحصیل بود<br> | + | حاج غلامرضا، پسرش را برخلاف فرهنگ غالب آن زمان، به مدرسه متجدد گلبهار فرستاد. این مدرسه با شهریه ای که از خانواده ها دریافت می کرد و بر اساس پروگرام اروپا، اداره می شد. محمود نوجوان تا اخذ مقطع سیکل در این مدرسه، زیر نظر اساتیدی همچون، عدنانی، بهشتی و ضیاءالدین امامی مشغول به تحصیل بود.<br> |
| − | فرشچیان در سال ۱۳۲۴ شمسی به هنرستان هنرهای زیبای اصفهان رفت و از وجود استاد بهادری استفاده های بسیار کرد و با رنگ‌ها و ابزار نقاشی آشنا شد. | + | فرشچیان در سال ۱۳۲۴ شمسی به هنرستان هنرهای زیبای اصفهان رفت و از وجود استاد بهادری استفاده های بسیار کرد و با رنگ‌ها و ابزار نقاشی آشنا شد.<ref>محمود فرشچیان برگزیده آثار یونسکو، ص ۱۷۲.</ref> |
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۳
محمود فرشچیان (1308 - ش) استاد مسلم نگارگری معاصر ایران، یکی از پدیده های هنر در عصر حاضر است. ایشان در طراحی و شناخت و به کارگیری رنگ ها، فوق العاده قدرتمند بوده و استواری خطوط قلم گیری و محتوای آثارش، او را در جهان پرآوازه ساخته است. آثار استاد بیشتر از ادبیات عرفانی و باورهای مذهبی الهام گرفته اند. تابلوهایی با مضامین حادثه کربلا، همچون: عصر عاشورا، شام غریبان و حضرت عباس علیه السلام و نیز طراحی و نظارت بر ساخت ضریح های امام رضا و امام حسین علیهماالسلام از برجسته‌ترین کارهای هنری استاد است.
تولد
در سال 1308 شمسی در محله احمدآباد اصفهان و منزل حاج غلامرضا فرش فروش، پسری بدنیا آمد که نامش را محمود گذاشتند. روحیه هنری و علاقه بسیار پدر به هنر، از همان کودکی شور و شوق نقاشی را در محمود نهادینه کرد.ایشان در شرح این روحیه می گوید:
«از کودکی انسانی درونگرا بودم. از همسالان خود کمتر رغبت به بازی داشتم و سعی داشتم خود را به کاری مشغول کنم. گچبری‌های سرستون‌ها و بخاری‌ها و دیوارهای منزل ما و نقوش بعضی از تابلوها، ذهن مرا به خود مشغول می‌داشتند. پدرم بازرگان فرش‌های اصیل ایرانی بود و طراحان و نقاشان قالی، کارهای خود را به ایشان ارائه می‌دادند. گاهی همراه پدرم به کارگاه آن هنرمندان می‌رفتم و از همان خردسالی از آن نقوش و رنگ‌ها، غرق در حیرت می‌شدم و خطوط موازی و مدوری که با دست‌های پرقدرت آنان بر صفحه کاغذ نقش می‌بستند، مرا به اعجاب و شگفتی وامی‌داشتند. روحیه عشق به هنر در همان زمان در من تقویت شد.»[۱]
تحصیلات
حاج غلامرضا، پسرش را برخلاف فرهنگ غالب آن زمان، به مدرسه متجدد گلبهار فرستاد. این مدرسه با شهریه ای که از خانواده ها دریافت می کرد و بر اساس پروگرام اروپا، اداره می شد. محمود نوجوان تا اخذ مقطع سیکل در این مدرسه، زیر نظر اساتیدی همچون، عدنانی، بهشتی و ضیاءالدین امامی مشغول به تحصیل بود.
فرشچیان در سال ۱۳۲۴ شمسی به هنرستان هنرهای زیبای اصفهان رفت و از وجود استاد بهادری استفاده های بسیار کرد و با رنگ‌ها و ابزار نقاشی آشنا شد.[۲]
