سید عمیدی

مجدالدین بن ابوالفوارس سید عبدالمطلب عمیدی (م، ۷۵۴ ق)، یکی از علمای بزرگ شیعه در شهر حله در قرن هشتم هجری بود. عمیدی سیدی جلیل القدر، با فضیلت و عالی مقام بود و مردم زمانش او را تکریم می نمودند. وی از احفاد حضرت سجاد علیه السلام بود.

تحصیلات

سید عمیدی متولد نیمه شعبان سال ۶۸۱ قمری است. او از کودکی و جوانی در مسیر علم و کسب فضائل بود و از محضر پدر و دائی عزیزش علامه حلی سالها کسب فضل نمود تا خود به درجه استادی رسید. وی در فقه، اصول، حدیث، کلام، تفسیر و ادبیات عرب مهارت داشت. عمیدی یکی از اساتید شهید اول علیه الرحمه است.

تألیفات

مجدالدین به اغلب کتب علامه حلی شرح یا حاشیه داشت که از آن جمله است:

• شرح مبادی الاصول،
• منیة اللبیت در شرح تهذیب الاصول،
• کنز الفواید در حل مشکلات قواعد علامه،
• تبصرة الطالبین در شرح نهج المسترشدین،
• شرح انوار الملکوت فی شرح الیاقوت.

وفات

سید عمیدی در شب دهم شعبان سال ۷۵۴ قمری وفات نمود. سنوات عمر او بیشتر به حله گذشت و در اواخر عمر دربغداد وفات نمود و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

منابع

• پایگاه شعائر