فنحاص بن عاذورا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
«فنحاص بن عاذورا» از عالمان و [[احبار]] [[بنی قینقاع|یهود بنی قینقاع]]<ref>السّیرة النبویه، ابن هشام، ج ۲، ص ۵۱۴.</ref> و از دشمنان کینه توز [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] (صلی الله علیه وآله) بود.<ref>همان، ص ۵۵۸.</ref> برخى مفسران، آیه ۱۸۱ [[سوره آل عمران]] را درباره جمعى از احبار [[یهود|یهود]] از جمله وى دانسته اند که گفتند: خداوند فقیر است و ما دارا.<ref>جامع البیان، ج ۳، جزء ۴، ص ۲۵۸ - ۲۵۹؛ مجمع البیان، ج ۱ - ۲، ص ۸۹۸.</ref>
  
فنحاص بن عاذورا از عالمان و [[احبار]] [[يهود]] [[بنی قینقاع]]<ref> السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج 2، ص 514. </ref> و از دشمنان كينه توز پيامبر بود.<ref>  همان، ص 558. </ref> برخى مفسّران، آيه 181 آل عمران (3) را درباره جمعى از احبار يهود از جمله وى دانسته اند كه گفتند: خداوند فقير است و ما دارا.<ref> جامع البيان، ج 3، جزء 4، ص 258 - 259; مجمع البيان، ج 1 - 2، ص 898 . </ref>
+
نیز آیه ۶۴ [[سوره مائده]] را درباره وى و هم‌کیشان وى دانسته اند که معتقد بودند، دستان خدا بسته است.<ref>جامع البیان، ج ۴، جزء ۶، ص ۴۰۵؛ مجمع البیان، ج ۳ - ۴، ص ۳۳۹.</ref>
 
 
نيز آيه 64 مائده (5) را درباره وى و هم كيشان وى دانسته اند كه معتقد بودند دستان خدا بسته است.<ref> جامع البيان، ج جزء 6 ، ص 405; مجمع البيان، ج 3 - ص 339. </ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 313 .
+
*فرهنگ قرآن، جلد ۲۲، صفحه ۳۱۳.
  
 
[[رده: دشمنان پیامبر]]
 
[[رده: دشمنان پیامبر]]
 
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]
 
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«فنحاص بن عاذورا» از عالمان و احبار یهود بنی قینقاع[۱] و از دشمنان کینه توز پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) بود.[۲] برخى مفسران، آیه ۱۸۱ سوره آل عمران را درباره جمعى از احبار یهود از جمله وى دانسته اند که گفتند: خداوند فقیر است و ما دارا.[۳]

نیز آیه ۶۴ سوره مائده را درباره وى و هم‌کیشان وى دانسته اند که معتقد بودند، دستان خدا بسته است.[۴]

پانویس

  1. السّیرة النبویه، ابن هشام، ج ۲، ص ۵۱۴.
  2. همان، ص ۵۵۸.
  3. جامع البیان، ج ۳، جزء ۴، ص ۲۵۸ - ۲۵۹؛ مجمع البیان، ج ۱ - ۲، ص ۸۹۸.
  4. جامع البیان، ج ۴، جزء ۶، ص ۴۰۵؛ مجمع البیان، ج ۳ - ۴، ص ۳۳۹.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۲۲، صفحه ۳۱۳.