دعای نور/متن دعا: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ دعاي نور/متن دعا را به دعای نور/متن دعا منتقل کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | حضرت فاطمه ( | + | [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]] (علیهاالسلام) فرمود: اگر می خواهی تا زنده هستی، از بیماری «تب» اذیت نبینی، پیوسته این دعا را بخوان. |
| − | سلمان می گوید: گفتم: ای مولای من، آن دعا را به من بیاموز. | + | [[سلمان فارسی|سلمان]] می گوید: گفتم: ای مولای من، آن دعا را به من بیاموز. او می افزاید: حضرت فاطمه (علیهاالسلام) این دعای حفظ کننده را به من آموخت: |
| − | + | <I>بِسْمِ اللّهِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ</I> | |
| − | <I>بِسْمِ اللّهِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ | ||
| − | به نام | + | به نام خدای نور (عالم) به نام خدای نور نور (جهان هستى) به نام خدا که نورى است فوق نور |
| − | <I>الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُورِ بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ | + | <I>بِسْمِ اللّهِ</I> <I>الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُورِ بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَْ النُّورِ</I> |
| − | + | به نام خدایى که تدبیر کننده کارها است به نام خدایى که نور (عالم) را از نور (خود) آفرید | |
| − | <I>الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَ اَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ | + | <I>اَلْحَمْدُلِلّهِ</I> <I>الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَ اَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ</I> |
| − | + | ستایش خاص خدایى است که آفرید نور را از نور و نازل فرمود نور را بر [[طور سینا|کوه طور]] | |
| − | <I>مَسْطُورٍ فى رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ عَلى | + | <I>فى کتابٍ</I> <I>مَسْطُورٍ فى رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ عَلى نَبِی مَحْبُورٍ</I> |
| − | نوشته شده و ورقه اى گشوده به اندازه | + | در میان نامه نوشته شده و ورقه اى گشوده به اندازه معین بر پیامبرى دانشمند |
| − | <I>الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ | + | <I>اَلْحَمْدُلِلّهِ</I> <I>الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْکورٌ وَ بِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَ عَلَى السَّرّاَّءِ وَ الضَّرّاَّءِ</I> <I>مَشْکورٌ</I> |
| − | + | ستایش خاص خدایى است که او به عزت و شوکت یاد شده و به فخر مشهور است و در هر حال در خوشى و ناخوشى سپاسگزارى شده | |
| − | <I> | + | <I>وَ صَلَّى اللّهُ عَلى سَیدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ</I> |
| − | + | و درود خدا بر آقاى ما محمد و آل پاکیزه اش باد. | |
| − | سلمان می گوید: این دعا را من به بیش از صد نفر از مردم مدینه و مکه که گرفتار | + | [[سلمان فارسی|سلمان]] می گوید: این دعا را من به بیش از صد نفر از مردم [[مدینه]] و [[مکه]] که گرفتار «تب» بودند آموختم، و همه با عنایت خداوندی، از بیماری بهبودی یافتند.<ref> بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۶۶ و ۶۸ و ج ۲۲، ص ۳۵۲؛ نفس الرحمن، ص ۳۳۹؛ مهج الدعوات، ص ۷؛ دلائل الامامة، ص ۱۰۸. </ref> |
| − | + | ==پانویس== | |
| − | |||
| − | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *[[بحارالأنوار (کتاب)|بحارالانوار]]، علامه مجلسی، در دسترس در [http://www.hawzah.net/fa/book/bookview/45266/23424 پایگاه اطلاع رسانی حوزه]. |
| − | + | *[[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، شیخ عباس قمی، انتشارات گلگشت، چاپ سوم، تهران ۱۳۸۷، ص۲۳۱. | |
| − | |||
[[رده:متن ادعیه]] | [[رده:متن ادعیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۴
حضرت فاطمه (علیهاالسلام) فرمود: اگر می خواهی تا زنده هستی، از بیماری «تب» اذیت نبینی، پیوسته این دعا را بخوان. سلمان می گوید: گفتم: ای مولای من، آن دعا را به من بیاموز. او می افزاید: حضرت فاطمه (علیهاالسلام) این دعای حفظ کننده را به من آموخت:
بِسْمِ اللّهِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ
به نام خدای نور (عالم) به نام خدای نور نور (جهان هستى) به نام خدا که نورى است فوق نور
بِسْمِ اللّهِ الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُورِ بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَْ النُّورِ
به نام خدایى که تدبیر کننده کارها است به نام خدایى که نور (عالم) را از نور (خود) آفرید
اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَ اَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ
ستایش خاص خدایى است که آفرید نور را از نور و نازل فرمود نور را بر کوه طور
فى کتابٍ مَسْطُورٍ فى رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ عَلى نَبِی مَحْبُورٍ
در میان نامه نوشته شده و ورقه اى گشوده به اندازه معین بر پیامبرى دانشمند
اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْکورٌ وَ بِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَ عَلَى السَّرّاَّءِ وَ الضَّرّاَّءِ مَشْکورٌ
ستایش خاص خدایى است که او به عزت و شوکت یاد شده و به فخر مشهور است و در هر حال در خوشى و ناخوشى سپاسگزارى شده
وَ صَلَّى اللّهُ عَلى سَیدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ
و درود خدا بر آقاى ما محمد و آل پاکیزه اش باد.
سلمان می گوید: این دعا را من به بیش از صد نفر از مردم مدینه و مکه که گرفتار «تب» بودند آموختم، و همه با عنایت خداوندی، از بیماری بهبودی یافتند.[۱]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۶۶ و ۶۸ و ج ۲۲، ص ۳۵۲؛ نفس الرحمن، ص ۳۳۹؛ مهج الدعوات، ص ۷؛ دلائل الامامة، ص ۱۰۸.
منابع
- بحارالانوار، علامه مجلسی، در دسترس در پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، انتشارات گلگشت، چاپ سوم، تهران ۱۳۸۷، ص۲۳۱.
