علی بن حسن زواره ای: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Zamani صفحهٔ علی بن حسین زواره را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به علی بن حسن زواره منتقل کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ''' | + | '''علی بن حسن زواری''' از دانشمندان به نام قرن دهم هجری است که در عهد شاه اسماعیل صفوی و فرزندش شاه طهماسب می‌زیست.(زوارى به فتح زاء نسبت است به زواره و چند جاى به این نام است: یکی از آنها دهی است نزدیک اردستان و دیگری قصبه‌ای معروف از نواحی اصفهان، میان اصفهان و یزد). |
| − | + | وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود به اصفهان و کاشان رفته و پس از تلمذ نزد اساتید حوزه علمیه این دو شهر، برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار هرات گردیده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/25 مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص25]</ref>. | |
| − | + | با به قدرت رسیدن شاه طهماسب و علاقه وافر وی در نشر و تقویت مذهب شیعه، زواره‌ای از هرات به ایران مراجعت می‌کند و به دستور این پادشاه در مقابل کتب معروف اهل سنت و جماعت به ترجمه و تألیف کتب شیعی اهتمام می‌ورزد. غالب ارباب تحقیق، مقام علمی زواره‌ای را ستوده‌اند و وی را از دانشمندان نامی قرن دهم هجری یاد کرده‌اند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/25 همان]</ref>. | |
| − | + | ==اساتید و شاگردان زواره‌ای== | |
| + | وی از شاگردان [[محقق کرکی]] و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد صفوی بشمار می‌آیند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/26 همان، ص26]</ref>. | ||
| + | طبق آنچه روضات از ریاض نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، فقیه و محدث معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به تصوف مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و مولى فتح‌الله کاشانى مفسر مشهور صاحب تفسیر منهج الصادقين و غیر آن شاگرد او بوده است. | ||
| + | |||
| + | ==آثار== | ||
| + | # ترجمة الخواص (تفسیر فارسى معروف به تفسیر زوارى)؛ | ||
| + | # شرح نهج البلاغة به زبان فارسى، معروف به روضة الأبرار؛ | ||
| + | # ترجمه كشف الغمة، به نام المناقب؛ | ||
| + | # ترجمه مكارم الأخلاق، به نام مكارم الكرام؛ | ||
| + | # ترجمه عدة الداعي ابن فهد، به نام مفتاح النجاح؛ | ||
| + | # ترجمه احتجاج طبرسی؛ | ||
| + | # ترجمه وسيلة النجاة؛ | ||
| + | # ترجمه اعتقادات شیخ صدوق؛ | ||
| + | # کتاب مجمع الهدى؛ | ||
| + | # کتاب تحفة الدعوات، در اعمال سال؛ | ||
| + | # کتاب لوامع الأنوار إلى معرفة الأئمة الأطهار، به فارسى؛ | ||
| + | # ترجمه تفسیر امام حسن عسکرى(ع)؛ | ||
| + | # رساله مرآت الصفا به فارسى<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29457/1/13 ر.ک: شعرانی، ابوالحسن، مقدمه ص15-13] و [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/30 مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص30 تا 32]</ref>؛ | ||
| + | # كشف الاحتجاج، ترجمه كتاب الاحتجاج علی أهل اللجاج، تألیف ابومنصور احمد طبرسی؛ | ||
| + | # چهل حدیث، ترجمه «الأربعون» اثر شمس‌الدین ابوعبدالله جمال‌الدین مکی معروف به شهید اول؛ | ||
| + | # ترجمه فارسی آداب السفر، از تألیفات سید بن طاووس؛ | ||
| + | # ترجمه فارسی مناقبِ ابن شهرآشوب؛ | ||
| + | # ترجمة الجعفرية، ترجمه فارسی کتاب جعفریه؛ | ||
| + | # طراوة اللطائف في ترجمة كتاب الطرائف (كتاب الطرائف في مذاهب الطوائف، اثر رضی‌الدین علی بن طاووس حلی در موضوع امامت و احتجاج با اهل سنت و جماعت است)؛ | ||
| + | # حلية الموحدین (ترجمه کتاب روضة الواعظين منسوب به ابوالمفاخر محمد بن نعمان شیبانی، معروف به شیخ مفید است)؛ | ||
| + | # خلاصة الروضة (خلاصه روضة الشهداء، تألیف کمال‌الدین حسین بن علی کاشفی است)؛ | ||
| + | # عمدة المطالب (ترجمه فارسی کتاب مناقب یا مطالب السئول، تألیف کمال‌الدین محمد بن طلحه شافعی است)؛ | ||
| + | # نشر الأمان في الأمصار و الأوطان (ترجمه کتاب أمان الأخطار، تألیف سید رضی‌الدین علی بن طاووس است)<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/31 ر.ک: مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص31 و 32]</ref>. | ||
| + | |||
| + | ==پانویس == | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع مقاله== | ||
| + | # [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29457 شعرانی، ابوالحسن، مقدمه کتاب كشف الغمة في معرفة الأئمة (ترجمه زواری)، انتشارات اسلامیه، تهران، چاپ سوم، 1382ش] | ||
| + | #مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، «معرفی ترجمه و شرح نهج البلاغة اثر علی بن حسن زواره‌ای (مفسر قرن دهم هجری) همراه با شرح حال و دیگر آثار نویسنده»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان 1384، شماره 176. | ||
| + | |||
| + | ==منبع== | ||
| + | ویکی نور | ||
[[رده:علمای قرن دهم]] | [[رده:علمای قرن دهم]] | ||
[[رده:مفسرین قرآن]] | [[رده:مفسرین قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۲
علی بن حسن زواری از دانشمندان به نام قرن دهم هجری است که در عهد شاه اسماعیل صفوی و فرزندش شاه طهماسب می‌زیست.(زوارى به فتح زاء نسبت است به زواره و چند جاى به این نام است: یکی از آنها دهی است نزدیک اردستان و دیگری قصبه‌ای معروف از نواحی اصفهان، میان اصفهان و یزد).
وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود به اصفهان و کاشان رفته و پس از تلمذ نزد اساتید حوزه علمیه این دو شهر، برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار هرات گردیده است[۱].
با به قدرت رسیدن شاه طهماسب و علاقه وافر وی در نشر و تقویت مذهب شیعه، زواره‌ای از هرات به ایران مراجعت می‌کند و به دستور این پادشاه در مقابل کتب معروف اهل سنت و جماعت به ترجمه و تألیف کتب شیعی اهتمام می‌ورزد. غالب ارباب تحقیق، مقام علمی زواره‌ای را ستوده‌اند و وی را از دانشمندان نامی قرن دهم هجری یاد کرده‌اند[۲].
اساتید و شاگردان زواره‌ای
وی از شاگردان محقق کرکی و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد صفوی بشمار می‌آیند[۳].
طبق آنچه روضات از ریاض نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، فقیه و محدث معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به تصوف مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و مولى فتح‌الله کاشانى مفسر مشهور صاحب تفسیر منهج الصادقين و غیر آن شاگرد او بوده است.
آثار
- ترجمة الخواص (تفسیر فارسى معروف به تفسیر زوارى)؛
- شرح نهج البلاغة به زبان فارسى، معروف به روضة الأبرار؛
- ترجمه كشف الغمة، به نام المناقب؛
- ترجمه مكارم الأخلاق، به نام مكارم الكرام؛
- ترجمه عدة الداعي ابن فهد، به نام مفتاح النجاح؛
- ترجمه احتجاج طبرسی؛
- ترجمه وسيلة النجاة؛
- ترجمه اعتقادات شیخ صدوق؛
- کتاب مجمع الهدى؛
- کتاب تحفة الدعوات، در اعمال سال؛
- کتاب لوامع الأنوار إلى معرفة الأئمة الأطهار، به فارسى؛
- ترجمه تفسیر امام حسن عسکرى(ع)؛
- رساله مرآت الصفا به فارسى[۴]؛
- كشف الاحتجاج، ترجمه كتاب الاحتجاج علی أهل اللجاج، تألیف ابومنصور احمد طبرسی؛
- چهل حدیث، ترجمه «الأربعون» اثر شمس‌الدین ابوعبدالله جمال‌الدین مکی معروف به شهید اول؛
- ترجمه فارسی آداب السفر، از تألیفات سید بن طاووس؛
- ترجمه فارسی مناقبِ ابن شهرآشوب؛
- ترجمة الجعفرية، ترجمه فارسی کتاب جعفریه؛
- طراوة اللطائف في ترجمة كتاب الطرائف (كتاب الطرائف في مذاهب الطوائف، اثر رضی‌الدین علی بن طاووس حلی در موضوع امامت و احتجاج با اهل سنت و جماعت است)؛
- حلية الموحدین (ترجمه کتاب روضة الواعظين منسوب به ابوالمفاخر محمد بن نعمان شیبانی، معروف به شیخ مفید است)؛
- خلاصة الروضة (خلاصه روضة الشهداء، تألیف کمال‌الدین حسین بن علی کاشفی است)؛
- عمدة المطالب (ترجمه فارسی کتاب مناقب یا مطالب السئول، تألیف کمال‌الدین محمد بن طلحه شافعی است)؛
- نشر الأمان في الأمصار و الأوطان (ترجمه کتاب أمان الأخطار، تألیف سید رضی‌الدین علی بن طاووس است)[۵].
پانویس
منابع مقاله
- شعرانی، ابوالحسن، مقدمه کتاب كشف الغمة في معرفة الأئمة (ترجمه زواری)، انتشارات اسلامیه، تهران، چاپ سوم، 1382ش
- مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، «معرفی ترجمه و شرح نهج البلاغة اثر علی بن حسن زواره‌ای (مفسر قرن دهم هجری) همراه با شرح حال و دیگر آثار نویسنده»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان 1384، شماره 176.
منبع
ویکی نور
