حسنیه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''''حسنیه''''' قرن: 2 (ز 193 ق) دانشمند، عارف، مت...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''«حُسنیه»''' (زنده در ۱۹۳ ق)، از زنان عالم، عارف، متکلم و حکیم ایرانى تبار در قرن دوم هجری بود که به اسارت مسلمانان درآمد. بعضى او را تربیت شده‌ى خاندان [[عصمت]] و طهارت علیهم السلام دانسته‌اند که از محضر [[امام صادق]] علیه السلام بخصوص بهره‌مند گردیده است. | |
| − | + | حُسنیه در اخبار مذاهب چهارگانه [[اهل سنت|عامه]] و [[علم کلام|علم کلام]] وقوف کامل داشته است. وى در حضور [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]]، با شیخ ابواسحاق نظّام معتزلى و [[محمد بن ادریس شافعی|محمد بن ادریس شافعى]] و ابویوسف قاضى، مناظره کرد و بر آنها پیروز شد. | |
| − | + | شیخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در «احیاء الداثر» هنگام شرح حال شیخ ابراهیم استرآبادى مى‌نویسد: وى در ۹۸۵ قمری در سفر [[حج]]، رساله‌ى این مناظره را نزد بعضى از [[سادات]] علوى [[دمشق]] یافت و به [[ایران]] آورد و به نام شاه طهماسب ترجمه کرد. | |
| − | + | در این رابطه، رساله ای به نام «مکالمات حُسنیه در مسئله امامت» به [[ابوالفتوح رازی]] صاحب «[[روض الجنان و روح الجنان (کتاب)|روض الجنان و روح الجنان]]» منسوب شده است. البته برخی در انتساب این رساله به ابوالفتوح رازی تردید کرده اند؛ اما [[علامه مجلسى|علامه مجلسی]] بر آن اعتماد کرده و این رساله را به زبان فارسی برگردانیده و در آخر کتاب «[[حلیة المتقین (کتاب)|حلیة المتقین]]» خود آن را درج کرده است. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | [[ | + | *[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۲، ص۲۷۰. |
| + | *"حُسنیّه، کنیز مدافع حریم امامت"، مجله پیام زن، اردیبهشت ۱۳۸۲، شماره ۱۳۴. | ||
| + | |||
[[رده:علمای قرن دوم]] | [[رده:علمای قرن دوم]] | ||
| + | [[رده:زنان نمونه قرن دوم]] | ||
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] | ||
[[رده:متکلمان]] | [[رده:متکلمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۶
«حُسنیه» (زنده در ۱۹۳ ق)، از زنان عالم، عارف، متکلم و حکیم ایرانى تبار در قرن دوم هجری بود که به اسارت مسلمانان درآمد. بعضى او را تربیت شده‌ى خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام دانسته‌اند که از محضر امام صادق علیه السلام بخصوص بهره‌مند گردیده است.
حُسنیه در اخبار مذاهب چهارگانه عامه و علم کلام وقوف کامل داشته است. وى در حضور هارون‌الرشید، با شیخ ابواسحاق نظّام معتزلى و محمد بن ادریس شافعى و ابویوسف قاضى، مناظره کرد و بر آنها پیروز شد.
شیخ آقا بزرگ تهرانى در «احیاء الداثر» هنگام شرح حال شیخ ابراهیم استرآبادى مى‌نویسد: وى در ۹۸۵ قمری در سفر حج، رساله‌ى این مناظره را نزد بعضى از سادات علوى دمشق یافت و به ایران آورد و به نام شاه طهماسب ترجمه کرد.
در این رابطه، رساله ای به نام «مکالمات حُسنیه در مسئله امامت» به ابوالفتوح رازی صاحب «روض الجنان و روح الجنان» منسوب شده است. البته برخی در انتساب این رساله به ابوالفتوح رازی تردید کرده اند؛ اما علامه مجلسی بر آن اعتماد کرده و این رساله را به زبان فارسی برگردانیده و در آخر کتاب «حلیة المتقین» خود آن را درج کرده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۲، ص۲۷۰.
- "حُسنیّه، کنیز مدافع حریم امامت"، مجله پیام زن، اردیبهشت ۱۳۸۲، شماره ۱۳۴.
