ذاکر اهل البیت: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} يادآورنده، كسى كه از مصايب اهل بيت مى‌گويد و مردم را مىگريا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
ذكر و ياد ائمه و شهداى [[كربلا]]، مورد تشويق امامان بود و خودشان همواره از ذاكران و احياگران حادثه كربلا و مظلوميت اهل بيت بودند و بر آن مى‌گريستند. | ذكر و ياد ائمه و شهداى [[كربلا]]، مورد تشويق امامان بود و خودشان همواره از ذاكران و احياگران حادثه كربلا و مظلوميت اهل بيت بودند و بر آن مى‌گريستند. | ||
| − | [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: «من ذكرنا عنده ففاضت عيناه حرم الله وجهه على النار؛<ref>[[بحارالانوار]]، ج 44، ص 285.</ref> هر كس كه نزد او ياد شويم و چشمانش اشك آلود شود، خداوند چهره‌اش را بر آتش حرام | + | [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: «من ذكرنا عنده ففاضت عيناه حرم الله وجهه على النار؛<ref>[[بحارالانوار]]، ج 44، ص 285.</ref> هر كس كه نزد او ياد شويم و چشمانش اشك آلود شود، خداوند چهره‌اش را بر آتش حرام مى‌كند». |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۰۵
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
يادآورنده، كسى كه از مصايب اهل بيت مى‌گويد و مردم را مى‌گرياند، چه مداح باشد و چه واعظ و منبرى. «ذاكر اهل بيت»، عنوانى افتخارآميز است براى آنان كه با مداحى و مرثيه‌خوانى، نام و ياد و فضايل و مظلوميت هاى خاندان پيامبر را زنده نگه مى‌دارند و نقشه دشمنان را در به فراموشى سپردن ظلم هاى خود به دودمان رسالت، خنثى مى‌سازند.
ذكر و ياد ائمه و شهداى كربلا، مورد تشويق امامان بود و خودشان همواره از ذاكران و احياگران حادثه كربلا و مظلوميت اهل بيت بودند و بر آن مى‌گريستند.
امام صادق علیه السلام فرمود: «من ذكرنا عنده ففاضت عيناه حرم الله وجهه على النار؛[۱] هر كس كه نزد او ياد شويم و چشمانش اشك آلود شود، خداوند چهره‌اش را بر آتش حرام مى‌كند».
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 44، ص 285.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
