حسنیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
+
'''«حُسنیه»''' (زنده در ۱۹۳ ق)، از زنان عالم، عارف، متکلم و حکیم ایرانى تبار در قرن دوم هجری بود که به اسارت مسلمانان درآمد. بعضى او را تربیت شده‌ى خاندان [[عصمت]] و طهارت علیهم السلام دانسته‌اند که از محضر [[امام صادق]] علیه السلام بخصوص بهره‌مند گردیده است.
  
'''''حسنیه'''''
+
حُسنیه در اخبار مذاهب چهارگانه [[اهل سنت|عامه]] و [[علم کلام|علم کلام]] وقوف کامل داشته است. وى در حضور [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]]، با شیخ ابواسحاق نظّام معتزلى و [[محمد بن ادریس شافعی|محمد بن ادریس شافعى]] و ابویوسف قاضى، مناظره کرد و بر آنها پیروز شد.
  
قرن: 2
+
شیخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در «احیاء الداثر» هنگام شرح حال شیخ ابراهیم استرآبادى مى‌نویسد: وى در ۹۸۵ قمری در سفر [[حج]]، رساله‌ى این مناظره را نزد بعضى از [[سادات]] علوى [[دمشق]] یافت و به [[ایران]] آورد و به نام شاه طهماسب ترجمه کرد.
  
(ز 193 ق)
+
در این رابطه، رساله ای به نام «مکالمات حُسنیه در مسئله امامت» به [[ابوالفتوح رازی]] صاحب «[[روض الجنان و روح الجنان (کتاب)|روض الجنان و روح الجنان]]» منسوب شده است. البته برخی در انتساب این رساله به ابوالفتوح رازی تردید کرده اند؛ اما [[علامه مجلسى|علامه مجلسی]] بر آن اعتماد کرده و این رساله را به زبان فارسی برگردانیده و در آخر کتاب «[[حلیة المتقین (کتاب)|حلیة المتقین]]» خود آن را درج کرده است.
 
 
دانشمند، عارف، متكلم و حكیم. وى از زنان ایرانى تبار بود كه به اسارت مسلمانان درآمد و بعضى او را تربیت شده‌ى خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام دانسته‌اند كه از محضر [[امام صادق]] علیه السلام بخصوص بهره‌مند گردیده است.
 
 
 
وى در اخبار مذاهب چهارگانه عامه و علم كلام وقوف كامل داشته است. حسنیه در حضور هارون‌الرشید با شیخ ابواسحاق نظام معتزلى و محمد بن ادریس شافعى و ابویوسف قاضى مناظره كرد و بر آنها پیروز شد.
 
 
 
شیخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در «احیاء الداثر» هنگام شرح حال شیخ ابراهیم استرآبادى مى‌نویسد: وى در 985 ق در سفر [[حج]] رساله‌ى این مناظره را نزد بعضى از سادات علوى [[دمشق]] یافت و به ایران آورد و به نام شاه طهماسب ترجمه كرد.
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج2، ص270.
 
 
  
 +
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۲، ص۲۷۰.
 +
*"حُسنیّه، کنیز مدافع حریم امامت"، مجله پیام زن، اردیبهشت ۱۳۸۲، شماره ۱۳۴.
 +
 
[[رده:علمای قرن دوم]]
 
[[رده:علمای قرن دوم]]
 
[[رده:زنان نمونه قرن دوم]]
 
[[رده:زنان نمونه قرن دوم]]
 
[[رده:عارفان]]
 
[[رده:عارفان]]
 
[[رده:متکلمان]]
 
[[رده:متکلمان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۶

«حُسنیه» (زنده در ۱۹۳ ق)، از زنان عالم، عارف، متکلم و حکیم ایرانى تبار در قرن دوم هجری بود که به اسارت مسلمانان درآمد. بعضى او را تربیت شده‌ى خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام دانسته‌اند که از محضر امام صادق علیه السلام بخصوص بهره‌مند گردیده است.

حُسنیه در اخبار مذاهب چهارگانه عامه و علم کلام وقوف کامل داشته است. وى در حضور هارون‌الرشید، با شیخ ابواسحاق نظّام معتزلى و محمد بن ادریس شافعى و ابویوسف قاضى، مناظره کرد و بر آنها پیروز شد.

شیخ آقا بزرگ تهرانى در «احیاء الداثر» هنگام شرح حال شیخ ابراهیم استرآبادى مى‌نویسد: وى در ۹۸۵ قمری در سفر حج، رساله‌ى این مناظره را نزد بعضى از سادات علوى دمشق یافت و به ایران آورد و به نام شاه طهماسب ترجمه کرد.

در این رابطه، رساله ای به نام «مکالمات حُسنیه در مسئله امامت» به ابوالفتوح رازی صاحب «روض الجنان و روح الجنان» منسوب شده است. البته برخی در انتساب این رساله به ابوالفتوح رازی تردید کرده اند؛ اما علامه مجلسی بر آن اعتماد کرده و این رساله را به زبان فارسی برگردانیده و در آخر کتاب «حلیة المتقین» خود آن را درج کرده است.

منابع