طامّة الکبری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(انتقال به رده اخص)
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
طامّه از «طمّ، يطمّ، طمّاً و طُمُوماً» يعنى بالا آمد و پوشاند، هر چيز كه زياد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است كه بر همه چيز فراگير شود.<ref>لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».</ref>  
+
'''طامّه''' از «طمّ، یطمّ، طمّاً و طُمُوماً» یعنى بالا آمد و پوشاند، هر چیز که زیاد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است که بر همه چیز فراگیر شود.<ref>لسان العرب، ج۸، ص۲۰۲، «طمم».</ref>  
  
«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت<ref>مفردات، ص523، «طمّ»؛ لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».</ref> به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.<ref>الكشاف، ج4، ص697؛ مجمع البيان، ج9-10، ص659.</ref> اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در [[قرآن]] آمده است:
+
«طامّة الکبرى» از نامهاى [[قیامت|قیامت]]<ref>مفردات، ص۵۲۳، «طمّ»؛ لسان العرب، ج۸، ص۲۰۲، «طمم».</ref> به معناى رخداد هولناکى است که بر هر حادثه دیگر غلبه دارد.<ref>الکشاف، ج۴، ص۶۹۷؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۶۵۹.</ref> این اسم با صفت خود «کبرى» تنها یک بار در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الکبرى»}}. ([[سوره نازعات]]/۳۴)
 
 
{{متن قرآن|«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى»}}. ([[سوره نازعات]](79)/34)
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
==منابع==
  
==منابع==
+
*فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صص ۱۶۹-۱۶۸.
* فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 169-168.
 
  
 
[[رده:قیامت]]
 
[[رده:قیامت]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


طامّه از «طمّ، یطمّ، طمّاً و طُمُوماً» یعنى بالا آمد و پوشاند، هر چیز که زیاد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است که بر همه چیز فراگیر شود.[۱]

«طامّة الکبرى» از نامهاى قیامت[۲] به معناى رخداد هولناکى است که بر هر حادثه دیگر غلبه دارد.[۳] این اسم با صفت خود «کبرى» تنها یک بار در قرآن آمده است: «فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الکبرى». (سوره نازعات/۳۴)

پانویس

  1. لسان العرب، ج۸، ص۲۰۲، «طمم».
  2. مفردات، ص۵۲۳، «طمّ»؛ لسان العرب، ج۸، ص۲۰۲، «طمم».
  3. الکشاف، ج۴، ص۶۹۷؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۶۵۹.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صص ۱۶۹-۱۶۸.