مسجد براثا: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | '''مسجد | + | {{شناسنامه مکان |
| − | + | |تصویر=[[پرونده:Borasa.jpg|300px]] | |
| − | + | |کشور=عراق | |
| + | |شهر=میانه راه‌كاظمین -بغداد | ||
| + | |نقشه=[[پرونده:عراق مسجد براثا.PNG|300px]] | ||
| + | |طول="39.1'21°44 | ||
| + | |عرض="23.8'21°33 | ||
| + | |گوگل مپ=https://goo.gl/maps/jgcAqg5ca64R7Hu38 | ||
| + | }} | ||
| + | '''مسجد بُراثا''' یکی از مساجد مهم و معروف [[عراق]] است که در میانه راه [[کاظمین]] - [[بغداد]] در محله‌اى به همین نام واقع است. این [[مسجد]] هم پیشینه تاریخی پیش از [[اسلام]] دارد و هم پس از ظهور اسلام مورد عنایت ویژه قرار گرفته است.<ref>محمدجواد مروجی طبسی، مسجد براثا، فرهنگ کوثر، زمستان ۱۳۸۶، شماره ۷۲، صفحه ۷۹.</ref> بنابر روایات تاریخى، [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] علیه السلام هنگام بازگشت از جنگ با [[خوارج]] در [[نهروان]]، در این مکان [[نماز]] خوانده است. | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
| − | محله براثا که مسجد براثا در آن قرار دارد | + | محله براثا که مسجد براثا در آن قرار دارد کهن‌تر از شهر بغداد است و در اصل روستایى با فاصله حدود ۳ کیلومتر از مرکز بغداد تاریخى بوده که با تأسیس و توسعه بغداد به صورت محله‌ای از محلات آن درآمده است.<ref>دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، مدخل "براثا" از مریم صادقى.</ref> [[علامه مجلسى|علامه مجلسی]] از قول [[شهید اول]] در کتاب «ذکری» آورده است: «یکی از مساجد شریف، براثاست که در جهت غرب بغداد قرار دارد». و خودش گفته است: «این مسجد در حال حاضر موجود است، و نزدیک میانه راه بغداد و کاظمین قرار گرفته است». <ref>بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۹۹، ص۲۹</ref> |
| − | |||
| − | در | + | ==احداث مسجد براثا== |
| + | مطابق با نقلهای تاریخی در محل این مسجد در ابتدا صومعه ای قرار داشته است و پس از مسلمان شدن راهب ساکن در آن صومعه به نام حباب به دست [[امام علی علیه السلام|امیرمومنان]] علیه السلام، حضرت به او دستور فرمود تا محل صومعه را به مسجدی تبدیل کند و آن را به نام بانی اول همین صومعه که ابوشعیب براثی نام داشت، به نام براثا نامگذاری کند. | ||
| − | + | ==فضائل مسجد براثا== | |
| + | مسجد براثا در نزد [[شیعه]] فضیلتی خاص دارد. [[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] به تفصیل فضیلت آن را بیان نموده است و می گوید: بدان که مسجد براثا از مساجد معروف و متبرک است و در بین بغداد و کاظمین در راه زائران واقع شده ولى غالباً از فیض آن محروم بوده و با همه فضایل و شرافتى که براى آن نقل شده مورد بى‌اعتنایى است.<ref>مفاتیح الجنان، انتشارات گلستان ادب، ۱۳۸۰، چاپ اول، ص۸۰۵.</ref> | ||
| − | |||
===پیش از اسلام=== | ===پیش از اسلام=== | ||
| − | ''' | + | '''۱. عبادتگاه انبیای الهی:''' |
| − | در روایات متعددی آمده است که در این مکان مقدس [[پیامبران]] نماز گزارده اند و از [[امام محمدباقر|امام باقر]] علیه السلام نقل شده که فرمود: ما یافتیم که در این مکان پیش از این، حضرت عیسی علیه السلام نماز خوانده است و در روایت دیگری آمده است که [[حضرت ابراهیم]] خلیل الله نماز گزارده است. | + | در روایات متعددی آمده است که در این مکان مقدس [[پیامبران]] نماز گزارده اند و از [[امام محمدباقر|امام باقر]] علیه السلام نقل شده که فرمود: ما یافتیم که در این مکان پیش از این، [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت عیسی]] علیه السلام نماز خوانده است و در روایت دیگری آمده است که [[حضرت ابراهیم]] خلیل الله نماز گزارده است. |
| − | امیرمومنان علیه السلام به حباب ـ یعنی همان راهبی که از صومعه بیرون آمده و به گفتگو با وی پرداخته بود ـ فرمود: به تو بگویم که چه کسی دیگر در اینجا نماز گزارده؟ گفت: آری. حضرت فرمود: ابراهیم خلیل الله.<ref>مستدرک الوسائل، | + | امیرمومنان علیه السلام به حباب ـ یعنی همان راهبی که از صومعه بیرون آمده و به گفتگو با وی پرداخته بود ـ فرمود: به تو بگویم که چه کسی دیگر در اینجا نماز گزارده؟ گفت: آری. حضرت فرمود: ابراهیم خلیل الله.<ref>مستدرک الوسائل، ج۳، ص۴۳۰.</ref> |
| − | ''' | + | '''۲. بودن قبر پیغمبری در آنجا:''' |
| − | هنگامی که امیرمؤمنان در این سرزمین فرود آمد، فرمود: اینجا قبر پیامبری از پیامبران الهی است. [[شیخ عباس قمی]] می گوید: | + | هنگامی که امیرمؤمنان در این سرزمین فرود آمد، فرمود: اینجا قبر پیامبری از پیامبران الهی است. [[شیخ عباس قمی]] می گوید: «شاید آن پیامبر [[حضرت یوشع]] علیه السلام باشد که شیخ مرحوم فرموده: قبرش در خارج [[کاظمین|کاظمین]] در قبله مسجد براثاست». |
| − | ''' | + | '''۳. خانه حضرت مریم:''' |
| − | از دیگر مواردی که به این سرزمین تقدس خاصی داده است، این که حضرت مریم مادر حضرت عیسی علیه السلام در این مکان زیسته است. امیرمومنان علیه السلام در این خصوص فرموده است: «ارض براثا هذه بیت مریم؛ این سرزمین خانه مریم بوده». | + | از دیگر مواردی که به این سرزمین تقدس خاصی داده است، این که [[حضرت مریم]] مادر حضرت عیسی علیه السلام در این مکان زیسته است. امیرمومنان علیه السلام در این خصوص فرموده است: «ارض براثا هذه بیت مریم؛ این سرزمین خانه مریم بوده». |
| − | ''' | + | '''۴. زادگاه حضرت عیسی علیه السلام:''' |
| − | یکی از افتخارات بزرگ این سرزمین این است که در آن پیامبر بزرگی همچون حضرت عیسی علیه السلام متولد شده، بلکه یکی از آیات الهی در این سرزمین رخ داده است. در [[قرآن]] آمده که وقتی سخن درباره مادر عیسی شدت یافت، حضرت مریم ضمن سکوت به گهواره اشاره کرد که عیسی علیه السلام در گهواره لب به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم. او کتاب (آسمانی) به من داد و مرا پیامبر قرار داد». | + | یکی از افتخارات بزرگ این سرزمین این است که در آن پیامبر بزرگی همچون [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت عیسی]] علیه السلام متولد شده، بلکه یکی از آیات الهی در این سرزمین رخ داده است. در [[قرآن]] آمده که وقتی سخن درباره مادر عیسی شدت یافت، حضرت مریم ضمن سکوت به گهواره اشاره کرد که عیسی علیه السلام در گهواره لب به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم. او کتاب (آسمانی) به من داد و مرا پیامبر قرار داد». |
| − | ''' | + | '''۵. محل چشمه شیرین تر از عسل:''' |
در این سرزمین چشمه ای شیرین تر از عسل وجود دارد که شاید مانند آن در جای دیگری یافت نشود. این چشمه همان آب گوارایی بود که خداوند برای مریم پدید آورد.<ref>مفاتیح الجنان، همان.</ref> | در این سرزمین چشمه ای شیرین تر از عسل وجود دارد که شاید مانند آن در جای دیگری یافت نشود. این چشمه همان آب گوارایی بود که خداوند برای مریم پدید آورد.<ref>مفاتیح الجنان، همان.</ref> | ||
| سطر ۳۹: | سطر ۴۶: | ||
===پس از اسلام=== | ===پس از اسلام=== | ||
| − | + | '''۱. محل اقامت چهار روزه امیرمومنان علیه السلام:''' | |
| − | در [[صفر]] سال | + | در [[صفر]] سال ۳۸ هجری هنگامی که امیرمؤمنان از سرکوب [[خوارج]] در نهروان فارغ شد، راه [[کوفه]] را در پیش گرفت و در سر راه خویش به این سرزمین رسید و راهبی را دید که در صومعه خود مشغول [[عبادت]] است. آن حضرت به سپاهیان خود فرمود تا در آن مکان فرود آیند. وقتی که راهب نگاهش به سپاهیان افتاد، پیش آمد و با فرمانده نیروها به گفتگو پرداخت. |
در اینجا نقل های تاریخی متفاوت است: اولین برخورد وی با امیرمومنان علیه السلام چگونه بوده است؟ آیا او با شناخت قبلی نزد آن حضرت رفت؟ و یا درخواست کرد تا منطقه را ترک گویند؛ چون در آن سرزمین به جز وصی پیامبر با سپاهیانش فرود نمی آیند؟ | در اینجا نقل های تاریخی متفاوت است: اولین برخورد وی با امیرمومنان علیه السلام چگونه بوده است؟ آیا او با شناخت قبلی نزد آن حضرت رفت؟ و یا درخواست کرد تا منطقه را ترک گویند؛ چون در آن سرزمین به جز وصی پیامبر با سپاهیانش فرود نمی آیند؟ | ||
| − | [[شیخ طوسی]] در امالی از [[امام محمدباقر|امام باقر]] علیه السلام نقل کرده که فرمود: وقتی که امیرمؤمنان از جنگ [[خوارج]] برگشت، از سرزمین زوراء عبور کرد. به مردم گفت: | + | [[شیخ طوسی]] در «[[الأمالی شیخ طوسی (کتاب)|امالی]]» از [[امام محمدباقر|امام باقر]] علیه السلام نقل کرده که فرمود: وقتی که امیرمؤمنان از جنگ [[خوارج]] برگشت، از سرزمین زوراء عبور کرد. به مردم گفت: اینجا زوراء است. هر چه زودتر از این منطقه عبور کنید؛ چرا که بیم فرورفتن در این سرزمین بسیار زیاد است. پس لشکر به راه خود ادامه داد تا به سرزمین سواد رسید. ناگهان به راهبی برخورد کردند. حضرت به او فرمود: ای راهب! در این مکان فرود آییم؟ راهب گفت: با سپاهیانت در این سرزمین فرود نیا. حضرت فرمود: چرا؟ گفت: چون کسی در این سرزمین به همراه سپاهش فرود نمی آید، مگر آن که پیامبر باشد یا جانشین پیامبری که در راه خدا به جنگ می پردازد. این چیزی است که در کتابهایمان دیده ایم. امیرمومنان علیه السلام فرمود: من جانشین سید پیامبران و سید جانشینان هستم. راهب گفت: پس تو باید همان أصلح [[قریش]] و جانشین [[پیامبر اسلام|محمد]] باشی؟ حضرت فرمود: آری، من همانم. آنگاه راهب از صومعه خود پایین آمد و گفت: از هم اکنون شرایع [[اسلام]] را بر من بشناسان؛ چرا که وصف تو را در کتاب [[انجیل]] دیده ام و خوانده ام که تو در سرزمین براثا، خانه حضرت مریم و زمین حضرت عیسی علیه السلام فرود می آیی. امیرمؤمنان فرمود: بر جای خود بایست و از چیز دیگری ما را خبر نکن. |
| − | |||
| − | راهب گفت: با سپاهیانت در این سرزمین فرود نیا. حضرت فرمود: چرا؟ گفت: چون کسی در این سرزمین به همراه سپاهش فرود نمی آید، مگر آن که پیامبر باشد یا جانشین پیامبری که در راه خدا به جنگ می پردازد. این چیزی است که در کتابهایمان دیده ایم. امیرمومنان علیه السلام فرمود: من جانشین سید | ||
| − | + | '''۲. آشکار کردن چشمه مریم:''' | |
| − | + | سپس امیرمؤمنان چند قدمی راه رفت و پای خود را به شدت به موضعی کوبید که ناگاه در زیر پای حضرت آب فواره زد. امام فرمود: این همان چشمه ای است که برای حضرت مریم از زمین جوشید. سپس فرمود: هفت ذراع دورتر از این، چاهی حفر کنید. آنان چنین کردند و سنگ سفید رنگی آشکار شد. حضرت فرمود: مریم سلام الله علیها حضرت عیسی علیه السلام را بر روی همین سنگ به دنیا آورد و در همین جا [[نماز]] خواند. سپس آن سنگ را در جانب [[قبله]] نصب کرد و به سوی آن نماز گزارد و چهار روز در آنجا اقامت کرد. | |
| − | + | '''۳. برگزاری نماز جماعت یکصد هزار نفری:''' | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
در مدتی که امیرمومنان علیه السلام در براثا توقف کرده بود، نمازهای جماعت بسیار باشکوهی برگزار می شد و سپاه امام علیه السلام، به ایشان اقتدا می کردند. | در مدتی که امیرمومنان علیه السلام در براثا توقف کرده بود، نمازهای جماعت بسیار باشکوهی برگزار می شد و سپاه امام علیه السلام، به ایشان اقتدا می کردند. | ||
| − | + | در گزارش دیگری هم چنین آمده است: | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | [[شیخ طوسی]] در [[تهذیب الأحكام (کتاب)|تهذیب]] از [[جابر ابن عبدالله انصاری|جابر بن عبدالله انصاری]] روایت کرده: هنگام بازگشت از جنگ [[خوارج]]، وقتی که به براثا رسیدیم، حضرت با سپاهیان خود که حدود یکصد هزار نفر بودند، [[نماز جماعت]] برگزار کرد. در این هنگام یک [[نصاری|نصرانی]] از صومعه خویش بیرون آمد و گفت: فرمانده این لشکر کیست؟ گفتیم: همین شخص (و به حضرت اشاره کردیم). او پیش آمد و بر حضرت سلام گفت و اظهار داشت: ای سید من! تو پیامبری؟ فرمود: خیر، پیامبر سید و آقایم بود که از دنیا رفته است. گفت: تو وصی پیامبری هستی؟ فرمود: آری. سپس فرمود: بنشین، برای چه چنین پرسشی کردی؟ گفت: این صومعه به سبب ارزش این مکان در اینجا ساخته شده. من در کتاب های آسمانی خوانده ام که کسی در این مکان با این سپاه عظیم نماز نمی خواند مگر آن که پیامبر یا جانشین پیامبری باشد و من آمده ام تا به دست تو مسلمان شوم. | |
| − | [[ابن شهر آشوب]] می نویسد: حباب پس از احداث مسجد براثا در کوفه به امیرمؤمنان ملحق شد و همچنان در آنجا حضور داشت تا این که امیرمؤمنان کشته شد. وی پس از شهادت علی علیه السلام به مسجد براثا برگشت. | + | [[ابن شهر آشوب]] می نویسد: حباب پس از احداث مسجد براثا در [[کوفه]] به امیرمؤمنان ملحق شد و همچنان در آنجا حضور داشت تا این که امیرمؤمنان کشته شد. وی پس از شهادت علی علیه السلام به مسجد براثا برگشت. |
| − | == | + | ==پیشگویی‌های ائمه علیهم السلام درباره براثا== |
| − | درباره مسجد براثا و سرزمین های اطراف آن از امیرمؤمنان و امام صادق علیهماالسلام چند پیشگویی نقل شده است که برخی از آنها به وقوع پیوسته و برخی دیگر هنوز به وقوع نپیوسته است. | + | درباره مسجد براثا و سرزمین های اطراف آن از [[امام علی علیه السلام|امیرمؤمنان]] و [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیهماالسلام چند پیشگویی نقل شده است که برخی از آنها به وقوع پیوسته و برخی دیگر هنوز به وقوع نپیوسته است. |
| − | + | ۱. در ملاقاتی که امیرمؤمنان در بدو ورود به سرزمین براثا با حباب داشتند، به وی فرمودند: بدان ای حباب که در کنار مسجد تو، شهری ساخته خواهد شد و ستمگران و جباران در آن زیاد خواهند شد. گناه در آن چنان رایج می شود که هر شب جمعه هفتاد هزار کار خلاف و نامشروع انجام خواهد شد. طغیان آن گروه ستمگر چنان بالا می گیرد که به این مسجد حمله ور می شوند و خرابش می کنند. پس اگر چنین کردند، سه سال از رفتن به خانه خدا منع خواهند شد و در برابر این گناهان، سبزیجاتشان به آتش کشیده می شود و خداوند مردی از اهل سفح را بر آنان مسلط خواهد کرد که بر شهری داخل نمی شود، مگر آن که آن شهر و مردمش را از بین ببرد. | |
| − | + | ۲. در پیشگویی دیگری، حضرت به حباب فرمود: این مسجد همچنان پابرجاست. پس اگر آن مسجد را خراب کردند و درختانش را قطع کردند، حوادث ناگواری بر آن مردم روی خواهد آورد. | |
| − | + | ۳. امام صادق علیه السلام نیز درباره زنده شدن گروهی از شهدا سخن به میان آورده است که معلوم نیست اینان در چه زمانی و در چه واقعه ای در حدود مسجد براثا به شهادت می رسند. به فرموده امام صادق علیه السلام: در روز [[قیامت]] ۱۲۰ هزار نفر از شهدا از آنجا زنده می شوند و به سوی محشر و رستاخیز حرکت می کنند. | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| سطر ۹۴: | سطر ۸۶: | ||
*[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4180/6178/65376 مسجد براثا، محمدجواد مروجی طبسی، فرهنگ كوثر، زمستان 1386، شماره 72]، بازیابی: 29 دی ماه 1391. | *[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4180/6178/65376 مسجد براثا، محمدجواد مروجی طبسی، فرهنگ كوثر، زمستان 1386، شماره 72]، بازیابی: 29 دی ماه 1391. | ||
*[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=4679 دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 11، مدخل "براثا" از مريم صادقى]، بازیابی: 29 دی ماه 1391. | *[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=4679 دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 11، مدخل "براثا" از مريم صادقى]، بازیابی: 29 دی ماه 1391. | ||
| + | |||
| + | ==آرشیو عکس و تصویر== | ||
| + | |||
| + | <gallery mode="packed" heights="170"> | ||
| + | پرونده:براثا (1).jpg|ورودی مسجد براثا | ||
| + | پرونده:براثا (2).jpg|کاشیکاری معرفی مسجد براثا | ||
| + | پرونده:براثا (3).jpg|محل تولد حضرت عيسي علیه السلام در مسجد براثا | ||
| + | پرونده:براثا (5).jpg|حیاط مسجد براثا | ||
| + | پرونده:براثا (6).jpg|صحن مسجد براثا | ||
| + | پرونده:براثا (4).jpg|تصویر هوایی مسجد براثا | ||
| + | |||
| + | </gallery> | ||
[[رده:اماکن مقدسه کاظمین]] | [[رده:اماکن مقدسه کاظمین]] | ||
[[رده:مساجد تاریخی]] | [[رده:مساجد تاریخی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۳
| |
|
کشور |
عراق |
|
شهر |
میانه راه‌كاظمین -بغداد |
| |
| |
| مشاهده در نقشه | |
مسجد بُراثا یکی از مساجد مهم و معروف عراق است که در میانه راه کاظمین - بغداد در محله‌اى به همین نام واقع است. این مسجد هم پیشینه تاریخی پیش از اسلام دارد و هم پس از ظهور اسلام مورد عنایت ویژه قرار گرفته است.[۱] بنابر روایات تاریخى، امیرالمؤمنین علیه السلام هنگام بازگشت از جنگ با خوارج در نهروان، در این مکان نماز خوانده است.
محتویات
موقعیت جغرافیایی
محله براثا که مسجد براثا در آن قرار دارد کهن‌تر از شهر بغداد است و در اصل روستایى با فاصله حدود ۳ کیلومتر از مرکز بغداد تاریخى بوده که با تأسیس و توسعه بغداد به صورت محله‌ای از محلات آن درآمده است.[۲] علامه مجلسی از قول شهید اول در کتاب «ذکری» آورده است: «یکی از مساجد شریف، براثاست که در جهت غرب بغداد قرار دارد». و خودش گفته است: «این مسجد در حال حاضر موجود است، و نزدیک میانه راه بغداد و کاظمین قرار گرفته است». [۳]
احداث مسجد براثا
مطابق با نقلهای تاریخی در محل این مسجد در ابتدا صومعه ای قرار داشته است و پس از مسلمان شدن راهب ساکن در آن صومعه به نام حباب به دست امیرمومنان علیه السلام، حضرت به او دستور فرمود تا محل صومعه را به مسجدی تبدیل کند و آن را به نام بانی اول همین صومعه که ابوشعیب براثی نام داشت، به نام براثا نامگذاری کند.
فضائل مسجد براثا
مسجد براثا در نزد شیعه فضیلتی خاص دارد. شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان به تفصیل فضیلت آن را بیان نموده است و می گوید: بدان که مسجد براثا از مساجد معروف و متبرک است و در بین بغداد و کاظمین در راه زائران واقع شده ولى غالباً از فیض آن محروم بوده و با همه فضایل و شرافتى که براى آن نقل شده مورد بى‌اعتنایى است.[۴]
پیش از اسلام
۱. عبادتگاه انبیای الهی:
در روایات متعددی آمده است که در این مکان مقدس پیامبران نماز گزارده اند و از امام باقر علیه السلام نقل شده که فرمود: ما یافتیم که در این مکان پیش از این، حضرت عیسی علیه السلام نماز خوانده است و در روایت دیگری آمده است که حضرت ابراهیم خلیل الله نماز گزارده است.
امیرمومنان علیه السلام به حباب ـ یعنی همان راهبی که از صومعه بیرون آمده و به گفتگو با وی پرداخته بود ـ فرمود: به تو بگویم که چه کسی دیگر در اینجا نماز گزارده؟ گفت: آری. حضرت فرمود: ابراهیم خلیل الله.[۵]
۲. بودن قبر پیغمبری در آنجا:
هنگامی که امیرمؤمنان در این سرزمین فرود آمد، فرمود: اینجا قبر پیامبری از پیامبران الهی است. شیخ عباس قمی می گوید: «شاید آن پیامبر حضرت یوشع علیه السلام باشد که شیخ مرحوم فرموده: قبرش در خارج کاظمین در قبله مسجد براثاست».
۳. خانه حضرت مریم:
از دیگر مواردی که به این سرزمین تقدس خاصی داده است، این که حضرت مریم مادر حضرت عیسی علیه السلام در این مکان زیسته است. امیرمومنان علیه السلام در این خصوص فرموده است: «ارض براثا هذه بیت مریم؛ این سرزمین خانه مریم بوده».
۴. زادگاه حضرت عیسی علیه السلام:
یکی از افتخارات بزرگ این سرزمین این است که در آن پیامبر بزرگی همچون حضرت عیسی علیه السلام متولد شده، بلکه یکی از آیات الهی در این سرزمین رخ داده است. در قرآن آمده که وقتی سخن درباره مادر عیسی شدت یافت، حضرت مریم ضمن سکوت به گهواره اشاره کرد که عیسی علیه السلام در گهواره لب به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم. او کتاب (آسمانی) به من داد و مرا پیامبر قرار داد».
۵. محل چشمه شیرین تر از عسل:
در این سرزمین چشمه ای شیرین تر از عسل وجود دارد که شاید مانند آن در جای دیگری یافت نشود. این چشمه همان آب گوارایی بود که خداوند برای مریم پدید آورد.[۶]
پس از اسلام
۱. محل اقامت چهار روزه امیرمومنان علیه السلام:
در صفر سال ۳۸ هجری هنگامی که امیرمؤمنان از سرکوب خوارج در نهروان فارغ شد، راه کوفه را در پیش گرفت و در سر راه خویش به این سرزمین رسید و راهبی را دید که در صومعه خود مشغول عبادت است. آن حضرت به سپاهیان خود فرمود تا در آن مکان فرود آیند. وقتی که راهب نگاهش به سپاهیان افتاد، پیش آمد و با فرمانده نیروها به گفتگو پرداخت.
در اینجا نقل های تاریخی متفاوت است: اولین برخورد وی با امیرمومنان علیه السلام چگونه بوده است؟ آیا او با شناخت قبلی نزد آن حضرت رفت؟ و یا درخواست کرد تا منطقه را ترک گویند؛ چون در آن سرزمین به جز وصی پیامبر با سپاهیانش فرود نمی آیند؟
شیخ طوسی در «امالی» از امام باقر علیه السلام نقل کرده که فرمود: وقتی که امیرمؤمنان از جنگ خوارج برگشت، از سرزمین زوراء عبور کرد. به مردم گفت: اینجا زوراء است. هر چه زودتر از این منطقه عبور کنید؛ چرا که بیم فرورفتن در این سرزمین بسیار زیاد است. پس لشکر به راه خود ادامه داد تا به سرزمین سواد رسید. ناگهان به راهبی برخورد کردند. حضرت به او فرمود: ای راهب! در این مکان فرود آییم؟ راهب گفت: با سپاهیانت در این سرزمین فرود نیا. حضرت فرمود: چرا؟ گفت: چون کسی در این سرزمین به همراه سپاهش فرود نمی آید، مگر آن که پیامبر باشد یا جانشین پیامبری که در راه خدا به جنگ می پردازد. این چیزی است که در کتابهایمان دیده ایم. امیرمومنان علیه السلام فرمود: من جانشین سید پیامبران و سید جانشینان هستم. راهب گفت: پس تو باید همان أصلح قریش و جانشین محمد باشی؟ حضرت فرمود: آری، من همانم. آنگاه راهب از صومعه خود پایین آمد و گفت: از هم اکنون شرایع اسلام را بر من بشناسان؛ چرا که وصف تو را در کتاب انجیل دیده ام و خوانده ام که تو در سرزمین براثا، خانه حضرت مریم و زمین حضرت عیسی علیه السلام فرود می آیی. امیرمؤمنان فرمود: بر جای خود بایست و از چیز دیگری ما را خبر نکن.
۲. آشکار کردن چشمه مریم:
سپس امیرمؤمنان چند قدمی راه رفت و پای خود را به شدت به موضعی کوبید که ناگاه در زیر پای حضرت آب فواره زد. امام فرمود: این همان چشمه ای است که برای حضرت مریم از زمین جوشید. سپس فرمود: هفت ذراع دورتر از این، چاهی حفر کنید. آنان چنین کردند و سنگ سفید رنگی آشکار شد. حضرت فرمود: مریم سلام الله علیها حضرت عیسی علیه السلام را بر روی همین سنگ به دنیا آورد و در همین جا نماز خواند. سپس آن سنگ را در جانب قبله نصب کرد و به سوی آن نماز گزارد و چهار روز در آنجا اقامت کرد.
۳. برگزاری نماز جماعت یکصد هزار نفری:
در مدتی که امیرمومنان علیه السلام در براثا توقف کرده بود، نمازهای جماعت بسیار باشکوهی برگزار می شد و سپاه امام علیه السلام، به ایشان اقتدا می کردند.
در گزارش دیگری هم چنین آمده است:
شیخ طوسی در تهذیب از جابر بن عبدالله انصاری روایت کرده: هنگام بازگشت از جنگ خوارج، وقتی که به براثا رسیدیم، حضرت با سپاهیان خود که حدود یکصد هزار نفر بودند، نماز جماعت برگزار کرد. در این هنگام یک نصرانی از صومعه خویش بیرون آمد و گفت: فرمانده این لشکر کیست؟ گفتیم: همین شخص (و به حضرت اشاره کردیم). او پیش آمد و بر حضرت سلام گفت و اظهار داشت: ای سید من! تو پیامبری؟ فرمود: خیر، پیامبر سید و آقایم بود که از دنیا رفته است. گفت: تو وصی پیامبری هستی؟ فرمود: آری. سپس فرمود: بنشین، برای چه چنین پرسشی کردی؟ گفت: این صومعه به سبب ارزش این مکان در اینجا ساخته شده. من در کتاب های آسمانی خوانده ام که کسی در این مکان با این سپاه عظیم نماز نمی خواند مگر آن که پیامبر یا جانشین پیامبری باشد و من آمده ام تا به دست تو مسلمان شوم.
ابن شهر آشوب می نویسد: حباب پس از احداث مسجد براثا در کوفه به امیرمؤمنان ملحق شد و همچنان در آنجا حضور داشت تا این که امیرمؤمنان کشته شد. وی پس از شهادت علی علیه السلام به مسجد براثا برگشت.
پیشگویی‌های ائمه علیهم السلام درباره براثا
درباره مسجد براثا و سرزمین های اطراف آن از امیرمؤمنان و امام صادق علیهماالسلام چند پیشگویی نقل شده است که برخی از آنها به وقوع پیوسته و برخی دیگر هنوز به وقوع نپیوسته است.
۱. در ملاقاتی که امیرمؤمنان در بدو ورود به سرزمین براثا با حباب داشتند، به وی فرمودند: بدان ای حباب که در کنار مسجد تو، شهری ساخته خواهد شد و ستمگران و جباران در آن زیاد خواهند شد. گناه در آن چنان رایج می شود که هر شب جمعه هفتاد هزار کار خلاف و نامشروع انجام خواهد شد. طغیان آن گروه ستمگر چنان بالا می گیرد که به این مسجد حمله ور می شوند و خرابش می کنند. پس اگر چنین کردند، سه سال از رفتن به خانه خدا منع خواهند شد و در برابر این گناهان، سبزیجاتشان به آتش کشیده می شود و خداوند مردی از اهل سفح را بر آنان مسلط خواهد کرد که بر شهری داخل نمی شود، مگر آن که آن شهر و مردمش را از بین ببرد.
۲. در پیشگویی دیگری، حضرت به حباب فرمود: این مسجد همچنان پابرجاست. پس اگر آن مسجد را خراب کردند و درختانش را قطع کردند، حوادث ناگواری بر آن مردم روی خواهد آورد.
۳. امام صادق علیه السلام نیز درباره زنده شدن گروهی از شهدا سخن به میان آورده است که معلوم نیست اینان در چه زمانی و در چه واقعه ای در حدود مسجد براثا به شهادت می رسند. به فرموده امام صادق علیه السلام: در روز قیامت ۱۲۰ هزار نفر از شهدا از آنجا زنده می شوند و به سوی محشر و رستاخیز حرکت می کنند.
پانویس
- ↑ محمدجواد مروجی طبسی، مسجد براثا، فرهنگ کوثر، زمستان ۱۳۸۶، شماره ۷۲، صفحه ۷۹.
- ↑ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، مدخل "براثا" از مریم صادقى.
- ↑ بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۹۹، ص۲۹
- ↑ مفاتیح الجنان، انتشارات گلستان ادب، ۱۳۸۰، چاپ اول، ص۸۰۵.
- ↑ مستدرک الوسائل، ج۳، ص۴۳۰.
- ↑ مفاتیح الجنان، همان.
منابع
- اماکن زیارتی و سیاحتی عراق، محمدرضا قمى، نشر مشعر، تابستان 1380، ص60.
- مفاتیح الجنان، انتشارات گلستان ادب، 1380، چاپ اول، ص 805.
- مسجد براثا، محمدجواد مروجی طبسی، فرهنگ كوثر، زمستان 1386، شماره 72، بازیابی: 29 دی ماه 1391.
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 11، مدخل "براثا" از مريم صادقى، بازیابی: 29 دی ماه 1391.
آرشیو عکس و تصویر
ورودی مسجد براثا
کاشیکاری معرفی مسجد براثا
محل تولد حضرت عيسي علیه السلام در مسجد براثا
حیاط مسجد براثا
صحن مسجد براثا
تصویر هوایی مسجد براثا
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
