منابع و پی نوشتهای ضعیف
جامعیت مقاله رعایت نشده است
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

سدرة المنتهى: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} سدرة المنتهى، درختى است در انتهاى بهشت كه عل...' ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 +
{{ضعیف}}
  
سدرة المنتهى، درختى است در انتهاى بهشت كه علم اوّلين و آخرين به آن منتهى شده و از آن عبور نمى كند. <ref> النّهايه، ابن اثير، ج ص 353. </ref> و كسى حتّى فرشتگان و ديگران به ماوراى آن آگاهى ندارند. <ref> الكشاف، ج ص 421. </ref> مكان آن درخت، در سمت راست عرش، فوق آسمان هفتم است. <ref> روح المعانى، ج 15، جزء 27، ص 77؛ مجمع البيان، ج 9 - 10، ص265. </ref>
+
'''سدرة المنتهى'''، از تعابیر [[قرآن|قرآنی]] {{متن قرآن|«عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ»}} ([[سوره نجم|نجم]]/۱۴) و نام درختى است در انتهاى [[بهشت]] که علم اوّلین و آخرین به آن منتهى شده و از آن عبور نمى کند<ref> النّهایه، ابن اثیر، ج ۲، ص ۳۵۳. </ref> و کسى حتّى [[فرشتگان]] و دیگران به ماوراى آن آگاهى ندارند.<ref> الکشاف، ج ۴، ص ۴۲۱. </ref> مکان آن درخت، در سمت راست [[عرش]]، فوق آسمان هفتم است.<ref> روح المعانى، ج ۱۵، جزء ۲۷، ص ۷۷؛ مجمع البیان، ج ۹ - ۱۰، ص۲۶۵. </ref>
  
«عِندَ سِدرَةِ المُنتَهى» 14/نجم
+
<br />
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
* [[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۶، صفحه ۱۷۷ .
  
فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 177 .
+
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= ضعیف
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= متوسط
 +
|رده= دارد
 +
}}
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


سدرة المنتهى، از تعابیر قرآنی «عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ» (نجم/۱۴) و نام درختى است در انتهاى بهشت که علم اوّلین و آخرین به آن منتهى شده و از آن عبور نمى کند[۱] و کسى حتّى فرشتگان و دیگران به ماوراى آن آگاهى ندارند.[۲] مکان آن درخت، در سمت راست عرش، فوق آسمان هفتم است.[۳]


پانویس

  1. النّهایه، ابن اثیر، ج ۲، ص ۳۵۳.
  2. الکشاف، ج ۴، ص ۴۲۱.
  3. روح المعانى، ج ۱۵، جزء ۲۷، ص ۷۷؛ مجمع البیان، ج ۹ - ۱۰، ص۲۶۵.

منابع